200 χρόνια από το 1821

Το έτος 2021 που θα υποδεχτούμε σε λίγους μήνες είναι ένας σημαντικός χρόνος στην πορεία του Ελληνικού Έθνους. Είναι σταθμός ορόσημο, του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Είναι τα 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση του 1821. Είναι δύο αιώνες από την ‘’αγιασμένη’’ εκείνη επανάσταση που έγινε ‘’για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία’’.

• Είναι αυτή που μας οδήγησε στην απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό και την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους της Ελλάδας στα 1830, με την «συνθήκη Λονδίνου», γνωστή και ως «Πρωτόκολλο Λονδίνου» ή «Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας», με τη συμμετοχή τριών χωρών, Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας.

Δύο αιώνες σύγχρονης Ελλάδας, που προστίθεται πάνω στην μακραίωνη ιστορική γραμμή και ιστορία του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, των δίδυμων αυτών πύργων που φώτισαν ολόκληρη την ανθρωπότητα και έγραψαν χρυσές σελίδες δόξας και μεγαλείου του Ελληνικού μας Έθνους, παραδίδοντας παράλληλα μαθήματα αυτοθυσίας και ανθρωπιάς σε λαούς όλων των εθνών.

Δύο αιώνες ελευθερίας από την μακρόχρονη σκλαβιά των 400 και 500 χρόνων που «όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά».

Γι’ αυτό το 2021 είναι σημαντική χρονιά. Είναι ξεχωριστή Επέτειος που πρέπει να γιορτάσουμε και να φρεσκάρουμε το ένδοξο παρελθόν μας. Είναι μοναδική ευκαιρία να αναλογιστούμε, όλοι οι Έλληνες τι είχαμε, τι χάσαμε τι έχουμε και τι μας πρέπει.

Με γνώμονα την κοινή αποδοχή στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, ότι «λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι λαός καταδικασμένος να χαθεί στην ιστορία», ερωτώ ευθέως με αγωνία και ιερή αγανάκτηση, με όλα αυτά που μέχρι σήμερα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, εκ μέρους μελών της Επιτροπής που συστάθηκε. Τι Ελλάδα θέλουμε να γιορτάσουμε και τι Ελλάδα θέλουμε για το αύριο;

Μια Ελλάδα που θα ζωντανεύει την ιστορία της, θα ξυπνά μνήμες, θα αφυπνίζει συνειδήσεις, θα μαρτυρεί τις ρίζες μας και θα φωτίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, δηλ. μια Ελλάδα που θα «κρατά πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας», κατά τον εθνικό μας ποιητή ή μια Ελλάδα αποκομμένη από τις ρίζες της, την ιστορία της, την πίστη της, τον πολιτισμό της, τα ήθη και τα έθιμά της, τα ιδανικά και τις αξίες της;

Και ερωτώ και πάλι. Μια Ελλάδα που θα κρατά ψηλά τα λάβαρά της, τον Σταυρό και την Σημαία της, που θα έχει ως πρότυπα τους ήρωες του αγώνα που έχυσαν το αίμα τους για να μας ελευθερώσουν, τους νεομάρτυρες που μαρτύρησαν σκληρά και απάνθρωπα για τη πίστη τους και τους αγίους μας που μας κράτησαν από την εξισλαμισμό και τον αφανισμό, τα ‘’κάστρα της Λευτεριάς’’ τα Μοναστήρια μας με τα Κρυφά Σχολειά που διατήρησαν «σαν σπίθα κρυμμένη στη στάχτη», γλώσσα, παιδεία, Ελληνισμό και Ορθοδοξία, ή μια Ελλάδα αχρωμάτιστη, άνευρη, απρόσωπη, πολτοποιημένη μέσα στην πολυπολιτισμικότητα των καιρών μας, για πλήρη αφελληνισμό και αποχριστιανοποίηση;

Η δημιουργία Επιτροπής που ανακοινώθηκε για τους εορτασμούς των 200 χρόνων, υποτίθεται, ότι έγινε για να οργανώσει εκδηλώσεις αντάξιες της ιστορίας και της πραγματικότητας και όχι για να καθαρίσει τα ιστορικά γεγονότα που έγιναν, κατά το δικό της πιστεύω ή σκοπιμότητα.

