«Ο Νοέμβρης του 1973 από νέους έγινε σύμβολο ιδανικών και αγώνα!»

«Οι αγώνες των λαών και των νεολαιών, άσβηστα χνάρια της ιστορίας, δείχνουν τα επόμενα βήματα των ανήσυχων ανθρώπων, των αγωνιζόμενων πολιτών,  στο πολύ δύσκολο τώρα που ζούμε, στο πολύ δυσκολότερο αύριο που μας ετοιμάζουν οι πολιτικές του τυφλού οικονομικού φιλελευθερισμού. 

• Ο ιστορικός ξεσηκωμός φοιτητών και της  νεολαίας στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και στα Γιάννενα, η μεγαλειώδης εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973, στέλνουν επικαιροποιημένα τα αιτήματα εκείνης της γενιάς, τα συνθήματα που τρυπάνε το χρόνο και φτάνουν με αμεσότητα στο σήμερα.

Ψωμί –Παιδεία –Ελευθερία! 

Σήμερα το μεγαλύτερο κοινωνικό και εθνικό πρόβλημα της χώρας μας αλλά και των λαών κόσμου είναι η φτώχια. Η λαϊκή οικονομία και οι εργαζόμενοι συνθλίβονται ανάμεσα στις υποχρεώσεις και την ανέχεια. Ο αγώνας για ψωμί κινάει πάλι απ’ την  αρχή! 

Η  Παιδεία χειμάζεται μεσ’ στην απαξίωση του δημόσιου σχολείου και του δημόσιου Πανεπιστημίου, την ώρα που αποθεώνεται η ιδιωτική εκπαίδευση και τα κολλέγια, όπου τα προσόντα για να σπουδάσει ο κάθε νέος  είναι τα υψηλά βαλάντια, τα απόλυτα ταξικά κριτήρια. Ταυτόχρονα χάνουμε το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας, αφού ένα τεράστιο τμήμα  πτυχιούχων Ελλήνων  αναζητούν εργασιακή τύχη στο εξωτερικό.

200 χρόνια μετά την επανάσταση του 1821 και τον αγώνα για ελευθερία,  η χώρα υποταγμένη στα προγράμματα προσαρμογής (το νέο όνομα των μνημονίων) εφαρμόζει τις βουλές των επικυρίαρχων συμφερόντων, απεμπολώντας την εθνική ανεξαρτησία. Για ποια ελευθερία μιλάμε; 

Μέσα στη γενικευμένη κρίση (οικονομική, πολιτική, πνευματική, κοινωνική, κλιματική), προστέθηκε και η υγειονομική κρίση, όπου αντί η συνεχής ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με υποδομές , προσωπικό και φάρμακα, να είναι το πρώτο και μεγαλύτερο μέλημα της κυβέρνησης και των εραστών της εξουσίας, ασχολούνται με πολιτικά τερτίπια για τα αστυνομικά μέτρα και για τα πρόστιμα. 

Το μεγάλο μήνυμα της εποχής και των ημερών είναι να βγει ο κόσμος στον ακηδεμόνευτο αγώνα, με προεξάρχουσα τη νεολαία, για όλα αυτά που πάλεψε κι άφησε στη μέση ο Νοέμβρης του 1973, για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία κι ακόμα για καθολικές υπηρεσίες υγείας, για κοινωνική δικαιοσύνη κι αξιοπρέπεια. 

Οφείλουμε όλοι να δώσουμε πολιτικό οξυγόνο και χώρο  στη νέα γενιά, να την ενθαρρύνουμε να δράσει, να δημιουργήσει, να μας παρασύρει με τον ενθουσιασμό της. Ο Νοέμβρης του 1973 από νέους έγινε σύμβολο ιδανικών και αγώνα! 

Είναι και τώρα ο καιρός της νεολαίας, των νέων αγώνων,  των νέων Πολυτεχνείων!»