Συγκλονίζει η εξομολόγηση Ιερέα από το Παναιτώλιο Αγρινίου με Covid-19

«Η ζωή ενός ασθενή με covid-19…

• Αγαπητοί μου,
  Είμαι ο πάτερ Αλέξιος, ο παπά Αλέξης όπως με αποκαλείτε και μέσα από αυτή τη σύντομη επιστολή, θα ήθελα να έρθω σε επαφή μαζί σας, τους αδελφούς μου, τους ενορίτες μου.

Προ ημερών διαγνώσθηκα θετικός στον ιό covid-19. Ανάμεικτα συναισθήματα, μα πρωτίστως φόβος. Και τώρα τι κάνω; Τι έκβαση θα έχει όλη αυτή η περιπέτεια; Είναι λίγα μόνο από τα ερωτήματα που αστραπιαία πέρασαν από το μυαλό μου όμως γρήγορα όλα έγιναν καπνός γιατί έστρεψα το βλέμμα μου στον ουρανό. Θερμή δοξολογία στον Κύριό μας Ιησού Χριστό και ευχαριστία μεγάλη που επέτρεψε σε εμένα να περάσω και αυτή τη δοκιμασία. Να δω και εγώ πως είναι να πονά ο αδελφός μου, να νιώσω και εγώ ό,τι νιώθει ο κάθε πάσχων. Με λίγα λόγια, να σηκώσω και εγώ το Σταυρό που μου δίνει ο πανάγαθος Θεός.

Δυστυχώς τα χρόνια προβλήματα υγείας που περνάμε μαζί με την πρεσβυτέρα μου, μας οδήγησαν στο νοσοκομείο για περισσότερη φροντίδα. Είναι άσχημο συναίσθημα η μοναξιά σε μια τέτοια δοκιμασία. Σε άλλο θάλαμο εγώ, σε άλλο θάλαμο η πρεσβυτέρα μου. Ευτυχώς, το κενό αυτό κάλυψαν γρήγορα το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της μονάδας covid.

Τα λόγια μου φτωχά να περιγράψουν το ενδιαφέρον και την αγάπη τους για τον πάσχοντα άνθρωπο. Μόνο 3 ιατροί και 2 νοσηλεύτριες σε κάθε βάρδια για 45-50 ασθενείς. Και όμως, το χαμόγελο και ο καλός λόγος δεν έλειπε από τα χείλη κανενός. Το χάδι τους και το γεμάτο καλοσύνη βλέμμα τους, ικανά να απαλύνουν τον πόνο μας. Στέκονται κερί αναμμένο σε όποιον τους χρειαστεί ανεξαιρέτως.

Μέσα από την επιστολή αυτή, θα ήθελα να εκφράσω την απέραντη ευγνωμοσύνη μου στους ιατρούς και τις νοσηλεύτριες της μονάδας covid του Γ.Ν. Αγρινίου. Τους διαβεβαιώ, ότι πάντοτε θα βρίσκονται στις προσευχές μου όχι μόνο αυτοί αλλά και οι οικογένειες αυτών που τους στερούνται. Ευχαριστίες πολλές οφείλω και σε όλους τους χωριανούς και ενορίτες μου. Μου σταθήκατε με τον καλό σας λόγο, ένα τηλεφώνημα και ασύστατο ενδιαφέρον στη δοκιμασία μου. Θα ήθελα αγαπητοί μου αδελφοί να παρακαλέσω και εσάς. Όσοι μπορείτε και εκκλησιάζεστε, να ανάβετε ένα κερί υπέρ υγείας των ιατρών και των νοσηλευτών μας. Δίνουν άνιση μάχη υπό αντίξοες συνθήκες. Και όμως βγαίνουν νικητές οι ίδιοι και βγάζουν νικητές και όλους εμάς. Μια προσευχή ώστε ο Θεός να ενισχύει το έργο τους και σύντομα να εκλείψει όλο αυτό το κακό. Αλλά ταυτόχρονα να απευθύνω και μια παράκληση. Από την αρχή της πανδημίας σας προτρέψαμε από κοινού με τον π. Χριστοφόρο στη χρήση της μάσκας και παντός μέσου που μπορεί να σας προφυλάξει. Κάποιοι μπορεί να παρεξήγησαν τις προτροπές μας.

Όμως δεν ξεχάσαμε στιγμή την εντολή του ίδιου του Θεού. «Αγάπα τον διπλανό σου όπως αγαπάς τον εαυτό σου». Δε θελήσαμε να γίνουμε αυστηροί γιατί είδαμε ότι υπήρχε συνεννόηση. Να ξέρετε αγαπητοί μου ότι η μάσκα δεν αποτελεί δόγμα στο χώρο της εκκλησίας αλλά ένα προσωρινό μέτρο προφύλαξης. Μπορεί πολλές φορές να γινόμαστε φορτικοί αλλά ξέρουμε ότι είναι για καλό. Το ίδιο σας προτρέπω και πάλι, εντός του Ναού θα εισέρχεστε με τη μάσκα τοποθετημένη σωστά (και το στόμα και η μύτη μέσα). Και μη φοβάστε, με τήρηση των μέτρων και θερμή προσευχή γρήγορα θα πετάξουμε τις μάσκες και θα αντικρίσουμε ξανά ο ένας το πρόσωπο του άλλου.

Ο Θεός μαζί σας!!!!

Μετά πατρικών ευχών,
π. Αλέξιος Κολιάς, πρωτοπρεσβύτερος, προϊστάμενος Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Παναιτωλίου»