Το «The Reason» είναι ένα τραγούδι synth pop για την αγάπη στα χρόνια του άγχους.
- Αφηγείται με τρυφερότητα, χιούμορ και μια queer ευαισθησία την καθημερινή πνευματική αναταραχή ενός προβληματισμένου νου, ενός που στο τέλος βρίσκει ένα λόγο να πιστεύει (και έναν ακόμα λόγο να ανησυχεί) στον έρωτα.
Η μουσική είναι ένα μείγμα από μινιμαλιστικά, ζεστά, αναλογικά συνθεσάιζερς, υπνωτικές, επαναλαμβανόμενες συγχορδίες και ένα λυτρωτικό τελικό ρεφρέν.
Το τραγούδι συνοδεύεται από ένα βίντεο από το Marc Ribera (το σύντροφο του Ευριπίδη) το οποίο καταγράφει με τρυφερότητα και χιούμορ τις καθημερινές ασχολίες του Ευριπίδη κατά τη διάρκεια του εγκλεισμου.
Ο Ευριπίδης έγραψε το κομμάτι κάποια χρόνια πριν σε μια εποχή όπου βρισκόταν σε ένα αντιφατικό συναισθηματικό σταυροδρόμι. Από τη μια αντιμετώπιζε το πένθος για την απώλεια ενός πολύ κοντινού φίλου του (καταγραμμένο στον προηγούμενο, ελληνόφωνο δίσκο του Μια Τρίτη στην Καντίνα), ασταθή πνευματική υγεία και διάφορες φοβίες. Από την άλλη βρισκόταν στο ξεκίνημα μιας πολύ θερμής και ικανοποιητικής ερωτικής σχέσης, απολαμβάνοντας μια πρωτόγνωρη οικειότητα και οικιακή ευτυχία. Ταυτόχρονα στο έξω κόσμο συνέβαιναν η εκλογή του Trump, το Brexit, η συνεχής άνοδος της ακροδεξιάς, ενώ η κλιματικής αλλαγή και η περιβαντολογικής καταστροφή γινόταν πιο φανερές από ποτέ.
Ο Ευριπίδης αγκιστρώθηκε στο καταφύγιο που παρέχει η αγάπη, αναγνωρίζοντας ωστόσο το πόσο εύθραυστη είναι. Το “The Reason” γράφτηκε και ηχογραφήθηκε σε μεγάλο μέρος στο σπίτι, χρησιμοποιώντας software στον υπολογιστή, χωρίς άλλους μουσικούς, κάτι εντελώς πρωτόγνωρο για τον Ευριπίδη. Αργότερα ο Sergio Pérez, γνωστός παραγωγός της ισπανικής indie σκηνής και μέλος του kraut-pop ντουέτου SVPER, πέρασε τις ενορχηστρώσεις από τα μαγικά αναλογικά του συνθεσάιζερ και μίξαρε το κομμάτι, ολοκληρώνοντας το.
Το ταινιάκι του Marc Ribera αποτελεί ένα κολλάζ από σπιτικά βίντεο του Ευριπίδη κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Παρόλο που αφηγείται με διαφορετική περίοδο από αυτήν που περιγράφεται το τραγούδι, μοιράζεται μαζί του την αντίθεση μεταξύ μιας απειλητικής παγκόσμιας πραγματικότητας και των πολύτιμων στιγμών της ιδιωτικής ζωής, ειδικότερα όταν η αγάπη είναι μέρος της. Πρόκειται για την ιστορία του πώς οι καθημερινές, οικιακές ρουτίνες και το καταφύγιο που παρέχει ένα σπίτι φτάσανε να αποτελούν ολόκληρο το σύμπαν μας.
ΣΤΙΧΟΙ
There’s a sunbeam tickling
Your bare skin as you sleep
I lay silent hardly breathing
I don’t want you to wake up
No, not yet
I don’t think I’m ready
To face the day without you around
Sure we’ll send messages but there’s a certain warmth
That does not travel by telephone lines
Don’t wake up, drift a bit longer in the realm of dreams
And don’t you fret, I am here to guard them and do
The worrying for two anyway
So much to worry about with each and every day
The great barrier reef died, a bombing again, letters from the tax office arrived today
And you came late at night and you were not picking up my calls
And I knew you’d drive without your glasses on
I’d never really prayed but I did when my best friend was in the hospital
He’s gone now so I guess there is no use in talking to the heavens above about us, is there?
Yet sometimes I do
I can’t afford to lose you
Somehow this terror is so brand new
This is no prison, it’s a vast, a wide open sky
Love is the reason we live and die
This is no prison, it’s a vast, a wide open sky
Love is the reason we live and die
This is no prison, it’s a vast, a wide open sky
Love is the reason we live and die
Σχετικά Άρθρα
Λιβανός: «Δέσμευση της Κυβέρνησης οι αυξήσεις μισθών και η ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας»
Επιστρεπτέα Προκαταβολή: Τέλος χρόνου για την έκπτωση 15% στην εφάπαξ καταβολή
Δ.Ε.Υ.Α.Μ.: Πρόταση για τη βελτίωση της ποιότητας και της ποσότητας του πόσιμου νερού