Γ. Βαρεμένος: «Ο Μπάιντεν, η CIA, οι Ταλιμπάν και η μαρτυρία του Ομπάμα»

Μία φωτογραφία και μία είδηση των τελευταίων ημερών υπογράμμισαν ανάγλυφα το Αφγανικό δράμα και την ιστορικών διαστάσεων ήττα των Αμερικανών.

• Η εικόνα είναι εκείνη της συντριβής του Τζο Μπάιντεν μπροστά στα δημοσιογραφικά μικρόφωνα. Εικόνα που έδωσε την ευκαιρία σε ακροδεξιές φιλοπόλεμες ύαινες να χυμήξουν να τον κατασπαράξουν, χρεώνοντάς του όλες τις ευθύνες για την Αφγανική τραγωδία.

Η είδηση αφορά την συνάντηση του διευθυντή της CIA  με τον ηγέτη των Ταλιμπάν. Αν ο διευθυντής της CIA είναι κάποιας ηλικίας, η συζήτηση θα μπορούσε να είναι μεταξύ δύο παληόφιλων, από την εποχή που η ευαγής υπηρεσία οργάνωνε και εξόπλιζε τους Ταλιμπάν εναντίον της Σοβιετικής εισβολής και κατοχής. Από τότε, στελέχη της Αμερικανικής διοίκησης περιέβαλλαν με ένα δέος θαυμασμού τους Ταλιμπάν, επειδή είχαν καταφέρει να απωθήσουν έναν ολόκληρο Κόκκινο Στρατό.

Ο Μπαράκ Ομπάμα αναφέρει ευθαρσώς ότι ο Γκέιτς, ως υποδιευθυντής της CIA την δεκαετία του ’80, είχε επιβλέψει προσωπικά τον εξοπλισμό των Ταλιμπάν. Ο Γκέιτς ήταν ρεπουμπλικάνος υπουργός Άμυνας, τον οποίον διατήρησε ο Ομπάμα σε μία προσπάθεια να γίνει αποδεκτός από το σύστημα. Όταν ο Ομπάμα -ο οποίος υπερτόνιζε την σημασία του πολέμου στο Αφγανιστάν, σε αντίθεση με εκείνον στο Ιράκ- ανέλαβε την Προεδρία, το πρώτο που αντιμετώπισε ήταν το αίτημα των στρατηγών Μάλεν και Μακ Κίρναν για αύξηση των στρατιωτικών δυνάμεων. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας υπήρχε μία στάση ομόθυμης υποστήριξης, προεξαρχόντων της Χίλαρυ Κλίντον και του Λήο Πανέτα. Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο Μπαράκ καταλογίζει στην Χίλαρυ, εκτός από τις μεγάλες της ικανότητες, και “γερακίσια ένστικτα”. Σύμφωνα με την διήγηση του πρώην Αμερικανού προέδρου, ο μόνος που εξέφραζε αντιρρήσεις και χαρακτήριζε το Αφγανιστάν τέλμα, ήταν ο Μπάιντεν, ο οποίος είχε επισκεφθεί την Καμπούλ και είχε θυελλώδη συνάντηση με τον Χαμίντ Καρζάι.

Κατά τον Ομπάμα, ο Τζο Μπάιντεν ένοιωθε στιγματισμένος από την υποστήριξη που παρείχε στον πόλεμο του Ιράκ και άρα είχε έναν βαθύτερο λόγο που προσδιόριζε την στάση του στο Αφγανιστάν. Λέει λοιπόν ο Μπαράκ: «Η σύσκεψη ολοκληρώθηκε και εγώ αποχώρησα, αλλά καθώς ανέβαινα τις σκάλες για να πάω στο οβάλ γραφείο ο Τζο με πρόφτασε και μ’ έπιασε από το χέρι. “Άκουσέ με Αρχηγέ, μου λέει: Δεν ξέρω αν φταίει που έχω κάνει τόσα χρόνια σ΄ αυτήν εδώ την πόλη, αλλά μου φαίνεται ότι μπορώ να καταλάβω πότε οι στρατηγοί μας πάνε να στριμώξουν στην γωνία έναν καινούργιο Πρόεδρο”. Πλησίασε το πρόσωπό του πολύ κοντά στο δικό μου και ψιθύρισε με νόημα: “Μην αφήσεις να σου πάρουν τον αέρα”.»

Το ποιός πήρε τον αέρα του άλλου, είναι γνωστό από τις εξελίξεις. Η διοίκηση στο Αφγανιστάν άλλαξε, αναλαμβάνοντας ο θρύλος για τις αμερικανικές ειδικές επιχειρήσεις στρατηγός Μακ Κρύσταλ. Δυνάμεις προστέθηκαν, στρατιωτικοί σκοτώθηκαν κι άλλοι και τα drones αποστέλλονταν μαζικά από το Πακιστάν, το οποίο δεν είχε δυσκολία να παίζει, με τις μυστικές του υπηρεσίες, διπλό ρόλο απέναντι στους Ταλιμπάν.

Αν η ιστορία εξελίχθηκε όπως την περιγράφει ο Ομπάμα και αν υποτεθεί ότι, εκτός από την μπάλα, και η πολιτική είναι πόρνη ως προς ορισμένα καπρίτσια της, τότε είναι πραγματική ειρωνεία ότι πάει να χρεωθεί ο Τζο Μπάιντεν όσα διεπράχθησαν στο Αφγανιστάν, με πιο πρόσφατη την εικόνα της τρομερή σφαγής στο αεροδρόμιο της Καμπούλ μετά την εγκληματική και διαστροφική τρομοκρατική επίθεση, που στόχο είχε να ανακυκλώσει την αιματοχυσία.

Ο Μπαράκ Ομπάμα είχε απόλυτη συνείδηση τί σημαίνει πόλεμος στο Αφγανιστάν και αλλού. Ήταν ο πρόεδρος που επισκέφθηκε περισσότερο από κάθε άλλον νοσοκομεία με τραυματίες αμούστακα παιδιά. Τον κατηγόρησαν γι’ αυτό, διότι θα μπορούσε να θολώσει η ματιά του μπροστά σε στρατηγικές αποφάσεις. Ο ίδιος λέει ότι δικαιολογούσε τις αποφάσεις του στο όνομα ενός αγαθού που το θεωρούσε υψηλότερο: «Είναι ένα επιτίμιο σημειώνει, που έπρεπε να το δεχθώ.» Παντού και πάντοτε υπάρχει ένα επιτίμιο, αλλοιώς δεν θα γίνονταν ποτέ πόλεμοι.