Εθνική Λυρική Σκηνή: Ο Γιώργος Νταλάρας ερμηνεύει Μίκη Θεοδωράκη

Στην πρώτη αυτή εκδήλωση του κύκλου «Μίκης Θεοδωράκης» μετά τον θάνατο του σπουδαίου Έλληνα συνθέτη θα παρουσιαστεί το «Άξιον Εστί»

  • Με την παρουσίαση του πλέον θρυλικού έργου του, του «Άξιον Εστί», ερμηνευμένο από έναν από τους κατεξοχήν σύγχρονους ερμηνευτές του, τον Γιώργο Νταλάρα, τιμά τη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη  η   Εθνική Λυρική Σκηνή. Για δυο βραδιές,  στις 29 και 31 Οκτωβρίου, η Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος θα πλημμυρίσει με την μουσική του κορυφαίου συνθέτη και την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη.

Η νέα εκτέλεση του έργου, με την Ορχήστρα και τη Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, σε μουσική διεύθυνση Στάθη Σούλη, με σολίστ τους Γιώργο Νταλάρα και Δημήτρη Πλατανιά και με αφηγητή τον Γιώργο Γάλλο, αποτελεί την πρώτη εκδήλωση του τριετούς κύκλου Μίκης Θεοδωράκης μετά τον θάνατο του συνθέτη και πραγματοποιείται στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Η εκτέλεση του «Άξιον Εστί» από τις δυνάμεις της ΕΛΣ στο πλαίσιο του εορτασμού των διακοσίων ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης δεν μπορεί παρά να έχει έναν συμβολικό χαρακτήρα. Το «Άξιον Εστί» θα είναι η πρώτη εκδήλωση του κύκλου Μίκης Θεοδωράκης μετά τον θάνατο του σπουδαίου Έλληνα συνθέτη και είναι αυτονόητο ότι είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. 

Καρπός της γόνιμης και εν πολλοίς ευφορικής περιόδου των αρχών της δεκαετίας του ’60, κατά την οποία το τραύμα του Εμφυλίου υποχωρούσε σταδιακά στο παρελθόν και νέες συλλογικότητες αναζητούσαν ενθουσιωδώς την πολιτιστική τους έκφραση, το έργο του Θεοδωράκη με τον πρωτοφανή προσδιορισμό «λαϊκό ορατόριο», βασισμένο στο ποιητικό έργο ζωής του Οδυσσέα Ελύτη, αποτέλεσε όχι μόνο ένα ορόσημο στη νεοελληνική μουσική και τη σταδιοδρομία του δημιουργού αλλά ταυτόχρονα και μια επαναστατική χειρονομία ώσμωσης ανάμεσα στο αισθητικό και το πολιτικό, τη διανόηση και τον λαό, την τέχνη και τη ζωή.

Η ιστορία του «Αξιον Εστί» 

Γραμμένο μετά από παραίνεση του Ελύτη την περίοδο 1960-61 και σε συνέχεια της τολμηρής στροφής του Θεοδωράκη στη λαϊκή μουσική με τη μελοποίηση του Επιτάφιου του Γιάννη Ρίτσου, το «Άξιον Εστί» δισκογραφήθηκε και παρουσιάστηκε δημόσια μόλις το 1964 – χρονιά του διεθνούς φαινομένου του Ζορμπά και της εκλογής του συνθέτη ως βουλευτή της ΕΔΑ στη Β΄ Πειραιώς, περιφέρεια του δολοφονημένου Γρηγόρη Λαμπράκη. Η καθυστέρηση οφειλόταν στην αναζήτηση εκ μέρους του συνθέτη της εύθραυστης ισορροπίας που απαιτούσε η αποτολμούμενη σύνθεση του λαϊκότροπου υλικού με την ευρωπαϊκή παράδοση. Την ίδια περίοδο, εξάλλου, ο Θεοδωράκης επιδιδόταν στην προοδευτική και υπομονετική εργασία εξοικείωσης του ανειδίκευτου κοινού με τη συμφωνική αισθητική διά μέσου της δραστηριότητας της Μικρής Ορχήστρας Αθηνών, που ο ίδιος ίδρυσε το 1962.

Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε και αναδείχθηκε απροσδόκητα στο εμπορικότερο απ’ όλα τα έργα του. Η επιτυχία όφειλε, αδιαμφισβήτητα, πολλά στο καλλιτεχνικό και συμβολικό βάρος των συντελεστών της πρώτης εκτέλεσης: του ηθοποιού Θόδωρου Δημήτριεφ στο μέρος του βαρύτονου-ψάλτη, του Γρηγόρη Μπιθικώτση-λαϊκού τραγουδιστή και του Μάνου Κατράκη-αναγνώστη. Παράλληλα, η φόρμα του έργου, που διατηρεί τις αναλογίες και την υφολογική τριχοτόμηση του ποιήματος του Ελύτη ανατρέχοντας ταυτόχρονα στα δομικά πρότυπα τόσο των Παθών του Μπαχ όσο και της Ορθόδοξης Θείας Λειτουργίας, το κατατάσσει σε ένα αξιόλογο σώμα ευρωπαϊκών έργων των μέσων του 20ού αιώνα που συνδυάζουν τις νεοκλασικές και θρησκευτικές αναφορές με την επίκαιρη ιδεολογική διαπραγμάτευση, όπως το Ένα παιδί του καιρού μας του Τίππετ και το, εντελώς σύγχρονο, Πολεμικό Ρέκβιεμ του Μπρίττεν. Κιβωτός της «μνήμης του λαού», αλλά και έντεχνο αποτύπωμα μιας εποχής, το «Άξιον Εστί» παραμένει ένα έργο προκλητικό, ενεργό και ανοιχτό σε νέες, απρόσμενες ερμηνευτικές προσεγγίσεις.

Νέα εκτέλεση  

Στη νέα εκτέλεση του έργου από την Εθνική Λυρική Σκηνή, τη μουσική διεύθυνση θα υπογράψει ένας από τους πιο ανερχόμενους αρχιμουσικούς της νεότερης γενιάς, ο Στάθης Σούλης. Το μέρος του λαϊκού τραγουδιστή θα ερμηνεύσει ο σπουδαίος Γιώργος Νταλάρας, η σχέση του οποίου με το έργο του Θεοδωράκη μετράει πέντε δεκαετίες, τον βαρύτονο-ψάλτη θα ερμηνεύσει ο κορυφαίος Έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς, ενώ ο δακεκριμένος ηθοποιός Γιώργος Γάλλος θα κρατήσει τον ρόλο του αφηγητή. Συμμετέχει η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ.

Η συνεργασία του Γιώργου Νταλάρα με τον Μίκη Θεοδωράκη 

Ο Γιώργος Νταλάρας γνώρισε τον Μίκη Θεοδωράκη στο ξεκίνημα της καριέρας του, στο Παρίσι το 1972, στη διάρκεια της δικτατορίας. Πρώτος καρπός της συνεργασίας τους ήταν τα «18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας» σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, που κυκλοφόρησαν το 1974. Ακολούθησαν τα «Κόκκινο τριαντάφυλλο» και «Εκείνος ήταν μόνος» και στη συνέχεια το «Ραντάρ» σε στίχους Κώστα Τριπολίτη, το 1981.

Επιπλέον, ο ερμηνευτής πήρε μέρος σε όλες τις μεγάλες μεταπολιτευτικές συναυλίες σε στάδια ανά την Ελλάδα, αλλά και αργότερα στο εξωτερικό (Κούβα 1981, ευρωπαϊκή περιοδεία με τα «μετασυμφωνικά» έργα του Θεοδωράκη 1990). Το 1988 ερμήνευσε το Άξιον Εστί, υπό τη διεύθυνση του συνθέτη, στις δύο συναυλίες που δόθηκαν στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού για την ενίσχυση της πρωτοβουλίας ανέγερσης του Μουσείου της Ακρόπολης. Η δεύτερη αυτή εκτέλεση του έργου κυκλοφορεί από τη Minos.

Το 1995 ο Γιώργος Νταλάρας τίμησε τα 70 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη με δύο συναυλίες με τη Metropole Orchestra στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Η ηχογράφηση της συναυλίας κυκλοφορεί από την EMI Classics. Το καλοκαίρι του 2001 ο Γιώργος Νταλάρας ερμήνευσε έργα του Μίκη Θεοδωράκη με τη Ρωσική Ορχήστρα Οσίποφ στους Δελφούς, στην επίσημη εκδήλωση για τα 50 χρόνια της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), που καλύφθηκε διεθνώς. Το 2002 συμμετείχε στην όπερα Λυσιστράτη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.

Το 2005 ερμήνευσε λαϊκά τραγούδια και κλασικά έργα του Μίκη Θεοδωράκη στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Στις δύο συναυλίες-αφιέρωμα για τα 80 χρόνια του συνθέτη που δόθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ερμήνευσε το Άξιον Εστί σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη και για πρώτη φορά όλο τον κύκλο τραγουδιών Ρωμιοσύνη, με αφορμή την επέτειο των 15 χρόνων από τον θάνατο του ποιητή Γιάννη Ρίτσου.

protothema.gr