Εννέα αστεία πράγματα που πιστεύουν οι Έλληνες

Νομίζετε ότι γνωρίζετε τα πάντα για την Ελλάδα και τους Έλληνες; Μάθετε για 9 καθημερινά αστεία πράγματα που πιστεύουν οι σύγχρονοι Έλληνες, από την ελληνική κρίση έως την αντίληψη της εργασίας και του πλούτου.

• 1. Η οικονομική κρίση εφευρέθηκε από τους δυτικούς για να αποκτήσουν δωρεάν γη, νησιά και πετρέλαιο

Όλοι εποφθαλμιούσαν σε αυτή την ευημερούσα γη. Οι Ευρωπαίοι κατέλαβαν την Ελλάδα το 1204 με τις Σταυροφορίες, μετά την Επανάσταση του 1821 μας έδωσαν βασιλιάδες και το 1941 ήρθαν και οι Γερμανοί και οι Ιταλοί. Τώρα επινόησαν την κρίση για να πάρουν τα πάντα δωρεάν, να έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές και να έχουν Έλληνες ως υπηρέτες τους.

Αυτό πιστευόταν ευρέως το 2010 και τα επόμενα χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, κανείς δεν πίστευε ότι η κρίση ήταν πραγματική. Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις έκρυβαν την αλήθεια σχετικά με το μέγεθος του χρέους και τι πραγματικά συνέβαινε.

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανέβηκε στην εξουσία το 2015, πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα για να αποφασίσουν οι πολίτες εάν θα αποδεχθούν τους όρους των πιστωτών. Οι ψηφοφόροι καταψήφισαν τους όρους και η κυβέρνηση τους αποδέχτηκε.

Τελικά, όλοι συνειδητοποίησαν ότι είτε θα συμμορφωνόντουσαν με τους όρους είτε η χώρα θα χρεοκοπούσε. 5 χρόνια είχαν χαθεί.

2. Οι καλές μέρες θα επιστρέψουν

Οι μέρες της οικονομικής φούσκας θα επιστρέψουν.

Η Ελλάδα είχε κάποτε τη δραχμή, ο πληθωρισμός ήταν περίπου στο 20%, τα επιτόκια στο 25% και όλοι ήταν ικανοποιημένοι. Τα χρήματα γεννιόντουσαν μαγικά, ήταν άφθονα, αλλά κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μια φούσκα.

Τότε το κράτος προσλάμβανε χιλιάδες υπαλλήλους κάθε χρόνο και οι θέσεις εργασίας στις επιχειρήσεις ήταν ευκολότερες από ό, τι σήμερα.

Σε τελική ανάλυση, θα μπορούσατε να ανοίξετε τη δική σας επιχείρηση, να πουλήσετε οτιδήποτε, προϊόντα ή υπηρεσίες και να κερδίσετε τα προς το ζην.

3. Φταίει το κράτος

Αυτό έχει διπλή έννοια.

• το κράτος είναι υπεύθυνο για τα λάθη των πολιτών (απλώς αγνοούν τις ευθύνες τους)
• φταίω, αλλά δεν θέλω να το παραδεχτώ. Αντίθετα κατηγορώ κάτι ασαφές που κανείς δεν μπορεί να του ζητήσει εξηγήσεις

4. Δεν έχω χρήματα

Μερικές φορές είναι όντος αυτό, αλλά άλλες φορές ο ομιλητής υπονοεί κάτι άλλο.

• δεν έχω χρήματα για να πληρώσω φόρους, ασφάλιση και συνεργείο για το 4000cc Land Rover
• δεν έχω χρήματα για να ξεπληρώσω τα δάνεια και τις πιστωτικές μου κάρτες.

Πριν από την κρίση, ήταν αρκετά εύκολο να πάρετε δάνεια και πιστωτικές κάρτες χάρη στα χαμηλά επιτόκια του ευρώ. Οι τράπεζες εξέδιδαν δάνεια και πιστωτικές κάρτες, ακόμη και χωρίς αίτημα και προφίλ του πελάτη και σας καλούσαν στο τηλέφωνο αν το αποδέχεστε ή όχι.

