Το παραμύθι της Βόνιτσας: Η όμορφη κόρη του Αμβρακικού

Η όμορφη κόρη του Αμβρακικού, η πιο μικρή, η πιο γλυκιά από τις τρεις τους κόρες κάθε πρωί σαν ο ήλιος έριχνε τις πρώτες του ακτίνες πάνω στην Γη τα πάντα να φωτίσει.

Αυτή σήκωνε το κεφάλι, άνοιγε τα μάτια και κοιτούσε ψηλά το λυγερό και όμορφο παλικάρι, τον Ακαρνάνα, που πάνω από το κεφάλι του περνούσαν οι πρώτες ηλιαχτίδες που της χάιδευαν τα

μαλλιά και έλαμπαν παιχνιδίζοντας στα κύματα του πατέρα της του Αμβρακικού.

Αυτή κοιτούσε μαγεμένη την λυγερή του κορμοστασιά και ονειρεύονταν ανταμώματα μαζί του.

Το ίδιο ένιωθε κι εκείνος κάθε φορά που κοιτούσε πως λάμπανε οι ηλιαχτίδες στα μαλλιά της και το παιχνίδισμα πάνω στα κύματα του πατέρα της.

Έτσι αποφάσισε και έστειλε προξενητάδες να παντρευτεί την κόρη.

Και από το αντάμωμα αυτό γεννήθηκαν πολλά και όμορφα παιδιά.

Τώρα δίπλα στην λυγερή κορμοστασιά του Ακαρνάνα στέκονται και οι άλλες βουνοκορφές.

Η Ψηλή Κορυφή, ο Μπούμιστος, ο Περγαντής και ο μικρός Αμαδερός που είναι ο χαϊδεμένος γιος της μάνας του, γι’ αυτό τα πόδια του τα φιλούν και τα χαϊδεύουν τα κύματα του παππού του.

Έχει κι άλλους γιους, μικρούς και μεγάλους, όλοι πανέμορφοι και λυγεροί.

Μα έχει και πολλές κόρες, αυτές τις κρατάει πάντα στην αγκαλιά του ο παππούς τους, ο Αμβρακικός.

Τα δυο μικρότερα παιδιά τους, η Κουκουμίτσα και ο Αμαδερός πάντα κρατιούνται χέρι χέρι και ο ένας καμαρώνει τον άλλο

.
Όλες οι κόρες της Βόνιτσας και του Ακαρνάνα είναι πανέμορφες και ξεχωριστές και νανουρίζονται καθημερινά με τα τραγούδια του παππού τους, του Αμβρακικού.

Τα αδέρφια του τις καμαρώνουν από ψηλά και τις καλημερίζουν.

Πάνω σε αυτές τις όμορφες και λυγερές κορμοστασιές των γιων του Ακαρνάνα σαν ανεβεί κανείς και περπατήσει δεν θα θελήσει να ξανακατεβεί ποτέ κάτω.

Σαν αντικρίσει τα όμορφά του δάση, τα καταπράσινα οροπέδια του, που μέσα βοσκούσαν ζαρκάδια και ελάφια και τώρα ατελείωτα κοπάδια.

Στα ποτάμια του, τα γάργαρα νερά κυλούν για να ανταμώσουν τον παππού τους στην ακροθαλασσιά.

Τους καταρράκτες του, που νύμφες πλένονταν και καμάρωναν κάτω από το φεγγάρι και χάνονταν μέσα σε σπήλαια μεγάλα και ξακουστά.

 

Η μάνα Βόνιτσα εκεί, να καμαρώνει για τα παιδιά της, γλυκιά και τρυφερή να περιμένει πότε θα τα ανταμώσει.

Φαίνεται ότι ο Δίας, σαν κατέβηκε να κατοικήσει στην Γη τον τύφλωσε το φως του ήλιου και δεν κατάφερε να αντικρίσει όλη αυτήν την ομορφιά του Ακαρνάνα και της Βόνιτσας, ούτε είδε τους
όμορφους γιους τους και τις κόρες του γιατί αν τις είχε αντικρίσει θα τις ερωτεύονταν και θα έμενε μαζί τους.

Θα έπαιζε ατέλειωτα παιχνίδια στους καταρράκτες και τις σπηλιές τους.

Έτσι θα τον είχε χάσει ο Όλυμπος και θα κατοικούσε εδώ.
Μα βλέπεις, ήταν γραφτό ο Δίας να κατοικήσει ψηλά στον Όλυμπο.
Και ο Ακαρνάνας με τους γιους του να περιμένει εμάς να τους περπατήσουμε και να τους χαρούμε.
Ας τον γνωρίσουμε μέσα από ένα μεγάλο και πλούσιο φωτογραφικό υλικό και να σας πείσουμε ότι η ομορφιά του και οι χάρες του είναι μοναδικές και στις ψηλές βουνοκορφές του και στις ακρογιαλιές του.

Η ΒΟΝΙΤΣΑ

Η Βόνιτσα είναι μια όμορφη κωμόπολη στο δυτικό άκρο του νομού Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Είναι η πρωτεύουσα του δήμου Ακτίου – Βόνιτσας. Μια πόλη χτισμένη στην αγκαλιά του Αμβρακικού κόλπου. Η πορεία της συνεχίζεται ως που ανταμώνεται με το Ιόνιο Πέλαγος.
Πάνω σε αυτό το αντάμωμα υπάρχει ο Αερολιμήν Ακτίου – Βόνιτσας.

Ο Δήμος Ακτίου Βόνιτσας έχει πληθυσμό 17.000 κατοίκους.

https://katounapress.blogspot.com/

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΤΙΒΗΣ