Μία αλυσίδα είναι τόσο ισχυρή …όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της

Με αφορμή την επιδημία και τις πολεμικές συρράξεις που βιώνουμε σήμερα, απευθυνθήκαμε στον Ειδικό Ιατροδικαστή, Επιστημονικό συνεργάτη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου και υποψήφιο διδάκτορα Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, κ. Ιάκωβο Γερούδη, που ασκεί το ιδιωτικό του έργο σε Ελλάδα και Κύπρο για τον ρόλο του Ιατροδικαστή, ζητώντας τη δική του, επιστημονική άποψη, καθώς ο Ιατροδικαστής είναι ο πιο ισχυρός κρίκος της αλυσίδας των επαγγελματιών που διερευνούν τον θάνατο και το έγκλημα και πρέπει να διασφαλίζει ότι η αλυσίδα της επιστήμης και της Δικαιοσύνης παραμένει αρραγής.

Της Αθανασίας Παπαδημητρίου

Είναι ο επαγγελματίας που από τις εξειδικευμένες γνώσεις του υπηρετούνται η Υγεία και η Δικαιοσύνη οι δύο θεμέλιοι λίθοι κάθε κοινωνίας.

Είναι ο Ιατρός ο οποίος βλέπει τα αποτελέσματα της φροντίδας και των κλινικών πράξεων άλλων συναδέλφων του, αυτός που έρχεται σε επαφή με τα αποτελέσματα του πολέμου, των ανθρωπιστικών κρίσεων, των τρομοκρατικών επιθέσεων, των λιμών και των επιδημιών, των μαζικών καταστροφών, αυτός που βλέπει την οδύνη, τον πόνο και τα τραύματα στα σώματα και τις ψυχές των ανθρώπων.

Είναι αυτός που ισορροπεί ανάμεσα στον θεσμικό του ρόλο και την ανθρωπιά και το φιλότιμο του σε κάθε έρευνα, που το επάγγελμά του δεν έχει ωράριο, ούτε το ασκεί σε γραφειακούς χώρους με ανέσεις και ασφάλεια αλλά απέναντι σε εγκληματίες, σε πεδία μάχης, σε σκηνές εγκλημάτων, στο κρύο και την ζέστη, σε αφιλόξενες περιοχές, μέσα σε νεκροτομία που αποπνέουν την οσμή του θανάτου, της αποσύνθεσης, της σήψης, του αίματος, των περιττωμάτων, εκεί που τα σμήνη των εντόμων επιτελούν το μακάβριο έργο τους ως οι μόνοι κληρονόμοι της ματαιότητας αυτού του κόσμου.

Είναι ο Ιατρός που εξετάζει κακοποιημένους ανθρώπους, θύματα της ωμής βίας άλλων ανθρώπων, μικρά παιδιά που στα μάτια τους αποτυπώνεται η φρίκη και η δυστυχία, γυναίκες και άντρες που φέρουν στα σώματά τους τα σημάδια της άρρωστης κοινωνίας των ανθρώπων που επιβιώνει ανάμεσα σε δύο προσωρινές ηγεμονίες του ήλιου στην λεπτή κόκκινη γραμμή που χωρίζει το κακό από το καλό, το ηθικό από το ανήθικο, το νόμιμο από το νομότυπο, την ελευθερία από την τυραννία.

Όπως μας εξηγεί ο κ. Γερούδης, «στις ειδικές συνθήκες που δημιουργούνται στις εμπόλεμες ζώνες, τις κρίσεις, τις μαζικές καταστροφές, τους λιμούς, τις επιδημίες και τις τρομοκρατικές επιθέσεις ο ρόλος του Ιατροδικαστή γίνεται ακόμα πιο απαιτητικός και δύσκολος και τα ηθικά διλήμματα που αντιμετωπίζει πιο ισχυρά.

Για να είναι επιστημονικά και ηθικά επαρκής, θα πρέπει να ασκεί τα καθήκοντα του με βάση τα διεθνή κείμενα, τις κατευθυντήριες οδηγίες, τους κώδικες και τους νόμους».

Ό ίδιος με έμφαση επισημαίνει: «Στις εμπόλεμες ζώνες όπου η κακομεταχείριση, ο βασανισμός κρατουμένων και αμάχων, τα σεξουαλικά εγκλήματα, οι θάνατοι στρατιωτών και αμάχων, οι εκτελέσεις και οι μαζικοί τάφοι συνεπάγονται την ανάγκη Ιατροδικαστικής διερεύνησης αντιμετωπίζει ηθικά διλήμματα ως αποτέλεσμα της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κατάταξής τους στα εγκλήματα πολέμου.

Σε ανθρωπιστικές κρίσεις, προσφυγικές κρίσεις, οικονομικές κρίσεις, μαζικές καταστροφές φυσικής ή τεχνολογικής(ανθρώπινης αιτιολογίας) και σε τρομοκρατικές ενέργειες αλλά και σε λιμούς και επιδημίες που προκαλούν σημαντικό αριθμό θυμάτων και απαιτούν ειδικούς χειρισμούς από τον ίδιο και την ομάδα των συνεργατών του ο ρόλος του προσαρμόζεται μεν ανάλογα, αλλά πρέπει να διασφαλίζεται η ηθική στάση και η επιστημονική τεκμηρίωση της Ιατροδικαστικής έρευνας και των μεθόδων που χρησιμοποιεί για υποβοήθηση του έργου της Δικαιοσύνης και προάσπιση του Αγαθού της Υγείας».

Σε ένα κόσμο που ο φόβος και η συνήθεια επιβάλλουν την πεπατημένη μετριοπάθεια και την υποταγή ο Ιατροδικαστής δεν πρέπει να φοβάται να έχει Πίστη. Πίστη στον εαυτό του, Πίστη στην Επιστήμη, Πίστη στον Νόμο, Πίστη στον Άνθρωπο και πέρα από όλα τα άλλα Αγάπη για το λειτούργημά του και διάθεση για θυσίες για να μπορεί να το υπηρετεί με επάρκεια και ήθος.