Η ΝΕΑ ΠΑ.Σ.Ε.ΓΕ.Σ. στον δημόσιο διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης

Στον δημόσιο διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης, που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ελλάδας (ΟΚΕ) συμμετείχε η ΝΕΑ ΠΑΣΕΓΕΣ.

• Ο πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΠΑΣΕΓΕΣ κ. Παύλος Σατολιάς, εκπροσωπώντας τους αγρότες και τους αγροτικούς συνεταιρισμούς της χώρας παρενέβη στην θεματική ενότητα «Ισχυρότερη οικονομία, κοινωνική δικαιοσύνη, απασχόληση».

Ο κ. Σατολιάς, ανάμεσα σε άλλα, παρέθεσε το όραμα της ΝΕΑΣ ΠΑΣΕΓΕΣ για μια βιώσιμη Γεωργία και απόλυτα συμβατή με το πρόσταγμα της ανταγωνιστικότητας. «Οφείλουμε να εργαστούμε για να πετύχουμε ένα παραγωγικό πρωτογενή τομέα ποιοτικών προϊόντων και αγαθών που θα αποτελεί πυλώνα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, με εξασφάλιση επάρκειας τροφίμων για την χώρα, ενδυνάμωση των εξαγωγών, παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην ισόρροπη, βιώσιμη, οικονομική, κοινωνική και αειφόρο ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου με στόχο την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών», είπε χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά η παρέμβαση του προέδρου της ΝΕΑΣ ΠΑΣΕΓΕΣ κ. Παύλου Σατολιά έχει ως εξής:

Πολύ πρόσφατα, η ΝΕΑ ΠΑΣΕΓΕΣ κατέθεσε μια τεκμηριωμένη και πλήρως κοστολογημένη πρόταση που συμπεριλήφθηκε στην λευκή αναπτυξιακή βίβλο της χώρας, σχετικά με την επίτευξη ενός παραγωγικού και ταυτόχρονα βιώσιμου οικοσυστήματος για την «Γεωργία 2040».

Το μέλλον της Ευρώπης και η Ελληνική Γεωργία είναι δύο έννοιες απόλυτα συνδεδεμένες.

Οι ενισχύσεις της ΚΑΠ άγγιξαν για πρώτη φορά τον Έλληνα γεωργό το 1981 και συνεχίζουν το ίδιο αδιάλειπτα 40 χρόνια μέχρι σήμερα.

Με συντηρητικούς υπολογισμούς και αναγωγές τιμών, το σύνολο των ενισχύσεων στον αγροτικό τομέα στα 38 χρόνια συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση αθροιστικά ξεπερνάει τα 150 δισ. ευρώ, δηλαδή πάνω από το 80% ενός ετήσιου ΑΕΠ της χώρας (κάποιες εκτιμήσεις το ανεβάζουν πάνω από 180 δισ. ευρώ, δηλαδή ένα ολόκληρο ετήσιο ΑΕΠ).

Παραδειγματικά, το 2019 το σύνολο των ενισχύσεων για τη γεωργία ήταν 2,7 δισ. ευρώ, ή το 55,6% των ευρωπαϊκών πληρωμών στη χώρα (4,9 δισ. ευρώ). Από αυτά τα 2,1 δισ. ευρώ (76,9%) είναι άμεσες ενισχύσεις που πληρώνονται ανά εκτάριο ή ζωική μονάδα στους παραγωγούς και άλλες ενισχύσεις ανά προϊόν (69,6 εκατ. ευρώ), ενώ τα υπόλοιπα είναι επενδύσεις για την αγροτική ανάπτυξη (562 εκατ. ευρώ).

Σήμερα, η στρατηγική της Ευρώπης «Από το αγρόκτημα στο πιάτο» αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Πράσινης Συμφωνίας. Καθορίζει ένα μακροπρόθεσμο στρατηγικό όραμα για τον μετασχηματισμό του τρόπου με τον οποίο παράγουμε, διανέμουμε και καταναλώνουμε τρόφιμα.

Η νέα ΚΑΠ ευνοεί ένα πεδίο ανάπτυξης πρακτικών που πρέπει να είναι διαθέσιμες και οικονομικά προσιτές σε όλους τους παραγωγούς προκειμένου να επιτευχθούν καλλιεργητικές πρακτικές υγιεινών και βιώσιμων τροφίμων που συμβάλλουν στη μείωση του συνολικού περιβαλλοντικού αποτυπώματος.

