Η Εμπορική Συλλογική Κίνηση για την τηλεδιάσκεψη του Δ.Σ. του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου

«Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

• Στις 19/01/22 πραγματοποιήθηκε μέσω τηλεδιάσκεψης το πρώτο Δ.Σ. για τη νέα χρονιά. Ως συνδυασμός επιλέξαμε να φέρουμε προς συζήτηση τα εξής θέματα:

Τρόπος λήψης αποφάσεων για έκδοση ανακοινώσεων, ενημερώσεων κ.λπ. από το Δ.Σ.

Δυνατότητα χρήσης τεχνολογικού εξοπλισμού του Συλλόγου ή όχι από τα μέλη του με απόφαση Δ.Σ.

Αυξήσεις στη Δ.Ε.Η. – ασφαλιστικό

Στο πρώτο θέμα μεταφέραμε τον έντονο προβληματισμό μας, την οργή και αγανάκτηση μας για το γεγονός ότι εδώ και 1.5 χρόνο επιχειρείται μια πρωτοφανής απαξίωση των ΔΣ. Πολλές φορές ακόμη και εμείς που είμαστε μέλη του Συμβουλίου, ενημερωνόμαστε από τα τοπικά ΜΜΕ για κείμενα που φέρουν τη σφραγίδα του ΔΣ. Οι διάφορες επιστολές, οι ανακοινώσεις και οι υποτιθέμενες «απλές ενημερώσεις» που εμπεριέχουν όμως άποψη για διάφορα θέματα και δημοσιοποιούνται διαρκώς, δεν έρχονται καν σε συζήτηση στα ΔΣ. Ακόμη και σήμερα που με τη χρήση της τεχνολογίας (τηλεδιασκέψεις) διευκολύνεται ακόμα περισσότερο η ανταλλαγή απόψεων και ο διάλογος το «Ενωμένο» Εμπόριο επιλέγει τον αυταρχισμό, το διχασμό, την εσωστρέφεια. Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί για ποια εσωστρέφεια μιλάμε με τόσες επιστολές, ανακοινώσεις κλπ. Κ όμως εσωστρέφεια είναι όταν κλείνεσαι στον κόσμο σου, έχεις τη δική σου σκέψη, δεν αφουγκράζεσαι  τους γύρω σου και δεν ακούς τις απόψεις ούτε καν αυτών που υποχρεούσαι.

Γιατί όμως η σημερινή (κατά μόλις 1 ψήφο) πλειοψηφία στο ΔΣ συμπεριφέρεται και λειτουργεί έτσι;

-Γιατί στην πραγματικότητα δε τους ενδιαφέρει πόσα μικρομάγαζα δεν κάνουν ούτε σεφτέ με τον πόλεμο που τους κάνει η σημερινή κυβέρνηση.

-Γιατί η επίλυση των προβλημάτων που καθημερινά ταλανίζουν τους μικροεμπόρους δε τους απασχολεί.

-Γιατί βλέπουν τα ΔΣ σαν αγγαρεία και τα συγκαλούν μόνο όταν τους υποχρεώνει το καταστατικό, ενώ η επικαιρότητα με τα προβλήματα που προκύπτουν καθημερινά προτάσσουν συνεχόμενη εγρήγορση.

-Γιατί ο εποικοδομητικός διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων για καίρια θέματα που μπορούν να φέρουν καλύτερα αποτελέσματα δε τους αφορά.

-Γιατί τους απασχολεί μόνο το φαίνεσθαι και το σουλάτσο στην αγορά για δημόσιες σχέσεις.

-Γιατί τους νοιάζει μόνο να βγουν φωτογραφίες και να συνομιλούν πίσω από κλειστές πόρτες με τους πολιτικούς.

-Γιατί το ΕΓΩ τους και η ανάγκη τους για προσωπική προβολή είναι γι’ αυτούς πιο σημαντικά απ’ όλα.

