Click-away κάλαντα

Χθες παραβίασα τους κανόνες μετακίνησης του κ. Χαρδαλιά, για λόγο οικογενειακό και σοβαρό. Τα τρακόσια ευρώ βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν μου περισσεύουν, για να τα ακουμπήσω στο δημόσιο ταμείο, αλλά η απαίτηση στη φωνή του δωδεκάχρονου γιου του ξαδέρφου μου, με οδήγησε σε «ανυπακοή».

– Θείε, πρέπει οπωσδήποτε να κουβεντιάσουμε, μου είπε, στο τηλέφωνο.

– Ωραία… Να κουβεντιάσουμε, του είπα. Λέγε, σε ακούω.

– Όχι έτσι θείε· από κοντά.

– Τι από κοντά, ρε συ, του είπα, Δε σε ενημέρωσε ο πατέρας σου, ότι έξω από το σπίτι γυρίζει ο Χαρδαλιάς κι έτσι και πέσουμε πάνω του, αποχαιρέτα τον, τον Άγιο Βασίλειο που περιμένεις.

Άρχισε τα μου πες, τα σου πα, τα παράπονα, τους καημούς… τα «ποιος νοιάζεται για τον Αι-Βασίλη, εγώ τα κάλαντα θέλω να πω»… και κάπως έτσι… με έπεισε, να πως χαλάλι και το πρόστιμο, χαλάλι και το βάρος του. «Άμα γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα».

Βρεθήκαμε λοιπόν στο σαλόνι του σπιτιού του ξαδέρφου μου.

– Θείε, μου είπε… Θέλω να «ψήσεις» τον πατέρα μου, να με αφήσει να πάω να πω τα κάλαντα.

– Πως θα το κάνεις αυτό παιδί μου, το ρώτησα. Δε ξέρεις ότι τα κάλαντα απαγορεύονται, γιατί είμαστε σε καραντίνα;

– Ας είμαστε. Εγώ αυτό που σκέφτηκα είναι το click-away κάλαντα.

– Δε γίνονται αυτά, του είπα.

– Τι θα πει, «δε γίνονται αυτά», μου απάντησε. Αφού γίνονται…

Έκατσα καλύτερα στον καναπέ και τον ρώτησα, χαζεύοντας τον:

– Για πες, πως γίνονται;

– Να… Όλοι εσείς που με αγαπάτε και μου δίνεται από 10 μέχρι 20 ευρώ κάθε χρονιά που έρχομαι και σας τα λέω θα με πάρετε ένα τηλέφωνο την προπαραμονή των Χριστουγέννων και θα μου τα «παραγγείλετε». Κι εγώ, σαν καλό παιδάκι που είμαι, θα πάρω τα τρίγωνα και τις καμπανούλες μου και θα έρθω να σας τα παραδώσω.

– Και τι μήνυμα θα στείλει ο μπαμπάς σου από το κινητό σου, στο 13033, τον ρώτησα για να τον αποστομώσω.

– Αυτά δεν τα κουβεντιάζω με τον πατέρα, μου είπε. Αυτός φοβάται… Το έχω λύσει αλλιώς το ζήτημα. Αυτό θα το στείλει η γιαγιά μου.

– Τι μήνυμα θα στείλει η γιαγιά σου;

– Αυτό που στέλνει, όταν πηγαίνει εκκλησία.

Τι να του πεις του παιδιού;

Ότι δεν ξέρει, τι λέει;

Το λες;

Δεν το λες…

Και δεν το λες, γιατί εσύ ξέρεις καλά, ότι στις «ελεύθερες αγορές», όπως και στις σύγχρονες δημοκρατίες, δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Έξοδα υπάρχουν μόνο.

---

Λευτέρης Τηλιγάδας
«Agrinio 365» Media Group | AgrinioTimes.gr, Antenna-Star.gr