«Οπλαρχηγοί του 1821 από Περατιά, Πλαγιά Βονίτσης & ο Κώστας Καπογιωργάκης»

Με μεγάλη επιτυχία που ξεπέρασε και τις προσδοκίες των υπευθύνων του Κέντρου Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του Δήμου Ακτίου –Βονίτσης, αλλά και της Επιτροπής του εορτασμού για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 στον ομώνυμο Δήμο, πραγματοποιηθήκε στις 16 Ιουλίου 2021 και ώρα 8μ.μ στην πλατεία του χωριού Πλαγιά, η εκδήλωση που ήταν αφιερωμένη –  σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Κέντρου Κοινωνικής Μέριμνας (ΝΠΔΔ) κ. Παντελή Αποστολάκη – στο πνεύμα του εορτασμού των 200 χρόνων από την επανάσταση του ΄21, αλλά και την ανάδειξη  των λησμονημένων μαχητών από την Περατιά και την Πλαγιά  κατά την Παλιγγενεσία και ιδιαίτερα του  οπλαρχηγού , αντιστράτηγου στα 1826 Κώστα Καπογιωργάκη ,  με τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στην κεντρική πλατεία του χωριού. Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν : ο Δημήτριος Τσερές ο οποίος ανέπτυξε το θέμα : « Χερσόνησος Πλαγιάς . Ψηφίδες από τα χρόνια της Τουρκοκρατίς » και , ο Νικόλαος Θεοδ. Μήτσης  που ανέπτυξε το  θέμα :

« Οπλαρχηγοί του 1821 από Περατιά , Πλαγιά Βονίτσης και ο Κώστας Καπογιωργάκης ».

Την εκδήλωση συντόνιζε ο αντιπρόεδρος του ΝΠΔΔ και δημοτικός Σύμβουλος Ξενοφών Καούρας. Παραυρέθηκαν και τίμησαν με την παρουσία τους οι πιο κάτω αναφερόμενοι :

Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς , ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Δέλλας από την Μητρόπολη Λευκάδος , αρκετοί  ιερείς πέριξ της Βόνιτσας,  ο δήμαρχος Ακτίου Βονίτσης κ. Γεώργιος Αποστολάκης ο οποίος μαζί με τον Μητροπολίτη Αιτωλ/νίας έκαναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του αντιστράστηγου Κώστα Καπογιωργάκη στην πλατεία του χωριού, ο Πρόεδρος του ΝΠΔΔ κ. Παντελής Αποστολάκης,  οι Αντιδήμαρχοι Ακτίου – Βονίτσης Κώστας Τσακάλης και Δημήτρης Βίτσας , οι δημοτικοί Σύμβουλοι Ανδρέας Καλατζής και Δημήτρης Παξινός ,  ο Πρόεδρος της Κοινότητας Πλαγιάς Κώστας Παλιογιάννης , οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Δυτικής Ελλάδος : Μιχάλης Γούδας ο οποίος εκπροσωπούσε τον Περιφερειάρχη Δυτ. Ελλάδας , η Αγγελική Ρούση Ντζιμάνη , ο Πρόεδρος της Δημοτικής Ενότητας Βόνιτσας  Χρ. Χασακής , η πρόεδρος της Επιτροπής για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την ελληνική Επανάσταση στο Δήμο Ακτίου- Βόνιτσας Κική Παππά, καθώς και Μέλη της επιτροπής , ο καθηγητής της ιστορίας στη Σχολή Ευελπίδων Ανδρέας Καστάνης  κλπ. Η από πάσης πλευράς καλαίσθητος προτομή του Κώστα Καπογιωργάκη φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Ευάγγελο Τύμπα.

Ο δε  ιστορικός ερευνητής , Νικόλαος  Θεοδ. Μήτσης ,  με αδιάσειστα στοιχεία από έρευνά του μέσα από πρωτογενείς αρχειακές πηγές των Γ.Α.Κ, αναφέρθηκε  για τους οπλαρχηγούς της Χερσονήσου της Πλαγιάς ( Περατιά και Πλαγιά ) και ιδιαίτερα για τον τιμώμενο  αντιστάτηγο στα 1826 , Κώστα Καπογιωργάκη , με  τα παρακάτω :

« Ως γνωστόν  της επανάστασης του 1821, προηγήθηκε ο κλεφταρματολισμός  και σε αυτή εδώ την περιοχή  της Χερσονήσου της Πλαγιάς, λόγω γειτνιάσεως με την Λευκάδα και τον Κάλαμο  που ήταν υπό Αγγλική κατοχή, επέδειξε ικανοποιητική άνθηση και στα βουνά της επαρχίας Βονίτσης και Ξηρομέρου ακουγόταν συνέχεια η κλαγγή των όπλων. Οι Ξηρομερίτες και οι Βονιτσάνοι δεν έβλεπαν την ώρα και τη στιγμή να επαναστατήσουν και να ριχτούν κατά των Τούρκων, που ως  γνωστόν για πολλά χρόνια τους καταδυνάστευαν μαζί με τους υπόλοιπους  Έλληνες .

