Κωνσταντόπουλος: «Η βία και ο ρατσισμός χρειάζεται να είναι οι μεγάλοι ηττημένοι στη δική μας καθημερινή μάχη» (Video)

«Η βία και ο ρατσισμός χρειάζεται να είναι οι μεγάλοι ηττημένοι στη δική μας καθημερινή μάχη ως άτομα και ως κοινωνία»

• Ομιλία Δημήτρη Κωνσταντόπουλου κατά την Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος στη Βουλή των Ελλήνων

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Σήμερα στη Βουλή, ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος.

Γυρίζοντας πίσω στο χρόνο, ήταν 27 Ιανουαρίου του 1945 όταν ο Κόκκινος Στρατός έφθασε στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως στο Άουσβιτς και το Μπιρκενάου της Πολωνίας και απελευθέρωσε τους έγκλειστους και φρικτά βασανιζόμενους κρατουμένους του ναζιστικού καθεστώτος.

Το 2005 ο ΟΗΕ με ψήφισμα καθιέρωσε την ημέρα αυτή ως Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος. Το ψήφισμα αυτό καλεί όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να τιμούν την μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος και να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων σχετικά με την ιστορία του Ολοκαυτώματος. Στόχος να κατανοήσουν οι κοινωνίες τι σημαίνει γενοκτονία και ποιος είναι ο αντίκτυπός της. Ουσιαστικά επιδιώκεται η διαρκής υπόμνηση στις μελλοντικές γενιές του τι μπορεί να γίνει αν σε μια κοινωνία κυριαρχήσουν οι προκαταλήψεις, το μίσος και ο ρατσισμός.

Σε όλη την Ευρώπη, την περίοδο 1939-1944, 6 εκατομμύρια Ευρωπαίοι Εβραίοι εξοντώθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Το 1945 τα 2/3 των Εβραίων είχαν εξοντωθεί. Στην Ελλάδα, οι οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης αλλά και η Εκκλησία κατάφεραν να σώσουν 8-10.000 Εβραίους συμπολίτες μας. Είχαμε όμως και την τραγική, την τεράστια απώλεια περίπου 70.000 ανθρώπων που μετατράπηκαν σε αριθμούς στα ναζιστικά στρατόπεδα και εξοντώθηκαν.

Σήμερα, λοιπόν, 77 χρόνια μετά, οφείλουμε να διατηρούμε τη μνήμη ζωντανή. Όχι από οίκτο. Αλλά με τη σκέψη ότι η αδιαφορία και η παθητικότητα μιας κοινωνίας απέναντι σε φαινόμενα μισαλλοδοξίας είναι γάγγραινα. Να θυμόμαστε ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, το Πρόγραμμα Ευθανασίας, οι αντισημιτικές πολιτικές ήταν αποτέλεσμα του μίσους που καλλιεργήθηκε στη ναζιστική Γερμανία. Για να μην ξαναζήσει η ανθρωπότητα τέτοιες τραγικές στιγμές.

Μόνο μέσα από την επίγνωση όλων όσα οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα μπορούμε να διαπαιδαγωγήσουμε τις σημερινές κοινωνίες, τη δική μας κοινωνία, ώστε να μην παρασύρονται σε αντιλήψεις, προκαταλήψεις και ιδεολογίες που βασίζονται στο μίσος.

Το Άουσβιτς, έχει γίνει το σύμβολο του Ολοκαυτώματος για τον εβραϊκό λαό. Έχει γίνει όμως σύμβολο και για τον δικό μας λαό, μέσα από το Άσμα Ασμάτων του Μίκη Θεοδωράκη και τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη, αλλά και μέσα από το μεγάλο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη.

Οφείλουμε λοιπόν, να είμαστε σε εγρήγορση. Να αντιμετωπίζουμε εν τη γενέσει τους τα φαινόμενα που πλήττουν τις αρχές και τις αξίες της κοινωνίας μας, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν μπορώ να φανταστώ ότι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο θα ξαναζήσουμε στιγμές παρουσίας ναζιστικών μορφωμάτων.

Δεν μπορώ να φανταστώ ότι στην κοινωνία μας θα αφήσουμε περιθώρια να αναπτυχθεί το εθνικιστικό μίσος που υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενεών.

Οφείλουμε τα διδάγματα της ιστορίας να τα ενσωματώσουμε στη συλλογική συνείδηση της κοινωνίας μας μέσα από την καθημερινή μας στάση απέναντι στο ρατσιστικό μίσος και τις διακρίσεις.

Μέσα από τις διηγήσεις μας στα παιδιά και τα εγγόνια μας ώστε να μεταλαμπαδεύσουμε αρχές και αξίες. Μέσα από την αντιμετώπιση της βίας ,που βλέπουμε να αυξάνεται δραματικά σήμερα ακόμη και μέσα στην κοινωνία μας, μέσα στα σχολεία μας. Να σπάμε τη σιωπή, να εκθέτουμε τη βία στο φως. Να δίνουμε θάρρος και δύναμη στο θύμα.

Η βία και ο ρατσισμός χρειάζεται να είναι οι μεγάλοι ηττημένοι στη δική μας καθημερινή μάχη ως άτομα και ως κοινωνία.

Η Δημοκρατία, η ελευθερία, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός χρειάζεται να κυριαρχούν σε κάθε μας βήμα.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Αυτή είναι η ουσία της σημερινής Ημέρας Μνήμης. Να είμαστε όλοι ενωμένοι απέναντι στο απάνθρωπο και σκοτεινό πρόσωπο της βίας και του ρατσισμού.

Ευχαριστώ.