Η μοναδική του ικανότητα να λειτουργεί ως συντηρητής τροφίμων χαρακτηρίστηκε «βάση του πολιτισμού».
- Χιλιάδες είναι οι αναφορές για τη συμβολή του στην οικονομία, το εμπόριο και την εξέλιξη του ανθρώπινου βιοτικού επιπέδου. Μέχρι και πόλεμοι έγιναν για το πιο ταπεινό συστατικό της γης, το αλάτι. Πόλεμοι, ναι… προσλήψεις, όμως, όχι!
«Ναυαρχίδα» στην παραγωγή αλατιού είναι η αλυκή του Μεσολογγίου, αφού σ’ αυτήν παράγεται το 50% και πλέον της συνολικής ποσότητας αλατιού που παράγει η εταιρεία «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.»
«Ναυαρχίδα» στην παραγωγή αλατιού είναι η αλυκή του Μεσολογγίου, αφού σ’ αυτήν παράγεται το 50% και πλέον της συνολικής ποσότητας αλατιού που παράγει η εταιρεία «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.»
Λίγες μόνο μέρες απομένουν για την έναρξη της συγκομιδής κι ακόμα οι εργάτες να πιάσουν τα πόστα τους στα «τηγάνια» των οκτώ δημόσιων αλυκών της χώρας. Και αυτό διότι οι απαραίτητες υπογραφές για την έγκριση πρόσληψης εποχικών εργατών έχουν, προφανώς, σκοντάψει… στην οικονομική κρίση.
Η καταγγελλόμενη από τους αρμόδιους τοπικούς φορείς καθυστέρηση της Γενικής Γραμματείας των ΔΕΚΟ να εγκρίνει την πρόσληψη εποχικού προσωπικού στην εταιρεία του Δημοσίου Ελληνικές Αλυκές Α.Ε. έχει οδηγήσει σε ανησυχία τόσο τη δημοτική αρχή Μεσολογγίου όσο και τη διεύθυνση της εταιρείας. Η συγκομιδή του αλατιού γίνεται παραδοσιακά κατά το πρώτο εικοσαήμερο του Σεπτεμβρίου. Σήμερα, όμως, δύο εβδομάδες πριν, ελάχιστα έχει προχωρήσει η διαδικασία για τις απαραίτητες προσλήψεις των 90 ατόμων που θα εργαστούν με συμβάσεις δύο, τριών και οκτώ μηνών στις αλυκές της χώρας (Μεσολογγίου, Κίτρους, Καλλονής, Πολιχνίτου, Μέσης, Νέας Κεσσάνης, Μεγάλου Εμβόλου και Μήλου). «Η ολιγωρία των ιθυνόντων επιφέρει συνέπειες στην εταιρεία και δημιουργεί τις συνθήκες για μεγάλη οικονομική ζημιά», αναφέρει ο δήμαρχος Μεσολογγίου και μέλος στο Δ.Σ. της εταιρείας, Γιάννης Αναγνωστόπουλος. «Κι αυτό διότι τέτοια περίοδο με το εποχικό προσωπικό γίνονται οι εργασίες συντήρησης του μηχανολογικού εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για την εξόρυξη του αλατιού, αλλά και μια σειρά άλλων εργασιών στα αλατοπήγια. Η εταιρεία θα επιβαρυνθεί με μεγάλα ποσά για τις επισκευές των ζημιών στον εξοπλισμό και η παραγωγή θα είναι μειωμένη, αφού οι εργασίες προπαρασκευής δεν θα έχουν γίνει μέσα στα χρονικά όρια που επιβάλλεται. Ας σημειωθεί, επίσης, πως στο πλαίσιο της εφαρμογής του προγράμματος σταθερότητας, η εταιρεία έχει δεχθεί μείωση του εποχικού προσωπικού κατά 30%».
