Π.Α.ΜΕ. Εκπαιδευτικών Αιτωλοακαρνανίας: Κάλεσμα για συμμετοχή στην απεργία της 3ης Ιουνίου

Κάλεσμα για συμμετοχή στην απεργία την Πέμπτη 3 Ιουνίου απευθύνει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Αιτωλοακαρνανίας,  δηλώνοντας την διαφωνία του στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά.

• Αναλυτικά:

«Κάτω τα χέρια από το 8ωρο!»

Συμμετέχουμε στην ΑΠΕΡΓΙΑ την Πέμπτη 3 ΙΟΥΝΗ,

10:30 στην Κ. πλατεία Αγρινίου

Οργάνωση και αγώνας για μόρφωση και για ζωή. Για να μη ζήσουμε εμείς και οι μαθητές μας σαν δούλοι στον 21ο αιώνα!
Τα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης δε θα περάσουν

Η κυβέρνηση της ΝΔ δημοσιοποίησε το αντεργατικό τερατούργημα, ικανοποιώντας και τα πιο τρελά όνειρα των μεγαλοεργοδοτών. Το αντεργατικό νομοσχέδιο – έκτρωμα δίνει νέα όπλα στην εργοδοσία και το κράτος για την ολομέτωπη επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά μας. Αφορά όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τη νεολαία και τους μαθητές μας, που τελειώνουν το σχολείο και θα βγουν στην παραγωγή!

Πιο συγκεκριμένα:

Καταργείται το 8ώρο και θεσμοθετείται η 10ωρη (ή ακόμα και 12ωρη) εργασία. Διαλύεται ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς. Ο εργαζόμενος καλείται να είναι και «διαθέσιμος» όποτε και όσο απαιτεί ο εργοδότης. Αυξάνεται ο απλήρωτος χρόνος εργασίας προς όφελος της κερδοφορίας των εργοδοτών, με σκοπό την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης. Η λεγόμενη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου, η οποία θα γίνεται με ατομικές συμβάσεις εργασίας και οι ελαστικές σχέσεις, διαλύουν τις ζωές των εργαζομένων.

Η λεγόμενη «διευθέτηση» είναι ο νόμος 3986/2011 του ΠΑΣΟΚ που διατήρησε και επέκτεινε ο ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. με την 12ωρη εργασία στους νοσοκομειακούς γιατρούς) και τώρα η ΝΔ έρχεται να την απογειώσει.

Στην εκπαίδευση, χρόνια τώρα, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας τσακίζουν κόκκαλα. Μόνο τη φετινή χρονιά, είχαμε πάνω από 52 χιλιάδες συμβασιούχους συναδέλφους, όπου σε λίγες ημέρες θα απολυθούν. Η αύξηση του ωραρίου, το 2013 στους καθηγητές, ήρθε λίγο μετά τη νομοθέτηση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας στον ιδιωτικό τομέα το 2011. Κανένας εφησυχασμός λοιπόν. Η απόκρουση της επίθεσης είναι υπόθεση όλων μας.

Γενικεύεται η εργασία τις Κυριακές, σχεδόν στο σύνολο των κλάδων. Εξαφανίζεται στην πράξη η μοναδική μέρα ξεκούρασης κάθε εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Η κυριακάτικη αργία μετατρέπεται σε εξαίρεση.

Καθιερώνεται και γενικεύεται η τηλεργασία. Αυξάνεται στο έπακρο η εντατικοποίηση της εργασίας και γίνονται δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ του εργάσιμου και του μη εργάσιμου χρόνου. Μια γερή δόση πήραμε οι εκπαιδευτικοί στη διάρκεια της καραντίνας με την τηλεκπαίδευση, αλλά και με την προσπάθεια της κυβέρνησης να την επιβάλλει εκτός πανδημίας σε κάθε «έκτακτη περίπτωση» που προκύπτει.

Αυξάνεται το ανώτατο όριο των υπερωριών. Δίνεται επιπλέον κίνητρο στις επιχειρήσεις, αντί για νέες θέσεις εργασίας, να ξεζουμίζουν με υπερεκμετάλλευση τους εργαζόμενους, την ώρα που τα παιδιά μας θα σέρνονται στις στρατιές των ανέργων.

