Τ.Ε. Αιτωλ/νίας Κ.Κ.Ε. για τις ζημιές: «Δεν υπάρχουν οι αναγκαίες υποδομές, η πρόληψη»

«Για μια ακόμη φορά στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας σημειώνονται σοβαρές καταστροφές σε κατοικίες, καταστήματα, χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών και οδικό δίκτυο ύστερα από βροχοπτώσεις. Καταγράφονται προβλήματα σχεδόν σε όλο το νομό και πιο σοβαρές ζημιές σε Καινούριο Αγρινίου, Αγγελόκαστρο, Μεσολόγγι, Αιτωλικό, σε περιοχές του Ξηρομέρου, στο Νεοχώρι και στο Λεσίνι.

• Οι καταστροφές που έγιναν, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ούτε συνέβησαν εξαιτίας πρωτόγνωρων γεγονότων, όπως προσπαθούν να τις εμφανίσουν η κυβέρνηση και τα στελέχη της, σε δήμους και περιφέρειες. Αποτελούν προδιαγεγραμμένο έγκλημα και έχουν τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων, δημοτικών και περιφερειακών αρχών.

Τα προβλήματα που προέκυψαν γίνονται ακραία γιατί δεν υπάρχουν οι αναγκαίες υποδομές, η πρόληψη. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι στην περιοχή του Αγρινίου και στα περίχωρά του, οι καταστροφές έγιναν στα ίδια σημεία, όπως στις πλημμύρες του 2017, μιας και δεν έγιναν ποτέ αντιπλημμυρικά έργα.

Στο Καινούριο πρόσφατα παραδόθηκε έργο με τυμπανοκρουσίες που διαλύθηκε με την πρώτη μπόρα. Στο Λεσίνη και συνολικά στον κάμπο της περιοχής, υπάρχει αίτημα χρονών για αντιπλημμυρικά και αποστραγγιστικά έργα, για τα όποια όμως κάθε κυβέρνηση “αδυνατεί” να βρει πόρους.

Στις αρχές του χρόνου, στα τέλη Γενάρη, είχαμε ξανά πλημμυρικά φαινόμενα, σε αρκετές περιοχές του νομού, χωρίς να παίρνονται μέτρα στη συνέχεια.

Οι τωρινές καταστροφές έρχονται να προστεθούν στο πλήθος παλαιότερων αντίστοιχων γεγονότων, υπογραμμίζοντας ότι η κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, καθορίζονται τελικά, με κριτήριο τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και όχι με κριτήριο την προστασία από φυσικά φαινόμενα και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. 

Είναι γνωστό, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, δε χρηματοδοτεί αντιπλημμυρικά έργα, γιατί δεν αποδίδουν εύκολα και μεγάλα κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιαίτερα μετά την περάτωσή τους. Παράλληλα, κατευθύνει τις κυβερνήσεις με οδηγίες της, η όποια κατασκευή τους, να εντάσσεται στη λογική «κόστους-οφέλους», με κριτήριο τις αντοχές της οικονομίας.

Αυτή η λογική οδηγεί και σε κακοτεχνίες όπως χαρακτηριστικό είναι το τελευταίο αντιπλημμυρικό έργο στο χωριό Καινούριο Αγρινίου που αφού καθυστέρησε για χρόνια, παραδόθηκε πρόσφατα με κακοτεχνία και τελικά οι κάτοικοι, που μένουν εκεί, πλημμύρισαν.

Ο σχεδιασμός των έργων δεν γίνεται λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη προστασίας από μεγάλης έντασης πλημμύρες και έτσι έργα που έχουν γίνει, αποδεικνύονται αποσπασματικά και ανεπαρκή, ενώ κάποια μπορεί να επιδεινώνουν πλημμυρικά φαινόμενα.

Ο σχεδιασμός του αστικού κράτους για την οργάνωση της καπιταλιστικής οικονομίας, όχι μόνο δεν χωρά την προστασία του λαού ως απόλυτη προτεραιότητα, αλλά – στην πραγματικότητα – έρχεται σε αντίθεση με αυτή.

