Τα δυο πανομοιότυπα γεφύρια, το ένα δίπλα από το άλλο, αποτελούν μια ακόμη πινελιά στον ζωγραφικό πίνακα που συνθέτουν στον καμβά της φύσης του Θέρμου. Στον δρόμο από Ανάληψη Θέρμου προς το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου Ανάληψης, και ελάχιστα μέτρα πριν την είσοδο του μοναστηριού, ο δρόμος διέρχεται από δύο ρέματα με μεγάλη κλίση, που συγκλίνουν λίγο πιο κάτω από τον δρόμο. Αυτά τα ρέματα, τα οποία βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο, γεφυρώνονται από τα εικονιζόμενα γεφύρια.
Τα γεφύρια κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1990 και βασικό δομικό υλικό αυτών αποτέλεσε το οπλισμένο σκυρόδεμα. Διαφέρουν όμως κατά πολύ από τα σύγχρονα τσιμεντένια γεφύρια, καθώς αφενός δεν είναι ορθογώνιες κατασκευές, όπως συμβαίνει σχεδόν αποκλειστικά με τα σύγχρονα γεφύρια, αλλά διαθέτουν καμάρα, κι επιπλέον είναι επενδεδυμένα με χτιστή τοπική πέτρα.
Είναι φανερό ότι η τεχνοτροπία των κατασκευών αυτών παραπέμπει στην ευαισθησία για την παράδοση του ανθρώπου που εμπνεύστηκε τον τρόπο κατασκευής των εν λόγω γεφυριών, έτσι ώστε αυτά να προσομοιάζουν κατά το δυνατό με τις παραδοσιακές αντίστοιχες κατασκευές.
Θα συνιστούσε παράλειψη, μάλιστα, εάν δεν αναφερόταν εδώ το όνομα του ανθρώπου αυτού, καθώς αυτό επιβάλλεται όχι μόνο για λόγους δεοντολογίας αλλά κυρίως γιατί θα πρέπει να επαινείται κάθε προσπάθεια που εκφεύγει από τη συνήθη πρακτική που ακολουθείται στις σύγχρονες κατασκευές και η οποία υποτιμά την καλαισθησία και αγνοεί την αναγκαιότητα για σύνδεση κατά το δυνατό με την αρχιτεκτονική παράδοση κάθε περιοχής.
Πρόκειται για τον Αναληψιώτη αρχιτέκτονα Αντώνη Βασιλόπουλο, υπάλληλο τότε του Υπουργείου Πολιτισμού και συνταξιούχο σήμερα, ο οποίος συνέβαλε πολλαπλά στην υλοποίηση του έργου της κατασκευής των εν λόγω γεφυριών – όπως άλλωστε και στην αναστήλωση του παραπλεύρως αυτών προαναφερόμενου μοναστηριού – και κυρίως διαθέτοντας αφιλοκερδώς τις γνώσεις που κατείχε λόγω του γνωστικού του αντικειμένου στον τομέα των κατασκευών με την δωρεάν εκπόνηση των μελετών αμφοτέρων των προαναφερόμενων έργων.
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των εν λόγω γεφυριών, λοιπόν, αποκαλύπτουν μια προσπάθεια απομίμησης της τεχνοτροπίας των παλαιών μονότοξων πέτρινων γεφυριών που συναντάμε στην ευρύτερη περιοχή του Θέρμου, πράγμα που επιβαλλόταν και για λόγους εναρμόνισης με τις παραδοσιακές αρχιτεκτονικές κατασκευές, (μοναστήρι και παραδοσιακή βρύση του Βονώρτα), που βρίσκονται σε συνάφεια με τα γεφύρια λόγω γειτνίασης.
Δυο πανομοιότυπα γεφύρια το ένα δίπλα από το άλλο, τα οποία μοιάζουν με δίδυμα αδέρφια αναφορικά με την τεχνοτροπία τους, αλλά που το καθένα διαφοροποιείται σε σχέση με επιμέρους μορφολογικά χαρακτηριστικά, αρμονικά συνταιριασμένα με τα μνημεία του πολιτισμού στην εγγύς περιοχή αλλά και με το κάλλος της φύσης, αποτελούν μια ακόμη πινελιά στον ζωγραφικό πίνακα που συνθέτουν στον καμβά της φύσης τα προαναφερόμενα στοιχεία στην περιοχή αυτή.
Αν και σίγουρα δεν έχει επιτευχθεί το ίδιο αισθητικό αποτέλεσμα με το αντίστοιχο των παλαιών πέτρινων γεφυριών – πράγμα που συναρτάται ασφαλώς με πολλούς παράγοντες και κατά κύριο λόγο με τα οικονομικά δεδομένα ενός έργου – εντούτοις η αισθητική των γεφυριών αυτών είναι ασυγκρίτως καλύτερη από αυτή των τσιμεντένιων γεφυριών, πράγμα που σίγουρα δικαιώνει τη συγκεκριμένη επιλογή.
Στα εν λόγω γεφύρια, μάλιστα, έχουν δοθεί και ονόματα Αγίων που συνδέονται με την περιοχή. Στο πρώτο που συναντάμε στην πορεία προς το μοναστήρι δόθηκε η ονομασία «Κοσμάς Αιτωλός», προς απόδοση τιμής στον Άγιο των Σκλάβων, του οποίου το Θέρμο είναι ο γενέθλιος τόπος.
Στο δεύτερο, αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στην είσοδο του μοναστηριού, δόθηκε η ονομασία «Άγιος Ιάκωβος», αποδίδοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τιμή στον Άγιο Ιάκωβο που ασκήτεψε στην περιοχή αυτή, στη σκήτη του Αγίου Ιακώβου.
Για όλους τους παραπάνω λόγους τα εν λόγω γεφύρια σίγουρα αξίζουν της προσοχής καθενός που θα επισκεφθεί το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου της Ανάληψης και γι’ αυτό επιβάλλεται μια ολιγόλεπτη στάση και σ’ αυτά.
Ευχής έργο θα ήταν το παράδειγμα αναφορικά με την τεχνοτροπία της κατασκευής των γεφυριών αυτών να ακολουθούνταν και σε άλλες περιπτώσεις και ειδικά μάλιστα σε περιοχές τα χαρακτηριστικά των οποίων συνάδουν με την προοπτική τουριστικής ανάπτυξης, όπως συμβαίνει με την περιοχή του Θέρμου στο σύνολο της έκτασής της, από τις παραλίμνιες στη λίμνη Τριχωνίδα εκτάσεις της έως τον Εύηνο και την κορυφογραμμή του Παναιτωλικού όρους!
Κείμενο-Φωτογραφίες: Νίκος Κωστακόπουλος
Σχετικά Άρθρα
Φυτείες: Ξεσήκωσε η γιορτή της τσιγαρίδας
Οι Καπναποθήκες Παναγοπούλου του χθες…
Βράβευση αριστευσάντων μαθητών Λυκείου