Καταργείται το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και υποβαθμίζονται οι όποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί υπήρχαν σε δήθεν “ανεξάρτητες αρχές”.

Απελευθερώνονται στην πράξη οι απολύσεις των εργαζομένων. Ακόμα και σε περίπτωση που μία απόλυση κριθεί δικαστικά παράνομη, μπορεί ο εργοδότης να απολύσει τον εργαζόμενο με αποζημίωση τριών μισθών.

Το νομοσχέδιο εκφράζει κυριολεκτικά το ταξικό μίσος των εκμεταλλευτών απέναντι στα σωματεία, τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση. Διατηρείται η υποχρεωτική συμμετοχή του 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών (ν. Αχτσιόγλου) για τη λήψη απόφασης για απεργία και γίνεται υποχρεωτική η παροχή δυνατότητας ηλεκτρονικής ψήφου στις Γενικές Συνελεύσεις και τις εκλογές των σωματείων. Η υποκρισία τους σπάει κόκκαλα! Την ίδια στιγμή που αναγνωρίζουν τη δυνατότητα στα δοτά και νόθα Υπηρεσιακά Συμβούλια στην Εκπαίδευση, που έχουν την ψήφο του 5% των εκπαιδευτικών, να αποφασίζουν για πολύ σοβαρά ζητήματα, μας λένε ότι δήθεν νοιάζονται για την αντιπροσωπευτικότητα των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων!!

Δεν ξεχνάμε ότι, το πρώτο πείραμα παρέμβασης στη συνδικαλιστική ζωή και δράση, προσπάθησαν να το επιβάλλουν στον δικό μας κλάδο με την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλιά, την οποία και απορρίψαμε συντριπτικά.

Οι εκπαιδευτικοί, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι, έχουμε χρέος να δώσουμε τη μάχη απέναντι στη σύγχρονη σκλαβιά και το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα. Έχουμε χρέος να αποκαλύψουμε στην νέα γενιά, στους μαθητές των ΕΠΑΛ και των Λυκείων, στην αυριανή βάρδια των εργαζομένων, το εφιαλτικό μέλλον που τους ετοιμάζουν κυβέρνηση και εργοδοσία. Μαζί με τους μαθητές μας, με όλους τους εργαζόμενους να μπούμε φραγμός για να μην εφαρμοστούν τα μέτρα που σμπαραλιάζουν τις ζωές μας.

Η κυβέρνηση, αντί να νομοθετεί αντεργατικά μέτρα, να πάρει εδώ και τώρα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, μέτρα για να καλυφθούν τα τεράστια κενά στο γνωστικό και κοινωνικό – ψυχικό πεδίο των μαθητών μας.

Όλοι στην μάχη για να μην περάσει το αντεργατικό τερατούργημα! Να καταργηθεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, που από κοινού και εναλλάξ τσάκισαν τα δικαιώματά μας.

Οι δυνατότητες της εποχής μας, η επιστημονική γνώση, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της παραγωγής, μπορούν να εξασφαλίσουν για το λαό καλύτερες συνθήκες εργασίας, λιγότερες ώρες δουλειάς, αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερους όρους ζωής. Αντίθετα, σήμερα, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να απολαύσουν αξιοπρεπή ζωή και δουλειά με δικαιώματα, δεν απολαμβάνουν τα αποτελέσματα της κοινωνικής προόδου και γυρνάμε πολλές δεκαετίες πίσω στο όνομα της «ανάπτυξης», της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των λίγων.

Τώρα είναι ανάγκη να διεκδικήσουμε:

Σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, με μείωση του εργάσιμου χρόνου. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους. Μαζικούς – μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.

Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, χωρίς καμία εμπλοκή του κράτους.

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων. Εξίσωση δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

Προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, με ευθύνη του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων.

Μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια στα σχολεία. Μέτρα αντιμετώπισης των επιπτώσεων της πανδημίας σε όλα τα επίπεδα.

Κάτω τα χέρια από τα σωματεία μας. Κατοχύρωση της ελεύθερης και ανεμπόδιστης δράσης των συνδικάτων και των συνδικαλιστών, κόντρα συνολικά στην κρατική, εργοδοτική παρέμβαση και καταστολή».