Και όταν η Φιλική Εταιρεία  ετοίμασε τα πάντα και η οργή ξέσπασε και άρχισε η αναμέτρηση της απελευθέρωσης,κανένα μα κανένα χωριό της επαρχίας  Βονίτσης και Ξηρομέρου δεν υστέρησε στον υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνα  και με επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές, έδωσαν το παρόν στο εθνικό προσκλητήριο και βοήθησαν,όσο μπόρεσαν, με έμψυχο υλικό και συνέβαλαν στο ξεσκλάβωμα του Ξηρομέρου, όπου και τελικά στα 1832 με τη Συνθήκη της Κων/λης και του Λονδίνου, η Ακαρνανία ενσωματώνεται πλέον στο νεοϊδρυθέν ελληνικό Κράτος.

Απ΄ τα χωριά της επαρχίας Βονίτσης και Ξηρομέρου που συμμετείχαν ενεργά στην εθνεγερσία , σήμερα , θα περιοριστούμε και θα αναφερθούμε για τα χωριά , Περατιά και Πλαγιά του Δήμου Ακτίου- Βονίτσης  και ιδιαίτερα για τον αντιστράτηγο Κώστα Καπογιωργάκη που ήταν γνήσιο τέκνο του χωριού, Πλαγιά και για τον οποίο η δημοτική αρχή , τοποθετεί , σήμερα,  ως ελάχιστο φόρο τιμής,την προτομή του, τιμώντας έτσι την προσφορά του ήρωα στα χρόνια της εθνικής Παλιγγενεσίας. 

Από την Περατιά  επώνυμοι Οπλαρχηγοί που συμμετείχαν στους αγώνες της εθνεγερσίας του ΄21, ήταν : Πάνω απ΄ όλα οι Γριβαίοι,  οι οποίοι είχαν ενεργό δράση με Πανελλήνια εμβέλεια , όπως : ο Θεόδωρος Γρίβας  ο οποίος έφθασε στον βαθμό του στρατάρχη , αλλά διετέλεσε και επί σειρά ετών και βουλευτής Βονίτσης και Ξηρομέρου , ο Γαρδικιώτης Γρίβας ο οποίος ήταν  υποστράστηγος  και υπασπιστής του  Όθωνα , καθώς και γερουσιαστής, ο Σταύρος Γρίβας ο οποίος ήταν χιλίαρχος  και βουλευτής Βονίτσης και Ξηρομέρου , ο Φλώρος Γρίβας  ο οποίος ήταν αντιστράτηγος και Δήμαρχος Ανακτορίων , ο Χρήστος  αδελφός των προαναφερομένων ο οποίος ήταν εκατόνταρχος  και ο εξάδελφός τους χιλίαρχος Γεώργιος ή Σβίγκος , ο οποίος και    σκοτώθηκε στο Μεσολόγγι  στις 10 Απριλίου 1826. Επίσης και οι μικροπλαρχηγοί : Μπίσαλας Πάνος . Μπουλουξής , σκοτώθηκε στο Μεσολόγγι (10-4-1826) και ο Ευστάθιος Τσίκρικος , Μπουλουξής και σωματάρχης στον Γεώργιο Πεσλή .

Από δε την Πλαγιά , επώνυμοι Οπλαρχηγοί ήταν, οι :

Βλάχος  ή Σπανός  Κώστας. Μπουλουξής.

Δημόκας ή Λύρης  Χρήστος  , Μπουλουξής .

Δημόκας ή Λύρης Σπύρος , Μπουλουξής, σκοτώθηκε στο Μεσολόγγι  (1826).

Δόνος  Γιάννης  ή Ζαλογγίτης, 100ρχος το 1824 και  υπολοχαγός  στη βασιλική Φάλαγγα (1836).

Δόνος Χρήστος ή Ζαλογγίτης, σκοτώθηκε στη μάχη του Ντολμά (28-Φεβρ. 1826).

