Έφη Παπαθεοδώρου: Το βιβλίο μου «Πώς γλυκαίνουν οι τσουκνίδες» βγήκε όταν οι γονείς μου είχαν «φύγει». Ήταν συγκινητικά φορτισμένο βιβλίο, το τέλος της αγκαλιάς των γονιών μου, που με σκέπαζε σε όλες τις στιγμές της ζωής μου…
Με τη «Θεοπούλα» του «Παρά Πέντε» έχουμε αποκτήσει «σχέση ζωής». Όχι μόνο γιατί θα θυμόμαστε πάντα το πώς μπήκε στο σαλόνι μας, πότε κρατώντας τα ξυλάκια της ντραμς, πότε με την μαθητική της ποδιά, και πότε έτοιμη να πάει στο γήπεδο με τη «Γεωργία»! Όχι μόνο γιατί οι ατάκες της συνδέθηκαν άρρηκτα με στιγμές της καθημερινότητάς μας! Αλλά επίσης γιατί είναι λίγο περισσότερο ένας «άνθρωπος δικός μας»! Κουβαλά πάντα μαζί της τις παραδόσεις και τις συνήθειες του τόπου μας, για τον οποίο δε χάνει ποτέ ευκαιρία να πει ότι «Είναι από τις πιο όμορφες περιοχές του κόσμου»!
Η «Θεοπούλα» «άγγιξε» βαθιά το τηλεοπτικό κοινό, άλλοτε προσφέροντάς του γέλιο κι άλλοτε συγκινώντας το. Ένας χαρακτήρας που επινόησε ο Γιώργος Καπουτζίδης και εμψύχωσε με την δική της ξεχωριστή προσωπικότητα η Έφη Παπαθεοδώρου. Χωρίς αυτή, τίποτα δε θα ήταν το ίδιο!
Παρακολουθώντας την μέχρι σήμερα, τόσα χρόνια μετά το τέλος της δημοφιλούς σειράς, συνειδητοποιώ ότι μέσα στη χαριτωμένη και αξιαγάπητη «Θεοπούλα», υπήρχε μια μεγάλη δόση Έφης Παπαθεοδώρου.
Η Έφη Παπαθεοδώρου είναι σίγουρα από τους ανθρώπους που αφήνει να «ζει μέσα της ένα παιδί». Το νιώθεις αμέσως από τον αυθορμητισμό και την αυθεντικότητά της. Συνδυάζει όμως παράλληλα τη σοφία και τη γνώση ενός καλλιεργημένου ανθρώπου, γεγονός που της προσδίδει μια ιδιαίτερη γοητεία.
Γνωρίζοντάς την, συνάντησα έναν άνθρωπο με πηγαίο χιούμορ και ανεξάντλητη διάθεση για ζωή και δημιουργία. Μιλά με νοσταλγία για τα έντονα παιδικά της χρόνια, και για τα αξέχαστα χρόνια της στο «σανίδι» και ονειρεύεται σαν παιδί για το μέλλον…
Και σίγουρα έχει πολλά να πει για την πολυετή παρουσία της στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο, αλλά και τη συγγραφική της πορεία… Και σίγουρα είναι πολλά περισσότερα από αυτά που έχουμε δει στις οθόνες μας όλα αυτά τα χρόνια…
Η Έφη Παπαθεοδώρου γεννήθηκε το 1938 στα Σιταράλωνα Τριχωνίδας ως η δεύτερη κόρη του γιατρού Θάνου Παπαθεοδώρου, ο οποίος την περίοδο της Κατοχής βοήθησε τον ΕΛΑΣ, περιθάλποντας τους αγωνιστές, που δεν λογάριαζαν τη ζωή τους πολεμώντας τον κατακτητή. Κάτι για το οποίο όλη η οικογένεια είναι περήφανη. Πήγε σχολείο στο Αγρίνιο και έκανε καλοκαιρινές διακοπές στις όχθες της Τριχωνίδας.
Τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με καθηγητές τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Έπαιξε με το Πειραϊκό Θέατρο τραγωδία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κατόπιν συνεργάστηκε με θιάσους των Λαμπέτη, Βεργή, Κατράκη κ.α.
Έζησε για μεγάλο διάστημα στον Καναδά, όπου παρακολούθησε Αγγλική φιλολογία. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, παράλληλα με το θέατρο, δίδαξε την αγγλική γλώσσα. Συνεχίζει να παίζει στο θέατρο, στην τηλεόραση και σε ελληνικές και ξένες ταινίες.
Το συγγραφικό της έργο αποτελείται από θεατρικά έργα, διηγήματα, παιδική λογοτεχνία, μεταφράσεις. Κυκλοφορούν τα βιβλία της «Λειτουργικό για τον Νοέμβρη του 1973», «Μωρόσκλαβο, ο κρυμμένος θησαυρός», «Πως γλυκαίνουν οι τσουκνίδες» κ.α.
Συνέντευξη στη Νάντια Μπούτα
- Η συνέντευξη με την Έφη Παπαθεοδώρου, θα θύμιζε περισσότερο τη συζήτηση δυο παλιών φίλων που ανταμώνουν μετά από καιρό για να «τα πουν». Με ρώτησε για τα νέα της πόλης και δήλωσε περήφανη για τη συμβολική δράση της ομάδας «Παρούσες» ενάντια στη γυναικοκτονία και την έμφυλη βία που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο, στο Γήπεδο του Παναιτωλικού. Την ρώτησα τι είναι αυτό που της λείπει από τον τόπο μας και τι αναπολεί περισσότερο από τα παιδικά της χρόνια;
Εικόνες και πρόσωπα και ήχους και μυρουδιές… Τοπία, τη λίμνη, τις βουνοπλαγιές…
Όλα αυτά σαν ταινία της μνήμης, που είναι πάντα ζωντανά!