Οι πολίτες δεν γνώριζαν την παγίδα και πολλοί βρέθηκαν σε δύσκολες καταστάσεις αργότερα. Μου φαίνεται ότι αυτή είναι η βασική αιτία του υψηλού ποσού των κόκκινων δανείων στην Ελλάδα!

5. Όποιος έχει καλύτερη δουλειά – αυτοκίνητο – ρούχα – σπίτι από εμένα είναι πλούσιος

Αυτό έχει να κάνει με το πώς οι Έλληνες αντιλαμβάνονται τον πλούτο.

Μέχρι πρόσφατα η Ελλάδα ήταν μια φτωχή χώρα, οι παππούδες μας ήταν φτωχοί, οι εξαιρέσεις είναι λίγες. Με το σχέδιο Μάρσαλ μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Ελλάδα μετατράπηκε σε ανεπτυγμένη χώρα.

Πάρτε για παράδειγμα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ και τα εμπορικά κέντρα. Είναι σχετικά νέα στη σύγχρονη Ελλάδα, άρχισαν να υπάρχουν από τη δεκαετία του ’90 (συμπτωματικά μετά την πτώση του κομμουνισμού), πολύ αργά σε σύγκριση με τον δυτικό κόσμο.

Η κατανάλωση εξακολουθεί να είναι κάτι νέο στην Ελλάδα, μία απλή επίδειξη πλούτου, όπως ένα νέο αυτοκίνητο, προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, κάτι τέτοιο δεν αρέσει στους ανθρώπους.

Ωστόσο, οι Έλληνες δεν θέλουν να γίνουν τόσο πλούσιοι όσο και ο άλλος, θέλουν να γίνει ξανά φτωχός! Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε πει κάποτε για να σατιρίσει αυτήν την κατάσταση: “Αν ο γείτονάς μου έχει μια κατσίκα, εύχομαι να πεθάνει!”

6. Εδώ είναι Ελλάδα

Δεν έχει καμία σχέση με το «Εδώ είναι Σπάρτη» του Τζέραρντ Μπάτλερ, σημαίνει ότι κάτι δεν μπορεί να συμβεί απλά επειδή εδώ είναι Ελλάδα. Χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για αδιαφορία ή αντίσταση στην πρόοδο και τις αλλαγές.

Πολλές φορές οι Έλληνες δεν θέλουν να ενοχλούνται από αλλαγές, δεν θέλουν να εφεύρουν κάτι νέο, προτιμούν να συνεχίσουν με τα συνηθισμένα. Εκτός αυτού, εδώ δεν είμαστε εργασιομανείς όπως οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι, εργαζόμαστε για να βγάλουμε τα προς το ζην.

Συνήθως τέτοιες συζητήσεις τελειώνουν με τη φράση “Ωωωωωωωωω αδερφέ!” που σημαίνει «σταμάτα! έχω πονοκέφαλο».

Το «Εδώ είναι Ελλάδα» χρησιμοποιήθηκε επίσης στην οικονομική κρίση όταν επρόκειτο να μειωθούν οι μισθοί. Αυτό σήμαινε ότι οι μισθοί δεν μπορούν να μειωθούν γιατί εδώ είναι Ελλάδα.

7. Το μέσον

Μια αμαρτωλή λέξη.

Το γεγονός ότι πρέπει να γνωρίζετε ανθρώπους για να βρείτε δουλειά ή για να πετύχετε κάτι όπως μία προαγωγή. Αυτό είχε κυριολεκτικά διαβρώσει το κράτος στις δεκαετίες του ’80 και του ’90.

Ο πατέρας μου είχε βρει δουλειά στα μέσα της δεκαετίας του ’90 σε μια ημικρατική εταιρεία. Υπήρχε μια ουρά εκεί και ένας υπάλληλος ρωτούσε τους υποψηφίους «ποιος σε φέρνει εδώ». Ο υποψήφιος ανέφερε το όνομα του μέσου του, κάποιος στο κυβερνών κόμμα υποθέτω και ο υπάλληλος τον καλούσε να περάσει μέσα.