Δόνος Κώστας . Πενήνταρχος αξιωματικός στα 1824.

Δόνος Δήμος ή Καμαρωμένος.΄Ηταν 100ρχος το 1825 , προήχθη σε Ταξιαρχικός (8 Μαρτ.1826) και σκοτώθηκε στο Μεσολόγγι (10 Απρ. 1826). 

Κατσαρός Ευστάθιος . Αντιστράτηγος. Κατάγονταν από τη Λευκάδα , αλλά εγκαταστάθηκε στην Πλαγιά Βονίτσης. Ανδραγάθησε στην μάχη του Αετού . Ήταν Χιλίαρχος το 1823 και ευνοούμενος πολιτικά του Μαυροκορδάτου , διατελέσας δε και στρατοδίκης στη δίκη του Καραΐσκάκη στο Αιτωλικό (30 Μαρτ.1824 ). Το 1825 προτάθηκε για αντιστράτηγος. Αιχμαλωτίσθηκε στην Σφακτηρία (Εμφύλιος στην Πελοπόννησο) και πέθανε στην Αίγυπτο. Κατσαρός Παναγιώτης . Ήταν αδελφός με τον Ευστάθιο  και το 1825 ήταν  Χιλίαρχος . Στη μάχη στο Κρεμμύδι έλαβε οχτώ πληγές και του κόψανε στη μάχη αυτή το αυτί , οι Αιγύπτιοι του Ιμπραήμ. Το 1828 ήταν 100 ρχος στο Ταξιαρχικό Σώμα στη Βόνιτσα . Το 1835 υπολοχαγός στη βασιλική Φάλαγγα . Το 1836 έλαβε μέρος στην εξέγερση των Ακαρνάνων Αξ/κών  κατά του  Όθωνα και καθαιρέθηκε από το στρατό. Το 1843 αποκαταστάθηκε βαθμολογικά με τον βαθμό του Ταγματάρχη στη βασιλική Φάλαγγα. 

Κοκόρης Αποστόλης :  Ήταν 25 ρχος το 1828  στη χιλιαρχία του Κατσικογιάννη ,100 ρχος (1832) ,  ανθυπολοχαγός στη βασιλική Φάλαγγα (1844) και Δημοτικός Σύμβουλος Δ. Ανακτορίων (1842-184).

Λεπενιώτης ή Λεπενιωτάκης Κώστας (1785-1826).  Σαρακατσάνος στην καταγωγή και από τη φάρα των Κατζαντωναίων . Το 1811 ανέλαβε ως Κολτζής των Κατζαντωναίων στην Πλαγιά για τον  έλεγχο του διαμετακομιστικού εμπορίου στο στενό Λευκάδας – Ακαρνανίας και έκτοτε διέμεινε μόνιμα στην Πλαγιά. Υπηρετεί το 1819 στην αυλή του Αλή Πασά με τους Καραΐσκάκη , Βαρνακιώτη , Τσόγκα , Γριβογιώργο και Τσέλιο. Το 1821 πολέμησε στην Πλαγιά, στον Τεκέ και στη Βόνιτσα. ΄Ήταν Χιλίαρχος  το 1824 (6 Μαΐου 1824) και Αντιστράτηγος ( 26 Φεβρ. 1826). Σκοτώθηκε στο Μεσολόγγι (1826), αφήνοντας δυο παιδιά , τον Βασίλη (1806), και την κοιλάρφανη κόρη του , Κωνσταντούλα (1826) που το 1865 ήταν αμφότεροι  κάτοικοι στη Λαμία.

Μπουρδάρας Νικόλαος : (1780-1821). Κολτζής του Κατσαντώνη στην Βόνιτσα . Αρχαίος αρματωλός και σύντροφος του Κατσαντώνη . Υπηρετεί και αυτός το 1819 στην αυλή του Αλή Πασά με τους Καραΐσκάκη , Τσόγκα , Βαρνακιώτη  και Τσέλιο. Σκοτώθηκε  στις 9 Σεπτεμβρίου 1821  στη μάχη στο Κατάκωλο Βονίτσης. 

Πανούτσος Πλαγιώτης . Ήταν 100 ρχος το 1823 και  Ταξιαρχικός (10-3-1825).

Πανταζής  Θωμάς : Ήταν 100 ρχος (1825) και υπολοχαγός στη βασιλική Φάλαγγα  (1836.) 