Το σημερινό αστικό κράτος, που με τόσο μεγάλη αποτελεσματικότητα βάζει σε κίνηση τον κρατικό μηχανισμό του, για να διαλύσει απεργίες, να χρηματοδοτήσει τους ομίλους με δισεκατομμύρια ευρώ, για υπέρογκους εξοπλισμούς που δεν αφορούν την άμυνα της χώρας, για να φορολογήσει το λαό, αφήνοντας στο απυρόβλητο τα κέρδη εφοπλιστών και βιομηχάνων, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις στα εργατικά – λαϊκά στρώματα ενός συνηθισμένου, προβλέψιμου και αναμενόμενου εποχικού καιρικού φαινομένου.

Οι διαχρονικές εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων για την προστασία της ζωής, της περιουσίας και της υγείας του λαού δείχνουν πως η αποτελεσματικότητα του κράτους αφορά μόνο τη διασφάλιση των κερδών και της εξουσίας του κεφαλαίου.

Η συντήρηση, η πρόληψη και στη συνέχεια, η αντιμετώπιση του φαινομένου όταν εκδηλωθεί, αποδεικνύεται ότι είναι επίσης ανεπαρκής.

Η απουσία στοιχειωδών μέτρων πρόληψης, όπως ο αναγκαίος τακτικός έλεγχος, καθαρισμός και συντήρηση υποδομών και δικτύων (π.χ. καθαρισμός ρεμάτων και φρεατίων), είναι αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης από το κράτος, της υποστελέχωσης, της έλλειψης εξοπλισμού, για τις σχετικές υπηρεσίες, αλλά και της λειτουργίας των δήμων και περιφερειών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, σαν manager επιχείρησης.

Όλες οι κυβερνήσεις, η σημερινή της Ν.Δ., πριν του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και των παλιότερων, έχουν τεράστιες διαχρονικές ευθύνες για την έλλειψη μέτρων ουσιαστικής πρόληψης, εκπαίδευσης του πληθυσμού, αντιμετώπισης των φαινομένων όταν εκδηλωθούν.

Οι διοικήσεις, της περιφέρειας και των δήμων, έχουν σοβαρή ευθύνη που ακολουθούν την ίδια πολιτική με την κυβέρνηση.

Οι συνεχείς καταστροφές από πλημμύρες και φωτιές υπογραμμίζουν την ανάγκη μιας ριζικής αλλαγής πορείας.

Η διασφάλιση ολοκληρωμένης διαχείρισης και αντιπλημμυρικής προστασίας, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων για τη συνδυασμένη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και την ουσιαστική αντιμετώπιση των πλημμυρικών φαινομένων προϋποθέτουν μια ριζικά διαφορετική πορεία διεξόδου. Μπορούν να διασφαλιστούν μόνο στο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού.

Απέναντι στο εχθρικό για τον λαό κράτος πρέπει και μπορεί άμεσα να υψωθεί η μεγάλη δύναμη της λαϊκής πρωτοβουλίας.

Σε όλα τα σωματεία, τους συλλόγους, τους φορείς του εργατικού – λαϊκού κινήματος πρέπει να δυναμώσει η αλληλεγγύη και η αγωνιστική διεκδίκηση, η απαίτηση:

• Να διασφαλιστούν η μέγιστη δυνατή κινητοποίηση για τη γρήγορη αποκατάσταση προβλημάτων, σε χωράφια, σε οδικά δίκτυα, δίκτυα άρδευσης και ότι άλλο εμποδίζει άμεσα τη συνέχιση της ζωής του λαού στο νομό.
• Η άμεση καταγραφή και η 100% αποζημίωση των πληγέντων, να επανέλθει η περιουσία και η ζωή τους όπως ήταν πριν.
• Αύξηση της χρηματοδότησης της αντιπλημμυρικής προστασίας, φορολογώντας το μεγάλο κεφάλαιο, μελέτες αντιπλημμυρικής προστασίας (έργα αποστράγγισης, οριοθέτησης-διαμόρφωσης ρεμάτων κ.α.), έλεγχος του συνόλου των τεχνικών έργων για τις επιπτώσεις στα πλημμυρικά φαινόμενα, αντιπλημμυρικά τεχνικά έργα με κριτήριο και κάλυψη, συνδυασμένα, των αναγκών των κατοίκων και συνολικά του λαού.

Το Κ.Κ.Ε. καλεί τους κατοίκους του νομού να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, μέσα από τους συλλόγους και τους φορείς τους, με τη δημιουργία Επιτροπών Αγώνα Πληγέντων, για να διεκδικήσουν, την κατασκευή των αναγκαίων έργων, την πλήρη αποκατάστασή τους.

Δε μένουμε άλλο θεατές!»