Ακόμα και στο πιο απλά ερώτημα που μπορούμε να τους θέσουμε όπως:

«Πόσο θα φωνάζατε και πόσο ευνουχισμένοι θα νιώθατε δημοκρατικά εάν εσείς μετείχατε ως μειοψηφία στο σημερινό Δ.Σ. και διαβάζατε ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανακοινώσεις, επιστολές κ.λπ. που φέρουν το όνομά σας χωρίς καν να έχετε ερωτηθεί ποτέ;»

Δεν έχουν καμία δημοκρατική απάντηση να δώσουν ( 3 από τους 5 του «Ενωμένου» Εμπορίου ούτως ή άλλως δε μιλάνε σχεδόν ποτέ). Απλά παρίστανται για να ψηφίσουν αυτό που τους προστάζει ο «στρατηγός» ( Κωστίκογλου) που αποφασίζει και διατάζει. Η στρατιωτική πειθαρχεία που έχουν και ο σκοτεινός δρόμος που ακολουθούν απαρέγκλιτα, ξυπνά μνήμες από δικτατορικά καθεστώτα.

Στο δεύτερο θέμα ζητήσαμε το αυτονόητο. Ποιο είναι αυτό; Να έχει δικαίωμα χρήσης του τεχνολογικού εξοπλισμού του Συλλόγου το κάθε ένα μέλος του Οργάνου. Ο καθένας δηλαδή από εσάς που μετέχει προαιρετικά στο Σύλλογο και με τη μηνιαία του συνδρομή τον συντηρεί να έχει το δικαίωμα να εκφραστεί μέσα από αυτόν.

Δυστυχώς όμως οι κ.κ. Κωστίκογλου, Γιοπάνος, Δεληγιάννης, Γκάτση, Μπερερής δεν κρατάνε τα προσχήματα ούτε στα βασικά. Μέσα στον πανικό τους και την απέλπιδα προσπάθεια φίμωσης κάθε διαφορετικής άποψης, πήραν μια αμαυρωτική για την ιστορία του Συλλόγου μας απόφαση. Μια απόφαση ντροπιαστική, απαράδεκτη, αντιδημοκρατική.

Την ίδια στιγμή που στερούν το αυτονόητο σε όλους εμάς, λειτουργούν το Σύλλογο σαν να είναι μαγαζί τους, σαν να είναι ιδιοκτησία και τσιφλίκι τους. Τους παρακολουθούμε να χρησιμοποιούν τον τεχνολογικό εξοπλισμό του Συλλόγου σαν να είναι κτήμα τους. Όπως πολύ πρόσφατα έπραξε και ο κ. Κωστίκογλου, στην προσπάθεια του να στηρίξει την υποψηφιότητά του στις εκλογές της Ομοσπονδίας και της Συνομοσπονδίας κάνοντας αντικαταστατική χρήση του υπαλληλικού προσωπικού (που εσείς πληρώνετε) και του επίσημου email του Συλλόγου για ιδίον όφελος και προσωπική προβολή. Η απάντησή του στην καταγγελία μας, να τα πούμε αν θέλουμε στη Γενική Συνέλευση (σε ποια άραγε;; Σε αυτή που εσκεμμένα δεν έχει συγκαλέσει εδώ και 1,5 χρόνο που είναι πρόεδρος), θυμίζει απάντηση των πιο λερωμένων πολιτικών που αναφωνούσαν ’’Θα τα πούμε στις εκλογές’’, όταν έβγαιναν τα άπλυτά τους φόρα παρτίδα.

Όσον αφορά το καίριο και πιο σημαντικό θέμα με τις αυξήσεις στη ΔΕΗ που μας οδηγούν σε ασφυξία και το νέο ασφαλιστικό έκτρωμα που περνά η Κυβέρνηση εν μέσω υγειονομικής πανδημίας οι 5 του «Ενωμένου» Εμπορίου δεν τοποθετήθηκαν καν. Για ποιο λόγο θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος; Γιατί στην πραγματικότητα δε τους ενδιαφέρει πόσα μικρομάγαζα θα κλείσουν. Δεν τους απασχολεί, δεν τους αφορά. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να είναι τα καλά παιδιά στους κυβερνητικούς τους Πατέρες. Όταν μας πνίξουν οι λογαριασμοί ίσως διαβάσουμε πάλι κάποια «οργισμένη» επιστολή, στα όρια της ευπρέπειας πάντα . Αυτός είναι άλλωστε ο ορισμός του κυβερνητικού Συνδικαλισμού που υπηρετούν με τόση θέρμη και προσήλωση».