Πανταζής Κώστας ή Λάπας: Ήταν 100 ρχος το 1826 και το 1828 στη Βόνιτσα επί Ρίχαρντ Τσώρτς.

Πανταζής Χρήστος :  υποχιλίαρχος ( 1826) , ανθυπολοχαγός βασιλική Φάλαγγα (1843) .

Πλαγιώτης Πέτρος : Ήταν σημαιοφόρος 100 ρχος αξιωματικός του Γαρδικιώτη Γρίβα. 

Πλαγιώτης ή Παξινός Στάθης : Ήταν  100 ρχος  το 1826.

Παξινός Γιάννης. Εκατόνταρχος (1826) . Πολέμησε στο Χάνι της Γραβιάς (1821) , στο Καρπενήσι (1822) και στη Βόνιτσα ( 1828).

Σπύρου Ν. Γεώργιος : Ήταν  Ιερομόναχος στην Κοίμηση Θεοτόκου , Ιερέας στην Πλαγιά  , 

Στρατιωτικός ιερέας το 1821 του Γεωργίου Τσόγκα και το 1828 ξανά στρατιωτικός Ιερέας στο Στρατηγείο του Ρίχαρντ Τσώρτς στη Βόνιτσα . 

Σφυρής Δράκος : Ήταν το 1824 Ταξιαρχικός αξιωματικός των Κατσικογιανναίων. Πολέμησε στην Τατάρνα , στο Χάνι της Γραβιάς , στην Άρτα ( 13 Νοεμ. 1821). Το 1825 προτάθηκε για υποχιλίαρχος από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο .

Τσαούσης Γιάννης : (1781-1825) . Ήταν Χιλίαρχος το 1823 . Πληρεξούσιος στη Συνέλευση της Δυτ. Χέρσου Ελλάδος στο Βραχώρι ( 4 Νοεμ. 1821). Ανδραγάθησε στη μάχη του Αετού. Σκοτώθηκε στο Μεσολόγγι (1826) 

Τσαούσης Χρήστος : Ήταν Χιλίαρχος  το 1824 . Εκατόνταρχος το 1828 του Γαρδικιώτη Γρίβα . Συμμετείχε στην εξέγερση των Ακαρνάνων αξιωματικών κατά του Όθωνα  και καθαιρέθηκε από τις τάξεις του στρατού. Αποκαταστάθηκε βαθμολογικά μετά τις 3 Σεπτεμβρίου 1843 με τον βαθμό του ταγματάρχη στη βασιλική Φάλαγγα

Κώστας Καπογιωργάκης (1794 -1854)

Ο Κώστας Καπογιωργάκης  γεννήθηκε και πέθανε στην Πλαγιά Βονίτσης και ήταν από τους πιο αγνούς, τίμιους, απροσκύνητους και ασυμβίβαστους αξιωματικούς της Ακαρνανίας, γεννηθείς το 1793 στην Πλαγιά της Βόνιτσας   Ήταν πρωτοπαλίκαρο του Οδυσσέα Ανδρούτσου, τον οποίο ακολούθησε  μαζί με τους επίσης Ξηρομερίτες αδελφούς Μήνιο , Σπύρο και Στάθη Κατσικογιάννη από τη Ζαβέρδα (Πάλαιρος) και τους Δήμο και Γιάννη Λαχήστρο (Τρύφος) κλπ  Ξηρομερίτες .

Ας παρακολουθήσουμε , τώρα , βήμα – βήμα την στρατιωτική πορεία  κατά την Παλιγγενεσία (1821-1829), αλλά και μετέπειτα, του ήρωα Κώστα Καπογιωργάκη , τον οποίον και τιμάει  εξαιρετικώς , ο Δήμος Ακτίου- Βονίτσης, με στήσιμο του αδριάντα του στην πλατεία του χωριού του, Πλαγιά.

1821

Έλαβε μέρος σε όλες τις διεξαχθείσες μάχες στη  Δυτική και Ανατολική Ελλάδα και στον Εμφύλιο στην Πελοπόννησο (1824-1825). Μαζί του πάντα ευρίσκονταν και ο αδελφός του  Χρήστος .