Η εταιρεία Ελληνικές Αλυκές Α.Ε. ιδρύθηκε το 1988 από το Δημόσιο με σκοπό την ενιαία διαχείριση και εκμετάλλευση όλων των αλυκών της χώρας. Σήμερα το κράτος κατέχει το 55% των αλυκών, το 25% ελέγχει ιδιωτική εταιρεία παραγωγής-επεξεργασίας αλατιού και το εναπομείναν 20% μοιράζονται οι δήμοι όπου λειτουργούν οι αλυκές. «Ναυαρχίδα» στην παραγωγή αλατιού είναι η αλυκή του Μεσολογγίου, αφού σ’ αυτήν παράγεται το 50% και πλέον της συνολικής ποσότητας αλατιού που παράγει η εταιρεία. «Για να υπάρξει, όμως, αυτή η παραγωγή κάθε χρόνο, πρέπει το προσωπικό που απαιτείται να προσληφθεί έγκαιρα -ήτοι μέχρι την 1η Απριλίου. Σήμερα, λόγω της χρονοτριβής, τίθεται εν αμφιβόλω η προσδοκώμενη ποσότητα συγκομιδής άλατος», λέει ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικές Αλυκές Α.Ε., Δημήτρης Καλόπουλος, ο οποίος τονίζει πως «σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε ΔΕΚΟ και άλλες εταιρείες του Δημοσίου, η Ελληνικές Αλυκές Α.Ε. πάει καλύτερα από ποτέ, έχοντας καλύψει όλες τις απώλειες των προηγούμενων χρόνων».
Σύμφωνα με τις μετρήσεις, η μέση ετήσια συγκομιδή ανέρχεται στις 200-250 χιλιάδες τόνους και καλύπτει τα 3/4 της πανελλήνιας ζήτησης. Φέτος, όμως, όπως αναφέρουν τόσο οι αρμόδιοι όσο και οι εργαζόμενοι στις αλυκές, ίσως είναι αργά για να γίνει λόγος για «καλή παραγωγή». Η οποία, άλλωστε, κινδυνεύει να βγει σημαντικά μειωμένη εάν δεν συντηρηθούν άμεσα τα μηχανήματα ή αν τυχόν έρθουν νωρίτερα οι… φθινοπωρινές μπόρες.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Αλυκή: παράλιο ημι-τεχνητό οικοσύστημα όπου αποτίθεται και συλλέγεται το αλάτι. Η αρχή λειτουργίας του βασίζεται στην ταυτόχρονη χρήση τριών ανανεώσιμων πόρων: α) του θαλασσινού νερού, β) της ηλιακής ενέργειας και γ) της αιολικής ενέργειας.
Θερμάστρες εξάτμισης: σύστημα αβαθών λεκανών συνδεδεμένων εν σειρά, των οποίων ο φυσικός πυθμένας έχει την απαραίτητη αργιλώδη σύνθεση ώστε να εξασφαλίζεται πολύ χαμηλή διαπερατότητα του νερού. Η πρώτη θερμάστρα τροφοδοτείται από τη θάλασσα και η τελευταία τροφοδοτεί τα αλοπήγια.
Παραγωγική/καλλιεργητική περίοδος: το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η διεργασία παραγωγής άλατος βρίσκεται σε εξέλιξη. Αρχίζει κατά κανόνα από τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο κάθε έτους και τελειώνει με τη συλλογή του προϊόντος έως το τέλος Οκτωβρίου, αναλόγως των μετεωρολογικών συνθηκών και των ιδιαιτεροτήτων κάθε αλυκής.
Τηγάνι, αλοπήγιο ή κρυσταλλοπήγιο: είναι η (ορθογώνια) επίπεδη λεκάνη με οριζόντια επιφάνεια η οποία τροφοδοτείται με κορεσμένη άλμη και στον πυθμένα της αποτίθεται το συνεχώς κρυσταλλούμενο αλάτι.
Αντλίες άλμης, κανάλια, υδροθυρίδες: χρησιμοποιούνται για την άντληση και διακίνηση των αλμών.
Αφρίνα: ο «ανθός αλατιού», το μη επεξεργασμένο αλάτι που συλλέγεται με το χέρι. Είναι το καλύτερο και πιο ακριβό αλάτι.
Επιμέλεια: Λευτέρης Τηλιγάδας
Πηγή κειμένου: Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010
Πρωτότυπος τίτλος: Οι Αλυκές στη χώρα των θαυμάτων… | της Κάτιας Αντωνιάδη
Βίντεο:Ανδρέας Κουτσοθανάσης | Γιάννης Γιανακόπουλος
Φωτογραφίες: exploringgreece.tv | alatifloros.gr
«Agrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr – AgrinioTimes.gr
Σχετικά Άρθρα
Άγρια Άλογα στην Ορεινή Ναυπακτία!
Πιτσιναίικα: Έκοβε ξύλα και… πέθανε
Βόνιτσα: Κλοπή καμπάνας