- Κυρία Έφη, όταν σας ρωτούσαν παιδί: «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;», τι απαντούσατε;
Σαν παιδί, είχα το χάρισμα, κληρονομημένο από τη λατρεμένη μου μητέρα, να τραγουδώ, να απαγγέλω, και μιας και «πρωταγωνιστούσα» στις μαθητικές παραστάσεις, επόμενο ήταν να απαντώ: «Μα… ηθοποιός»!
- Η οικογένειά σας στήριξε και ενθάρρυνε την απόφασή σας να ασχοληθείτε με το θέατρο;
Ήμουν από τους τυχερούς, είχα γονείς ανοιχτόμυαλους! Η μαμά, μάλιστα, ονειρευόταν να τραγουδήσει στην Όπερα! «Αλλά μου τα χάλασε ο πόλεμος!», έλεγε.
Μάλιστα τότε, στο Αγρίνιο -πρέπει να ήμουν στην πρώτη τάξη του Γυμνάσιου- έπαιζα σε ένα σκετς, στις εξετάσεις, όπως συνηθίζαμε τότε. Είχε έρθει κι ένας επιθεωρητής και όταν με είδε, ρώτησε ποιοι ήταν οι γονείς μου.
«Να αφήσετε την κόρη σας να γίνει ηθοποιός», τους είπε. «Μην την εμποδίσετε!»
«Να την εμποδίσουμε;», ήταν η απάντηση των γονιών μου. «θα σπουδάσει ό,τι θέλει!»
- Στην πολύχρονη καλλιτεχνική σας πορεία έχετε συνεργαστεί με αξιόλογους ανθρώπους του χώρου. Πείτε μου για μια «συνάντηση» στη ζωή σας η οποία θα σας μείνει αξέχαστη.
Η πρώτη μεγάλη «αποκάλυψη» για το τι είναι ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ήταν όταν είδα στο πρώτο μάθημα της Δραματικής Σχολής στο ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, τον δάσκαλό μου Δημήτρη Ροντήρη να ερμηνεύει όλους τους ρόλους «συγκλονιστικά»! Σ’ εκείνον χρωστάω ό,τι έμαθα στο παίξιμο ενός ρόλου κ.λ.π.
Επίσης, όταν η Έλλη Λαμπέτη μου έδειξε πως να ερμηνεύσω ένα ρολάκι στο έργο που έπαιζα μαζί της, το «MIRACLE WORKER».
Επίσης η συνάντησή μου με τον Μ. Κατράκη και τον Δ. Χορν! Θεία πλάσματα!!
- Παράλληλα με το θέατρο, ασχοληθήκατε και με την συγγραφή…
Είχα ευκολία στην έκθεση, μου έβγαινε αυθόρμητα. Ο δάσκαλός μου, ο Χατιάδης, στο 4ο Δημοτικό Αγρινίου, με σήκωνε στον πινάκα και μου έδινε ένα θέμα να γράψω -στον πινάκα- έκθεση! ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΝΤΑ! Φωτισμένοι άνθρωποι, αν σκεφτείτε τι μεσαίωνας κυριαρχούσε τότε στην επαρχία και σε όλη την Ελλάδα!!
Ναι, το γράψιμο γέμιζε τη ζωή μου, όταν δεν έπαιζα θέατρο.
- Χαρακτηριστικό του συγγραφικού σας έργου είναι το βιβλίο σας «Πώς γλυκαίνουν οι τσουκνίδες». Πείτε μου για αυτό το βιβλίο.
Οι «ΤΣΟΥΚΝΙΔΕΣ» βγήκαν όταν οι γονείς μου είχαν «φύγει». Ήταν συγκινητικά φορτισμένο βιβλίο, το τέλος της αγκαλιάς των γονιών μου, που με σκέπαζε σε όλες τις στιγμές της ζωής μου…
- Το «Παρά Πέντε» θεωρείται ως μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές στη ιστορία της Ελληνικής τηλεόρασης. Πιστεύετε ότι μπορεί να επαναληφθεί το «Φαινόμενο Παρά Πέντε» στο μέλλον;
Το «φαινόμενο Παρά Πέντε» δεν επαναλαμβάνεται! Είναι οι ευτυχισμένες παράγωγες, που σπανίζουν!
- Σταμάτησε ο κόσμος, μετά από τόσα χρόνια, να σας αποκαλεί «Θεοπούλα»;
Πάντα με φωνάζουν «Θεοπούλα»! Πολλοί πιστεύουν ακόμη πως είναι το πραγματικό μου όνομα!!
- Με τι ασχολείστε αυτό το διάστημα και τι σχεδιάζετε για το μέλλον;
Λατρεία! Ετοιμάζω «ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΤΟΥΡΝΕ», από την πρώτη μου τουρνέ και με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου! Ποτέ θα είναι έτοιμο, δεν το ξέρω. ΧΑ!ΧΑ!
- Επισκεφθήκατε το «χωριό» στις γιορτές;
Τις γιορτές τις περάσαμε οικογενειακά, δυστυχώς μακριά από το χωριό, που τώρα πια το επισκεπτόμαστε όταν δεν έχει καραντίνα και… επιδημία!
«Agrinio365» Media Group (Antenna-Star.gr – AgrinioTimes.gr)
Συνέντευξη: Νάντια Μπούτα
Σχετικά Άρθρα
Ο Πανσερραϊκός ανακοίνωσε Γκάμπριελ Πιρές!
Χ. Μπονάνος: «Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη»
Ν. Φαρμάκης: «Ειρήνη και προκοπή»