Ένωση Αγρινίου – Κατσίγαρος: Ένας πολύτιμος πόρος

Αναγκαία η εκπόνηση και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης, που θα μετατρέψει το «απόβλητο» σε …χρυσάφι.

Με δεδομένα τα σοβαρότατα προβλήματα που έχουν ενσκήψει στην παγκόσμια αγροτική οικονομία με τις ελλείψεις λιπασμάτων, κατάσταση που όχι μόνο να βελτιωθεί δεν προβλέπεται αλλά θα επιδεινωθεί απελπιστικά όσο συνεχίζεται η γνωστή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την αντίδραση της Ε.Ε., η αναζήτηση εναλλακτικών και βεβαίως οργανικών – βιολογικών μορφών λίπανσης είναι μονόδρομος. Μπορεί ο κατσίγαρος να αποτελέσει μέρος της απάντησης;

• Στην Ένωση Αγρινίου εκτιμούμε πως ναι. Και μπορεί και πρέπει.

Ο κατσίγαρος είναι υποπροϊόν που εξάγεται από τα ελαιοτριβεία και που μέχρι σήμερα έχει αντιμετωπιστεί μόνο ως πρόβλημα, αφού η πρακτική που για χρόνια κυριάρχησε ήταν αυτή της διοχέτευσής του, ως απόβλητο, σε υδάτινες δεξαμενές – φυσικούς αποδέκτες (λίμνες, ρέματα, ποτάμια), με αποτέλεσμα οι πολυφαινόλες που περιέχει να δεσμεύουν το οξυγόνο, στερώντας το απ’ τους έμβιους οργανισμούς. Αμέτρητες άλλωστε είναι οι καταγγελίες, τα ρεποτράζ, οι κυρώσεις ακόμη παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

Ωστόσο, ο κατσίγαρος….δεν είναι τοξικό απόβλητο. Πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσει μόνο όταν ανεξέλεγκτα καταλήγει στις λίμνες. Ο κατσίγαρος είναι πλούσιος σε κάλιο, άζωτο, φωσφόρο, οργανική ουσία αλλά και νερό και ως εκ τούτου μπορεί να αξιοποιηθεί για την υδρολίπανση ελαιώνων και άλλων καλλιεργειών, μειώνοντας το κόστος παραγωγής για τους αγρότες και δίνοντας ουσιαστική απάντηση στο πρόβλημα της έλλειψης λιπασμάτων. Ταυτόχρονα δε, απαλλάσσοντας τα ελαιοτριβεία απ’ το μείζον πρόβλημα της διάθεσής του.

Πρόσφατες μελέτες και έρευνες, μάλιστα, έδειξαν στην πράξη ότι με την κατάλληλη επεξεργασία, τα τοξικά απόβλητα των ελαιουργείων μπορούν να μετατραπούν σε καθαρό νερό και οι τοξικές φαινόλες, που είναι σημαντικά αντιοξειδωτικά, να μετατραπούν σε ένα καθαρό βιολογικό προϊόν, η τιμή του οποίου μάλιστα θα είναι υπερεκατονταπλάσια της τιμής του ελαιολάδου!

Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι στη χώρα συνολικά υπάρχουν χιλιάδες ελαιοτριβεία και αμέτρητοι τόνοι κατσίγαρου, εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε το δυνητικό όφελος. Με κυριότερο, φυσικά, την ίδια την ενίσχυση της παραγωγής με ένα οργανικό λίπασμα, το οποίο, μάλιστα, θα μπορούσε πριν καταλήξει ως τέτοιο σε μια καλλιέργεια, να περάσει από την εναερόβια διαδικασία της χώνευσης σε μονάδα βιοαερίου, προσφέροντας στους παραγωγούς και την απαραίτητη ενέργεια, με το όποιο πρόσθετο όφελος θα μπορούσε να υπάρξει.

• Όλα αυτά λέγονται… «ολοκληρωμένη διαχείριση» και το μόνο που απαιτούν είναι σχέδιο και όραμα για τον τόπο, για τον πρωτογενή τομέα.

Τα χρηματοδοτικά εργαλεία για να υποστηρίξουν τη μετατροπή του προβλήματος σε πλεονέκτημα, υπάρχουν. Είναι, για παράδειγμα οι δράσεις 4.2.1. και 4.2.2 του υπομέτρου 4.2 «Μεταποίηση, εμπορία ή και ανάπτυξη γεωργικών προϊόντων», είναι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (Τ.Α.Α.) Ελλάδα 2.0 και το υποέργο 2 «Εκσυγχρονισμός του Πρωτογενούς Τομέα», είναι τα προγράμματα leader ενδεχομένως και τόσες άλλες πηγές χρηματοδότησης από τα συναρμόδια υπουργεία Περιβάλλοντος, Οικονομικών και Ανάπτυξης, από τις Περιφέρειες και τους Δήμους ακόμη.

• Ίσως, η προεκλογική περίοδος είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να συμφωνήσουν οι πολιτικές δυνάμεις σε ένα σχέδιο δράσης για την επόμενη μέρα…

e-ea.gr