Αρχές της επανάστασης του ΄21 ακολούθησε, μαζί με τους Κατσικογιανναίους ( Μίνιο, Σπύρο και Στάθη ) τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και ως πρωτοπαλίκαρό του έλαβε μέρος στις μάχες: της Τατάρνας (22 Μαρτίου 1821), στο Χάνι της Γραβιάς  ( 8 Μαΐου 1821, όπου  σήμερα στο χώρο του μνημείου στη Γραβιά  και σε αναρτημένη στήλη με τα ονόματα των συμμετασχόντων στη μάχη  αυτή , αναφέρονται και τα ονόματα των αδελφών Κώστα και Χρήστου Καπογιωργάκη καθώς και των Στάθη και Μίνιου Κατσικογιάννη ). Πολέμησε επίσης στον Αετό Υπάτης ( μέσα Μαΐου 1821) ,  στα Καγκέλια Καρπενησίου (16 Ιουνίου 1821) στην οποία μάχη στα Καγκέλια  σκοτώνεται & ο Ζαβερδιανός  οπλαρχηγός Σπύρος Κατσικογιάννης.

Επισημαίνεται ότι η επανάσταση στο Ξηρόμερο κηρύχτηκε στις 25 Μαΐου 1821 και ο Καπογιωργάκης πολεμούσε υπό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο από τον Μάρτιο του 1821 !!! 

Επιστρέφει ο Κώστας  Καπογιωργάκης πίσω στη Δυτική Ελλάδα μαζί με τους Κατσικογιανναίους , πλήν του Μίνιου ο οποίος παρέμεινε κοντά στον Οδυσσέα Ανδρούτσο ως 500 ρχος αξιωματικός του  και παίρνει μέρος , με τους Κατσικογιανναίους , στις μάχες : στο Κατάκωλο Βονίτσης ( 9 Σεπτ. 1821) στην οποία σκοτώνεται ο οπλαρχηγός Νικόλαος Μπουρδάρας ( Πλαγιά Βονίτσης) , στο

Μοναστηράκι Βονίτσης , καθώς και στην απελευθέρωση της Άρτας η οποία  έγινε  από τον στρατηγό Γεώργιο Βαρνακιώτη στις 13 Νοεμβρίου 1821 .

Έκτοτε μένει στη Δυτ. Ελλάδα , συμμετέχοντας άλλοτε υπό τον Γεώργιο Τσόγκα και άλλοτε υπό τον Θεόδωρο Γρίβα .

1822

Τον Μάρτιο του 1822 ονομάστηκε  Εκατόνταρχος από τη Γερουσία της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος. Λαμβάνει μέρος υπό τον Θεόδωρο Γρίβα στις ακόλουθες διεξαχθείσες ιστορικές  μάχες : Κομπότι Άρτας (3 Ιουλ. 1822) , Πέτα Άρτας ( 4 Ιουλ. 1822) , Αετός Ξηρομέρου ( 9 Αυγ. 1822), Μοναστηράκι Βονίτσης ( 20 Ιουλ. 1822) , Λουτράκι Κατούνας ( 22 Αυγ. 1822 ) , Πέρσεβο-Κομποτή Ξηρομέρου ( 23 Αυγ. 1822) και στην Α΄ πολιορκία του Μεσολογγίου ( Δεκ. 1822) .

1823

Συμμετέχει  στη Συνέλευση στα Κερασοβίτικα Πηγάδια ( Μακρυνεία) { 7 Ιουλ. 1823} υπό την προεδρία του Γεωργίου Τσόγκα και παίρνει μέρος υπό τον Τσόγκα στη μάχη της Κατοχής Ξηρομέρου (8 Ιαν.1823), στη Σκουληκαριά Τζουμέρκων (3 Ιουλ.1823) και στο Αιτωλικό (1823) .

1824 -1825

Στις  24 Ιουνίου 1824 εντέλλεται από τον Αλεξανδρο Μαυροκορδάτο να ακολουθήσει με τους 30 υπ΄ αυτόν άνδρες του τον Ξηρομερίτη  στρατηγό Δήμο Τσέλιο στα Κράβαρα της Ναυπακτίας και παίρνει μέρος στις διεξαχθείσες μάχες Καλαβρούζας, Παπαδιάς , Ναυπάκτου τον Νοεμβριο του  1824.

Στις 11 Αυγούστου 1824 ονομάστηκε Χιλίαρχος !!!  { ΑΕΠ, τ. Β, σελ.388 & 455}.

