Φοβάμαι IV

“…φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για ‘μένα, χωρίς εμένα”.

• Φοβάμαι τις καλές κ’ αγαθές προθέσεις. Τους σωτήρες φοβάμαι. Τους ανθρώπους που έχουν έτοιμη τη λύση για κάθε πρόβλημα. Απλά και γρήγορα… «και μη σε νοιάζει».

Φοβάμαι τους παρα-μορφωμένους. Τους πάντα διαθέσιμους. Τους διαλλακτικότατους. Αυτούς που πάντα είναι έτοιμοι να συζητήσουν και να συμφωνήσουν.

Φοβάμαι τους ήρεμους ανθρώπους. Αυτούς που με τίποτα δεν παίρνουν μπροστά, δεν χαμπαριάζουν, δεν αγχώνονται, δεν νευριάζουν.

Φοβάμαι κι εκείνους που τόσο φιλικά θα έρθουν να μου χτυπήσουν την πλάτη. Κι όσους τόσο απλόχερα θέλουν να με βοηθήσουν, χωρίς καν να ζητήσω ή να χρειάζομαι τη βοήθειά τους. Αυτούς τους φοβάμαι.

Φοβάμαι, όμως, και όλους όσοι τίποτα δεν φοβούνται. Ούτε καν τον ίδιο τον Θεό. Όποιον Θεό. Κάποιον Θεό.

Φοβάμαι την ανοησία, την απληστία, την αχαριστία, την απίστευτη βλακεία που προσπαθούν να μου παρουσιάσουν σαν κάτι το σπουδαίο.

Φοβάμαι κι εκείνους που χειροκροτούν το τίποτα, που περνιέται για σπουδαίο.   

Τέλος, φοβάμαι…τους φόβους μου.

 

Media group «Agrinio 365» | Φώτης Μπερίκος