Μικρή ελεγεία για μια αυλή Αγρινιώτικη

Ήταν είναι και θα είναι μια αυλή αγρινιώτικη, ένας τόπος καλοκαιρινός ανάμεσα στα τσιμέντα της εργολαβίας γεμάτος κόσμους φωτεινούς και κινούμενους. Κλαδάκι το κλαδάκι, φυλλωσιά τη φυλλωσιά βρίσκουν πατήματα τα φεγγάρια του Ιουνίου, του Ιουλίου, του Αυγούστου και του Σεπτέμβρη να σκαρφαλώσουν πάνω στον κισσό του και να ανάψουν εκεί στα δεξιά της οθόνης του.

Παλιότερα οι θεατές στις πίσω καρέκλες είχαν την ευτυχία να ακούνε μαζί με το θρόισμα των φύλλων από το απαλό αεράκι που έφερνε από τα Λυκοράχια το από κάτω ρέμα και τη μονωδία της μηχανής προβολής, η οποία για χρόνια ολόκληρα ακουμπούσε πάνω στην απέναντι οθόνη τα χρώματα των εικόνων και των μύθων, ξεσηκώνοντας μέσα μας ασίγαστες επιθυμίες ομορφιάς.

Από το 1952, που άναψε για πρώτη φορά το καρβουνάκι της προβολής του, μέχρι σήμερα, η κοινωνική μνήμη αυτού του κινηματογράφου παραμένει ασίγαστα ονειρική.

Ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν ωραίες ειδήσεις;

Υπάρχουν και βρίσκονται ΕΔΩ


Λ. Τηλιγάδας
«Αgrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr – AgrinioTimes.gr