Η προαγωγή του Κώστα Καπογιωργάκη στο βαθμό του Χιλίαρχου στις  16  Αυγ. 1824 { πολ. φ.25}

Τέλος του 1824 μέσα του 1825 βρίσκεται στην Πελοπόννησο υπό τον Γεώργιο Καραΐσκάκη και συμμετέχει στις εκεί  διεξαχθείσες εμφύλιες συρράξεις , όπως στις μάχες : Κερπενής ( 12 Δεκ. 1824 ), Νεόκαστρου ( 5 Μαρτ. 1825), Σχοινόλακα (15 Μαρτ. 1825) , Κρεμμύδι ( 7 Απρ. 1825 ) , Μεθώνη – Κορώνη ( 30 Απρ. 1825). Η γνωριμία του με τον Καραΐσκάκη στην Πελοπόννησο , αναντίρρητα  υπήρξε σταθμός στρατιωτικής εξέλιξης στην καριέρα του .

Τον Μάρτιο του 1825 προτάθηκε από τον Κωλέττη στον βαθμό του Αντιστράτηγου.

Μέσα Ιουνίου του 1825 ο Καραϊσκάκης και οι υπ΄ αυτόν αξιωματικοί και στρατιώτες επιστρέφουν στη Ρούμελη και δη ο Καραϊσκάκης έρχεται με εντολή της κυβέρνησης και στρατοπεδεύει στον Προφήτη Ηλία στο Δραγαμέστο (Αστακός) Ξηρομέρου από τον Αύγουστο ως τον Δεκέμβριο του 1825.

Στο διάστημα αυτό ο Καπογιωργάκης  παίρνει μέρος στις μάχες :  του Καρβασαρά (5 Αυγούστου 1825), στη μάχη στην Κατούνα ( 26 Αυγ. 1825) , του Μαχαλά ( 28 Αυγ. 1825 ), στη Ρίγανη Ξηρομέρου ( 30 Οκτ. 1825) και στο Ρίβιο (1 Νοεμ. 1825) όπου σαυτή τη μάχη πληγώθηκε  μας αναφέρουν τα Ελληνικά Χρονικά / φ.89 /1825.

Αρχές Δεκεμβρίου 1825 ο Καραϊσκάκης φεύγει από το Δραγαμέστο και με εντολή της Διοίκησης εγκαθίσταται στη Δερβέκιστα ( Ανάληψη Τριχωνίδας) και ο Κώστας Καπογιωργάκης μπαίνει με εντολή της Διοίκησης στο Μεσολόγγι με 112 υπ΄ αυτόν άνδρες . {ΓΑΚ.  πολ. φ. 194 } .

Ο Καπογιωργάκης με 130 άνδρες υπό τον Καραϊσκάκη  στο στρατόπεδο του Ξηρομέρου  το 1825 { πολ.φ.152}

 1826

Πολέμησε στο Μεσολόγγι και διασωθείς της Εξόδου του Μεσολογγίου (10 Απρ. 1826), συναντιέται ξανά με τον Καραΐσκάκη στα Κράβαρα της  Ναυπακτίας  { ΓΑΚ. Εκτελ. φ.178 } . Από  τα Κράβαρα φθάνει με τον Καραΐσκάκη και άλλους αξιωματικούς στο Ναύπλιο μέσα Μαΐου 1826. Εκεί μαζί και με άλλους Ρουμελιώτες αξιωματικούς υπογράφει το πρακτικό ίδρυσης της Αδελφότητας των Ρουμελιωτών . Στο Ναύπλιο φέρεται να είναι επικεφαλής 152 ανδρών σύμφωνα με τον επιθεωρηθέντα στρατολογικό  του κατάλογο (ΓΑΚ. πολ. φ. 194) και του χρεώθηκε  από την Οικονομική Διοικητική  Επιτροπή , ότι του αναλογούσαν ως έχειν λαμβάνειν 62.465 γρόσια , χρήματα που είχε δώσει για να συντηρείται το στρατιωτικό του Σώμα. 

 Τέλος του 1826 ακολουθεί ξανά τον Καραΐσκάκη στην εκστρατεία του στην ανατολική Ελλάδα και λαμβάνει μέρος στις μάχες της : Δόμβραινας (12 Νοεμ. 1826) στην οποία ως γνωστόν σκοτώνεται ο στρατηγός Γιαννάκης Σουλτάνης (Μοναστηράκι ), στο Ζεμενό (20 Νεομ. 1826 ) , στην Αράχωβα (24 Νοεμβ. 1826) στην οποία και διακρίθηκε πολεμώντας υπό τον στρατηγό Γαρδικιώτη Γρίβα , καθώς και στο Δίστομο (31  Ιαν. 1827) . 

 1827 

Ο Καραϊσκάκης μετά την Αράχωβα βαδίζει προς την Αττική.  Τον ακολουθεί κι εδώ ο  Κώστας Καπογιωργάκης και παίρνει μέρος στις μάχες : Ελευσίνας (28 Φεβ. 1827) , Κερατσινίου (4 Μαρτ. 1827), Αθήνας ( 18 Μαρτ. 1827), Δαφνί ( 4 Ασπρ.1827), Πειραιά – Αγ. Σπυρίδωνα ( 14 Απρ. 1827) , Φάληρο (23 Απρ. 1827)  , όπου και σκοτώνεται ο αρχηγός του Γεώργιος Καραϊσκάκης .

Μετά τον θάνατο του Καραΐσκάκη έρχεται και υπηρετεί υπό τον Γαρδικιώτη Γρίβα στο Ναύπλιο  και εντάσσεται στην Πολιταρχεία του Θοδωράκη Γρίβα που διοικούσε τότε το Παλαμήδι και την πόλη του Ναυπλίου . Στο Ναύπλιο διετέλεσε πολιτάρχης της πόλεως από το καλοκαίρι του 1827  ως τον Ιανουάριο του 1828 που τον αντικατέστησε ο Νικόλαος Τσέλιος ή Δραγαμαεστινός .

Ο Κώστας Καπογιωργάκης ως Πολιτάρχης Ναυπλίου το 1827-1828 {ΧΕΟΕΒ, κ.73, φ.42}

1828 -1830

Την Άνοιξη του 1828  παραδίνει ο Γρίβας τα κλειδιά του Φρουρίου του Παλαμηδιού στον Καποδίστρια και ο Καπογιωργάκης έρχεται στη Δυτική Ελλάδα υπό τον Χιλίαρχο Γαρδικιώτη Γρίβα , φέρνοντας μαζί του 70-80 υπ΄ αυτόν άνδρες και τον βαθμό του Εκατόνταρχου (λοχαγός) αξιωματικού  (3ος τη τάξει στην ιεραρχία βαθμός). Υπηρετεί  αυτή την περίοδο στο Ταξιαρχικό Σώμα στη Βόνιτσα. Στη Δυτική Ελλάδα πολέμησε  υπό τον Γαρδικιώτη  Γρίβα στις μάχες , στη Παπαδάτου – Μαχαλάς (1 Φεβρ. 1828), στη Βόνιτσα (15 Δεκ.1828) , στο Μακρυνόρος (13 Μαρτ.1829)  και στο  Μεσολόγγι (2-3 Μαΐου 1829) .

1832

Το 1832 ονομάστηκε Πεντακοσίαρχος  ( 2ος τη τάξει βαθμός )  από τον Αρχηγό των στρατευμάτων της Δυτ. Ελλάδος Βικέντιο Πίζα  (18 Μαρτ. 1832) .

1835

Το 1835 επί  Όθωνα ονομάστηκε υπολοχαγός στη βασιλική Φάλαγγα , όταν οι προηγούμενοι βαθμοί ήταν Συνταγματάρχης , Αντισυνταγματάρχης , Ταγματάρχης , Λοχαγός . Πλήρης  υποβιβασμός .

1836

Ο υποβιβασμός του είχε σαν αποτέλεσμα να συμμετάσχει , μαζί και με άλλους  αδικηθέντες  βαθμολογικά  αξιωματικούς , στην εξέγερση  των Ακαρνάνων Αξ/κών κατά του Όθωνα ( 2 Φεβρ. 1836). Η επανάσταση – εξέγερση αυτή στην Ακαρνανία, ως γνωστόν πνίγηκε στο αίμα και οι συμμετέχοντες σαυτή αξιωματικοί, καθαιρέθηκαν από τις τάξεις του στρατού. { ΦΕΚ. 26/1836 }.

Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης υπήρξε, πολλοί στρατιωτικοί που εξέπεσαν του αξιώματός των , λόγω συμμετοχής τους στην εξέγερση – στάση κατά του Όθωνα , ως  καθαιρεθέντες , να λιμοκτονούν και να περιφέρονται ένθεν και ένθεν, γενόμενοι επαίτες για μια μπουκιά ψωμί για να θρέψουν τις οικογένειές τους και άλλοι, που βρίσκονταν  κοντά στα σύνορα  με την Άρτα ( περιοχή Βάλτου) , να φύγουν στο Τούρκικο και να προσκυνήσουν και συνεργαστούν με τις Τουρκικές αρχές , όπως  π. χ  ο Σωτήρης Στράτος , αλλά και άλλοι για να επιβιώσουν στρέφονται στις ληστείες. 

Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο Καπογιωργάκης  προσέφυγε προς τον Όθωνα πολλές φορές , από τον οποίο και ζητούσε επανειλημμένως χάρη και  επανένταξη του στη βασιλική Φάλαγγα ως αξιωματικός αυτής. Του δόθηκε χάρη στις 1 Ιουνίου 1840 , δίχως όμως να του δοθεί και βαθμολογική αποκατάσταση και επανένταξη στις τάξεις του στρατού. 

  1843

Αποκαθίσταται  ο Καπογιωργάκης , βαθμολογικά και μισθολογικά , μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 , ήτοι στις 5 Νοεμβρίου 1843 , με τον βαθμό του Ταγματάρχη στη βασιλική Φάλαγγα  , αφού είχε μείνει οχτώ ολόκληρα χρόνια εκτός των τάξεων του Στρατού !!!

Διετέλεσε παράλληλα και Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Ανακτορίων ( 1837-1845 ) καθώς και Επαρχιακός Σύμβουλος Ξηρομέρου. Πέθανε από ανίατη ασθένεια (χολέρα) το 1854 που θέριζε ,τότε ,  κυριολεκτικά  ολόκληρη τη χώρα .

ο Κώστας Καπογιωργάκης 15ος σε κατάλογο διαγραφέντων  αξιωματικών στις 16 Μαΐου 1836 από Τη βασιλική Φάλαγγα { ΓΑΚ . υπ. στρατ. Μ/Κ. φ.23 }

Στις 17 Ιουνίου 1865 η γυναίκα του Αγγέλω  και τα παιδιά του :  Αθανάσιος , Ιωάννης , Γεώργιος , Νικόλαος , Καλλιρρόη , Ακρίβω , αμφότεροι κάτοικοι Πλαγιάς Βονίτσης  και εν ζωή , ζητούσαν οικονομική ενίσχυση προς βιοπορισμό για τους αγώνες του πατέρα τους , καθώς και τα 62.500 γρόσια  που αφιέρωσε στον αγώνα ο πατέρας τους Κώστας Καπογιωργάκης  και είχε λαμβάνειν από το κράτος.

Η Επιτροπή στρατιωτικών εκδουλεύσεων του 1865, η οποία  είχε συσταθεί για την αποκατάσταση των αδικούμενων αξιωματικών και στρατιωτών που συμμετείχαν στον Αγώνα , χαρακτήρισε ,  δυστυχώς , τον Κώστα Καπογιωργάκη ως Αξιωματικό  Ε΄ Τάξεως ( λοχαγό) με Α.Μ  876 και την ένδειξη στον φάκελό του ,να γράφεται, ότι του οφείλονται 672 Φοίνικες ( νόμισμα του Καποδίστρια ) και 65.378 γρόσια ( τουρκικό νόμισμα συναλλαγής εκείνα τα χρόνια ).

Η προτομή του Κώστα Καπογιωργάκη στο χωριό Πλαγιά της Βόνιτσας  της οποίας τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 16 Ιουλίου 2021

Η Πατρίδα , και κατ΄ επέκταση ο Δήμος ΑΚΤΙΟΥ ΒΟΝΙΤΣΑΣ, έστω και μετά από 200 χρόνια και  εν όψει των εορτασμών των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, τίμησε με προτομή , τον Κώστα Καπογιωργάκη, στην πλατεία του χωριού του στις 16 Ιουλίου 1821, μία  προσωπικότητα απ΄ τις ηρωικότερες και αγνότερες σε προσφορά  στον αγώνα του 1821, του οποίου κατιόντες απόγονοι  του βρίσκονται σήμερα στο χωριό Πλαγιά του Δήμου Ακτίου – Βόνιτσας και οι οποίοι  θα πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι , όπως το ίδιο νιώθουμε και μείς  ως συμπατριώτες του. 

Αυτός ήταν με λίγα λόγια ο ήρωας της Παλιγγενεσίας που κατάγονταν από την Πλαγιά Βονίτσης  , για τον οποίον οι  Πλαγιώτες , οι Βονιτσάνοι και οι Ξηρομερίτες  θα πρέπει να  είμαστε πολύ υπερήφανοι για τους αγώνες & την προσφορά του στην εθνική  Παλιγγενεσία  1821- 1829 ».

Νίκος Θεοδ. Μήτσης 

Αρχοντοχώρι ( Ζάβιτσα) Ξηρομέρου