Όταν πηγαίναμε στο Κατηχητικό Σχολείο

Ήταν τα χρόνια της αθωότητας. Τα ζήσαμε σε όλο τους το μεγαλείο. Με τα καλά τους και με τις δυσκολίες τους.

• Στα παιδιά μας; Θα τους στερήσουμε αυτό που οι δικοί μας γονείς με τόση αγάπη και πίστη μας προσέφεραν;

Στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, μέσα σ’ όλη αυτή την τρικυμία, οι άνθρωποι αναζητούμε το φάρο ελπίδας να μας καθοδηγεί.

Και οι γονείς, πολύ περισσότερο, κάνουν ότι περνά απ’ το χέρι τους, υπερβαίνοντας κι αυτές ακόμη τις δυνατότητές τους, για να μη στερηθούν τα παιδιά τους το μέλλον που σ’ αυτά ανήκει.

Έχουν την αγωνία να τα δουν να προκόβουν και να διακρίνονται, όχι μόνο στις σχολικές επιδόσεις, αλλά κυρίως στο ήθος και στο χαρακτήρα. Γονείς που γνωρίζουν πολύ καλά τι πράγματι είναι το Κατηχητικό, αφού εκεί σφυρηλάτησαν ίσως και οι ίδιοι τη δική τους χαλύβδινη συνείδηση, μερικά χρόνια πριν.

Το Κατηχητικό, άλλωστε, έχει μακρά και βαθιά ριζωμένη παράδοση στην περιοχή, με τον σημερινό Μητροπολίτη μας να έχει προσωπική συμβολή στη διάδοση και εδραίωσή του.

Το Κατηχητικό, πέρα από προκαταλήψεις, φόβους και ψευτοπροοδευτισμούς, προσφέρει μια άλλη πρόταση ζωής.

• Η οποία, μάλιστα, είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρη από ποτέ…

Εξυπακούεται πως στόχος αυτών των μαθημάτων είναι να απλωθεί ο λόγος του Θεού, στο Κατηχητικό όμως το παιδί, γνωρίζοντας το Χριστό, μαθαίνει να αγαπά τον εαυτό του… και τους άλλους.

Ανακαλύπτει τα προτερήματά του και εντοπίζει τα ελαττώματα, συγκροτώντας μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που σέβεται τα ελαττώματα των άλλων και όπου μπορεί διορθωτικά να τα επισημαίνει, δείχνοντάς τους την άλλη πλευρά των πραγμάτων.

• Στο Κατηχητικό το παιδί μαθαίνει να αγαπά την αλήθεια, να μη φοβάται να υποστηρίξει το δίκαιο, να βοηθά το συνάνθρωπο, να εργάζεται με εντιμότητα, αξιοπρέπεια και απλότητα.

Μαθαίνει να εκτιμά τη ζωή και να απολαμβάνει τα μικρά και μεγάλα Θεία δώρα, αυτά που στην καθημερινότητά μας προσπερνούμε ως αυτονόητες καταστάσεις, που όταν τις στερηθούμε, όμως, καταλαβαίνουμε τη σημασία τους.

Μια μεγάλη αγκαλιά είναι τα Κατηχητικά, ένα ωραίο δώρο προς τον εαυτό ή τα παιδιά μας.

Με παιχνίδια, με τραγούδια, με χαμόγελο και αισιοδοξία, σε κάθε ενορία, στις πόλεις και στα χωριά, υπάρχει μια πραγματικά όμορφη πνευματική κυψέλη.

 

«Agrinio 365» Media Group| Φώτης Μπερίκος