Μερικές φορές η εικόνα θολώνει

Μερικές. Άλλες, ξεθωριάζει τελείως. Υπάρχουν και εκείνες που απλά…χάνεται από μπροστά σου.  

• Τότε είναι που πρέπει να συνέλθεις. Να ταρακουνήσεις τον εαυτό σου και να μπορέσεις να δεις καθαρά. Κι αν αυτό που θα δεις δεν σου αρέσει, αν δεν σου ταιριάζει, αν δεν είναι αυτό για το οποίο εργάστηκες, …κάνε κάτι να το αλλάξεις.

Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε, είναι ο συμβιβασμός και η ανοχή. Το «δεν πειράζει» και το «ας είναι».

Όταν το πούμε αυτό, …το έχουμε χάσει το παιχνίδι. Έχουμε χάσει τον ίδιο μας τον εαυτό.

Και ίσως μαζί να έχουμε χάσει την ψυχή, τον/την σύντροφο, τα παιδιά, την πόλη, την πατρίδα μας ακόμη.

Υπάρχουν πολλά που δεν μας αρέσουν. Πολλές εικόνες θολές. Ίσως και γκρίζες.

Παντού γύρω μας. Στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο…

Το ερώτημα είναι αν ποτέ κάναμε κάτι για να τις καθαρίσουμε και να τις χρωματίσουμε αυτές τις εικόνες.

Φοβάμαι ότι ο κανόνας λέει πως…όχι. Ίσως επειδή η θολή εικόνα έχει την ιδιότητα συχνά να μοιάζει με κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι. Και να μας μπερδεύει ή απλά…να μας υπνωτίζει.

Αν την καθαρίσουμε λίγο, θα δούμε αλήθειες που θα μας τρομάξουν ενδεχομένως, σίγουρα, όμως, θα μας ξυπνήσουν.  

 

Media group «Agrinio 365» | Φώτης Μπερίκος