Μικρόκοσμος και μεγαλομανίες

Υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές που ευθέως παραπέμπουν στον αξιολάτρευτο Σαρλώ, όταν με τον μοναδικό του τρόπο εξευτέλιζε τον Χίτλερ.

Και ναι μεν μόνο το γέλιο προκαλούν πια, ωστόσο, με προβληματίζει η σκέψη ότι …φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και κάποιοι δεν εννοούν να πολεμήσουν τον Χίτλερ που κρύβουν μέσα τους.

Αυτό που νομίζουν ότι όλος ο κόσμος τους ανήκει, ότι μπορούν να παίζουν με την ψυχολογία, με τη δουλειά, με την υγεία ακόμη, με την τιμή και την υπόληψη, με την οικογένεια, με την αξιοπρέπεια, με τις αντοχές του διπλανού, με οτιδήποτε αυτοί κρίνουν σκόπιμο εκείνη την ώρα, μη έχοντας πώς να σκοτώσουν την ώρα τους. Και νομίζουν, οι ανόητοι, πως κάτι κάνουν!

Αυτοβαυκαλίζονται και δεν καταλαβαίνουν πόσο πολύ …αυτοεξευτελίζονται.

Πρόβλημά τους, βέβαια, αλλά υπάρχουν και προεκτάσεις. Κοινωνικού χαρακτήρα. Και δεν έχω καμία διάθεση να επεκταθώ.

Θα πω μόνο ότι θα ωφελούσε πάρα πολύ η συνειδητοποίηση ότι ο μικρόκοσμός μας δεν είναι το σύμπαν ολόκληρο και πως δεν περιστρέφονται τα πάντα γύρω απ’ τον υπέροχο εαυτούλη μας.

Και φυσικά, κανείς δεν νοιάζεται για τα μικρά ή τα μεγάλα κόμπλεξ που κουβαλάει ο καθένας μέσα του.

Και για όσους δεν κατάλαβαν το αρχικό βιντεάκι με τον «μεγάλο δικτάτορα», έχω να προτείνω και το παρακάτω απόσπασμα απ’ τους φίλους μας τους Γερμανούς που…ξανάρχονται; Ξανάρθαν; Δεν έφυγαν ποτέ; Δεν ξέρω….

 

Media group «Agrinio 365»  | Φώτης Μπερίκος