Η Επέτειος των 200 χρόνων είναι υπόθεση των Ελλήνων. Όλων των Ελλήνων και το παρελθόν και το παρόν και το μέλλον τους ανήκει.

Ο κίνδυνος να αποβούν επιχειρήματα και εργαλεία που θα επηρεάσουν την ιστορική αλήθεια σε βάρος της πατρίδας μας στο μέλλον, οι ανιστόρητες τοποθετήσεις και τα σχέδια των αναθεωρητών της ιστορίας και των εθνομηδενιστών είναι βέβαιος και δεν λέγεται απλά κίνδυνος, λέγεται έγκλημα, λέγεται προδοσία.

Το «θρηνώ και οδύρομαι» θα αναδύεται από τους τάφους των τρεισήμισι και πλέον εκατομμυρίων προγόνων μας που θυσιάστηκαν στους διαχρονικούς αιματηρούς αγώνες για ελευθερία μέχρι να γίνουμε Έθνος Ελληνορθόδοξο.
Γιατί, αν στις εκδηλώσεις του 2021 λείπει ο αγώνας των Ελλήνων, οι ποταμοί αίματος που χάθηκαν, τα δάκρυα και τα αναφιλητά του έθνους μας, που πριν από δύο αιώνες πάλεψε με το θάνατο τον ίδιο για να αναστηθεί, τότε τι θα γιορτάσουμε;

Γιατί, αν λείπει ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς, ο Μακρυγιάννης, ο Παπαφλέσσας, ο Διάκος, η Μαντώ, η Μπουμπουλίνα, η Φιλική Εταιρεία, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και όλοι οι άλλοι ήρωες τότε, τι θα γιορτάσουμε και με ποιους;

Γιατί, αν λείπει η Εκκλησία ή ‘’Ελληνοσώτηρα’’ του Γένους μας, το τιμημένο Ράσο, όταν έντεκα Πατριάρχες, εκατό Αρχιερείς και πάνω από δέκα χιλιάδες ιερείς και μοναχοί, έδωσαν το αίμα τους στις αδυσώπητες μάχες εναντίων των Τούρκων, αν, αν, αν, τότε τι θα γιορτάσουμε και ποιους θα τιμήσουμε;
Πατρίδα με ιστορία εξωραϊσμένη, χωρίς γωνίες, χωρίς σύνορα, χωρίς έθνος, χωρίς εθνικές ταυτότητες, χωρίς γλώσσα, χωρίς ιδεολογίες, χωρίς όνειρα και ελπίδες, χωρίς θρησκεία, χωρίς σημαία και ιερά σύμβολα δεν είναι πατρίδα και δεν έχει ιστορία, ούτε μέλλον.

Είναι μια σύγχρονη Βαβέλ, μια σύγχρονη τρέλα στο όνομα δήθεν μιας αγαπολογίας των λαών, χωρίς σύνορα και θρησκείες, που, όπου εφαρμόστηκε μέχρι σήμερα, τα αποτελέσματά της είναι οδυνηρά και αιματηρά.

Γι’ αυτό το έθνος μας ολόκληρο έχει ιερό χρέος και οφείλει:

• Να γιορτάσει με μια φωνή και ψυχή αυτή την ηρωική και ένδοξο επέτειο των 200 χρόνων, αληθινά, με κάθε ιερότητα και μεγαλοπρέπεια.
• Οφείλει να τιμήσει ενωμένο όλους τους γνωστούς και άγνωστους ήρωες, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».
• Οφείλει να τονίσει σε όλους τους τόνους, ότι η Ελληνική Επανάσταση δεν μοιάζει με καμία άλλη επανάσταση της εποχής της. Είναι επανάσταση με εθνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα. Μοναδική, ξεχωριστή, Αγιασμένη. «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», ορκίστηκαν τα παλικάρια του αγώνα. «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», έγραφαν οι Προκηρύξεις. «Όταν πήραμε τα όπλα, πρώτα είπαμε υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος», φροντοφωνάζει ο γέρος του Μωριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».
• Οφείλει να θυμηθεί όλες εκείνες τις δυνάμεις που κράτησαν υψηλό το φρόνημα των προγόνων μας.
• Οφείλει να επαναφέρει στη μνήμη όλων μας τις ιστορικές πηγές. Διότι ιστορία δεν είναι το τι θέλει και φαντάζεται σήμερα ο α΄ και ο β΄ διανοούμενος, αλλά τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στα πεδία των μαχών. Η ιστορία που γράφτηκε με αίμα και βγήκε μέσα ‘’απ’ τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά’’. Η ιστορία δεν ξαναγράφεται, δεν παραγράφεται και δεν παραποιείται, παραμένει στην Αλήθεια της και διδάσκει.
• Οφείλει να τιμήσει και να προβάλλει τους ήρωες του 1821. Έλληνες και Φιλέλληνες όπως τους αρμόζει.
• Οφείλει να μιλήσει για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας.
• Οφείλει να τονίσει τον κίνδυνο εξαφανισμού της πατρίδας μας, λόγω του δημογραφικού προβλήματος της υπογεννητικότητας και της μετανάστευσης των παιδιών μας, αλλά και της αθρόας προσέλευσης και ανοχής των λαθρομεταναστών, που όλα αυτά θα οδηγήσουν σε λίγες δεκαετίες μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες.
• Οφείλει κάθε τόπος να καταγράψει και να προβάλει την δική του ιστορία, την δική του ταυτότητα και όλοι μαζί να χαράξουμε το μέλλον μας.
• Οφείλει… Οφείλει… Οφείλει… να γιορτάσει και να πανηγυρίσει με κάθε ιερότητα και λαμπρότητα, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ.

Η Ελλάδα έχει την δική της ιστορία, έχει ρίζες πανάρχαιες, έχει μνήμες ζωντανές, έχει νεκρούς που τίμησαν την αποστολή τους, έχει ήρωες πρότυπα, έχει αγίους μάρτυρες και νεομάρτυρες που κοσμούν την Εκκλησία μας, έχει σύμβολα που τιμούμε αιώνες, έχει πίστη στην Ορθοδοξία και βαθιά συναίσθηση της ιστορικής της πορείας μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Ας μην λησμονούμε, ότι ερχόμαστε από πολύ βαθιά στην ιστορία και πάμε ακόμα πιο βαθιά στο μέλλον. Γιατί, Ελλάδα χωρίς παρελθόν, χωρίς την ιστορία της χωρίς τον διαχρονικό αιώνιο πολιτισμό της, χωρίς τις επετείους της, που άφησαν άφωνη όλη την ανθρωπότητα και κυρίως Ελλάδα χωρίς την ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ταυτότητά της δεν είναι Ελλάδα.

Είναι Γ-Ελλάδα που όλοι θα την περιγελούν. Είναι γ-ελάδα που όλοι θα την ‘’αρμέγουν’’, εντός και εκτός των τοίχων της, όπως δυστυχώς την κατάντησαν ή θέλουν να την καταντήσουν οι σύγχρονοι ‘’σωτήρες’’ του αφελληνισμού και της αποχριστιανοποίησης.

Όλοι έχουμε χρέος να αντισταθούμε, να αγωνιστούμε, να σταθούμε όρθιοι και να πάμε μπροστά, Ελληνικά και Ορθόδοξα!

Η προτροπή του κορυφαίου Βυζαντινολόγου Στίβεν Ράνσιμαν που ‘’καλεί τον Ελληνισμό να διατηρήσει την Ορθόδοξη ταυτότητά του, για να έχει μέλλον και πολιτιστική προσφορά στον 21ο αιώνα’’, ας μας ξυπνήσει.

«Ουδείς καθεύδων έστησεν τρόπαιον», κατά τον Μ. Βασίλειο.

Οι καιροί το απαιτούν και μας καλούν!!!

Θέρμο, Ιούνιος 2020

Αθανάσιος Ζέρης
Δάσκαλος και πρόεδρος
Επιτροπής «ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ»
Ι. ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
ΜΑΝΔΡΑΣ ΘΕΡΜΟΥ.