Όταν ήρθε η σειρά μου, μου έθεσε την ερώτηση και του απάντησα «δεν ξέρω, κανένας», μου απάντησε «δεν προσλαμβάνουμε με αυτόν τον τρόπο».

Τότε τα μεγάλα πολιτικά κόμματα είχαν τοπικά γραφεία. Ο υπεύθυνος ήταν ένα πρόσωπο του κόμματος και οποιοσδήποτε μπορούσε να του ζητήσει χάρη για αντάλλαγμα μία ψήφο.

Μετά την κρίση, το κράτος είναι πολύ μικρότερο, οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον σχέση με κόμματα και επομένως η σημασία του μέσου δεν είναι πλέον σημαντική.

8. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί δεν θέλουν την Ελλάδα να είναι ισχυρή

Αυτή είναι η απάντηση στην ερώτηση «Γιατί η Ελλάδα είναι πάντα αδύναμη, αποβιομηχανοποιημένη και διεθνής ζητιάνος».

Στο #3 περιέγραψα πώς οι Έλληνες κατηγορούν το κράτος για τα πάντα, ωστόσο αυτή η απάντηση δεν είναι αρκετή για αυτήν την ερώτηση.

Έτσι η εύκολη λύση είναι να κατηγορήσουμε τις παγκόσμιες δυνάμεις.

9. Μερικοί Έλληνες εξακολουθούν να πιστεύουν στις κομμουνιστικές ιδέες

Όχι, δεν αναφέρομαι στο Κ.Κ.Ε. (το οποίο εξακολουθεί να παίρνει ένα αξιοπρεπές 5% στις εκλογές). Είναι έτσι κι αλλιώς αστείο να ακούτε στις ειδήσεις τις θεωρίες τους, όπως «η Ε.Ε. και το ευρώ διευκολύνουν τους καπιταλιστές να εκμεταλλευτούν τους εργάτες» ή τις ιστορίες τους για την ΕΣΣΔ.

Αναφέρομαι στο γεγονός ότι μερικοί Έλληνες εξακολουθούν να πιστεύουν σε ένα μεγάλο κράτος με μεγάλο έλεγχο της οικονομίας.

Με την πτώση του κομμουνισμού πραγματοποιήθηκαν τρεις μεγάλες αλλαγές στην Ελλάδα:

• επιτράπηκε η εισαγωγή μπανάνας. Η εισαγωγή μπανάνας ήταν απαγορευμένη ως το 1990 ως ένα μέτρο για την τόνωση της ζήτησης για εγχώρια γεωργικά προϊόντα
• επιτράπηκαν τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια. Μέχρι το 1989 υπήρχαν μόνο δύο κρατικά κανάλια, δεν επιτρεπόντουσαν τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια! Γνωρίζεται τι σημαίνει αυτό: παρακολουθούσαμε κρατικές ειδήσεις και κρατική ψυχαγωγία. Ευτυχώς τα βίντεο ήταν νόμιμα και μπορούσαμε να δούμε Μπρους Λι, Ρόκυ, Ράμπο και παιδικές ταινίες!
• μεγάλα ξένα σούπερ μάρκετ ήρθαν στην Ελλάδα

Πίσω στη δεκαετία του ’90 και του ’00 το κράτος ήταν πολύ μεγάλο. Στο ξέσπασμα της κρίσης, το 2010, πάρθηκε η πρωτοβουλία για να βρεθεί ο αριθμός των δημσίων υπαλλήλων (μέχρι τότε ο αριθμός τους ήταν άγνωστος!) Ήταν περίπου 700.000, 7% του συνολικού πληθυσμού!

Ο γεωργικός τομέας είχε επίσης μείνει πίσω, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σπάνια βλέπετε ελληνικά προϊόντα στους σουπερμάρκετ της χώρας σας. Οι αγρότες απέτυχαν να σχηματίσουν ενώσεις και τώρα πιστεύουν σε μεγάλο βαθμό στις ελάχιστες τιμές ή ότι το κράτος πρέπει να είναι υπεύθυνο για την εμπορία των προϊόντων τους.