Η επερχόμενη ψηφιακή και τεχνολογική μετάβαση οδηγεί στην ανάπτυξη της γεωργίας ακριβείας που επιτρέπει αύξηση της παραγωγής με μικρότερη επιβάρυνση του περιβάλλοντος.

Η νέα ΚΑΠ έρχεται λοιπόν για να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις προκλήσεις της νέας εποχής έχοντας ως στρατηγική την «μετατόπιση από τη στήριξη του Γεωργικού Εισοδήματος στη στήριξη του παραγωγού». Το τρίπτυχο της νέας ΚΑΠ είναι:

• ασφαλή τρόφιμα,
• προστασία του περιβάλλοντος,
• αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής

Η γνώση, η καινοτομία και η εκπαίδευση αποτελούν και θα συνεχίσουν να αποτελούν πολιτικές μεγάλης προτεραιότητας και σπουδαιότητας.

Για να είμαστε ειλικρινείς, η Ελλάδα έχει διαχρονικά θέματα με την εφαρμογή της ΚΑΠ, έχοντας ιδιαίτερα στο παρελθόν επιβαρυνθεί με σημαντικές ποινές για καθυστερήσεις και κακή διαχείριση των κονδυλίων. Σήμερα ακούγονται και λέγονται πολλά για πλασματικά βοσκοτόπια, για αποθέματα σε μη γεωργούς, για κτηνοτρόφους δίχως ζώα, κοκ.

H διοίκηση της ΚΑΠ λοιπόν και της αγροδιατροφής γενικότερα (σκεφτείτε λίγο τι έβγαλαν οι πρόσφατοι έλεγχοι με την φέτα?.) είναι ένα μεγάλο ζήτημα που απαιτεί προσοχή. Επίσης με δεδομένη τη διάρθρωση της αγοράς εισροών, ένα μεγάλο θέμα είναι κατά πόσο η μείωση των ποσοτήτων των εισροών όπως απαιτεί η νέα στρατηγική της ΕΕ, θα αντιστοιχεί και σε μείωση ή σε αύξηση του κόστους παραγωγής.

Για ένα αναπτυξιακό μέλλον με κοινωνική δικαιοσύνη, ιδιαίτερα για τους μικρούς παραγωγούς, απαιτείται και επιβάλλεται μια καθαρή διαχείριση των αγροτικών επιδοτήσεων. Αυτή θα πυροδοτήσει με την σειρά της μια ευρύτερη παρέμβαση στο εγχώριο αγροτικό γίγνεσθαι, τόσο σε επιχειρηματικό, όσο και πολιτικό επίπεδο.

Ουσιαστικά ένα νέο οικοσύστημα που επιβάλει:

• Την υιοθέτηση της γνωσιακής γεωργίας για την διαχείριση των φυσικών πόρων,
• Την τεχνολογική υποστήριξη της παραγωγικής διαδικασίας,
• Την εξέλιξη της χρηματοδοτικής/τραπεζικής/συμβολαιακής αλλά και ασφαλιστικής στήριξης,
• Την συμβουλευτική, την έρευνα και την εκπαίδευση.

Η καταβολή των ενισχύσεων με καθαρούς όρους για παραγωγική χρήση οφείλει να αποτελέσει πρωτεύουσα πολιτική, επιχειρησιακή και τεχνολογική προτεραιότητα ενός περιβάλλοντος που αλλάζει δραματικά φέρνοντας στο προσκήνιο νέες υγιείς δυνάμεις και σε αυτές οι συνεταιρισμοί θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, θεματοφύλακες μιας βιώσιμης ανάπτυξης με κοινωνικά δίκαιο πρόσημο.

Στο ίδιο πλαίσιο, η κάλυψη του τεχνολογικού και ψηφιακού χάσματος με την εισαγωγή της σύγχρονης τεχνολογίας ακριβείας, οφείλει να είναι ανοιχτή σε όλους δίχως αποκλεισμούς.

Κλείνοντας, συνθέτω το όραμά μας για μια βιώσιμη Γεωργία και απόλυτα συμβατή με το πρόσταγμα της ανταγωνιστικότητας.

«Οφείλουμε να εργαστούμε για να πετύχουμε ένα παραγωγικό πρωτογενή τομέα ποιοτικών προϊόντων και αγαθών που θα αποτελεί πυλώνα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, με εξασφάλιση επάρκειας τροφίμων για την χώρα, ενδυνάμωση των εξαγωγών, παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην ισόρροπη, βιώσιμη, οικονομική, κοινωνική και αειφόρο ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου με στόχο την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών». 

e-ea.gr