Π. Τσιχριτζής: «Όσοι εκμεταλλευτήκαν τη λειτουργία του Επιμελητηρίου άνοιξαν τους ορίζοντές τους»

Μια κουβέντα με τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου κ. Παναγιώτη Τσιχριτζή είναι πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα όχι μόνο για την εμπειρία που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια στους εμποροβιομηχανικούς θεσμούς της χώρας και της Ευρώπης,  αλλά κυρίως για την αμεσότητα και τη μεστότητα που χαρακτηρίζει το λόγο του κάθε φορά, που αναφέρεται στο επιχειρείν. Μία τέτοια κουβέντα είχαμε και χθες μαζί του και πραγματικά ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου δεν μάσησε ούτε μια στιγμή τα λόγια του. 

Λ.Τ. Είστε ένας άνθρωπος, κ. Τσιχριτζή, ο οποίος για 20 χρόνια περίπου υπηρετείτε από την πιο υψηλή θέση του εμποροβιομηχανικού κόσμου του νομού της Αιτωλοκαρνανίας το επιχειρείν. Είστε από αυτούς που έζησαν από αυτή τη θέση και τις δύο περιόδους  της ελληνικής και τοπικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, και την περίοδο των «παχιών αγελάδων» για να χρησιμοποιήσω τα λόγια της «Διαθήκης», και των «ισχνών». Τι θα λέγατε με βάση την εμπειρία σας σήμερα  για το πέρασμα από τη περίοδο της δραχμής στην περίοδο του ευρώ.

Π.Τ. Η πρώτη περίοδος, κ. Τηλιγάδα, είχε τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το μεγάλο μειονέκτημα της περιόδου εκείνης ήταν το γεγονός, ότι η κοινωνία γενικότερα και όχι μόνο ο επιχειρηματικός κόσμος δεν συνειδητοποίησαν τις δυσκολίες αυτής της μετάβασης με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν να ελέγξουν τους όρους και τις προϋποθέσεις, που διαμόρφωνε το νέο οικονομικό περιβάλλον. Εδώ κανείς θα μπορούσε να αναγνωρίσει σημαντικά ελλείμματα ενημέρωσης του εμπορικού κόσμου εκείνη την περίοδο. Από τη μία μέρα στην άλλη τα προϊόντα απέκτησαν άλλη αξία, με έντονα τα φαινόμενα της κερδοσκοπίας. Θα θυμάστε φαντάζομαι το γεγονός ότι για ένα ματσάκι μαϊντανό που το κόστος αγοράς του στον καταναλωτή ήταν 10 δραχμές με το πέρασμα στο ευρώ και μέσα σε μια νύχτα έφτασε στο 1 ευρώ. Όπως αντιλαμβάνεστε αυτή η μετάβαση έγινε εξαιρετικά ανώμαλα και αύξησε κατά πολύ το κόστος και τις τιμές των προϊόντων. Το πρόβλημα όμως δεν ήταν μόνο η κερδοσκοπία, ήταν και η μη εμπέδωση των καταναλωτών στις νέες ισοτιμίες έτσι ώστε ο κόσμος να μην συνειδητοποίει πόσο παραπάνω πλήρωνε.

Ένα ακόμα, σημαντικότερο ίσως από το προηγούμενο γεγονός, ήταν η ευχέρεια που έχε καλλιεργηθεί στην απόκτηση πιστωμένου χρήματος. Όλες εκείνες οι παροχές, με τις κάρτες, τα διακοποδάνεια, τη γενικότερη ευδοκίμηση του τραπεζικού δανεισμού, ο οποίος ικανοποιούσε κάθε λογική ή παράλογη απαίτηση, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο της δυνατότητας αποπληρωμής του κάθε δανείου που δίνονταν. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής ήταν να φτάσουμε σε δυσθεώρητα ύψη χρεών. Θυμάμαι κάποτε, εκεί στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000, είχα πει στα μέλη του τότε Διοικητικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου, ότι έρχονται εποχές, που όποιος έχει 100.000 ευρώ στον τραπεζικό του λογαριασμό θα θεωρείται πάρα πολύ πλούσιος και αρκετοί χαμογέλασαν ανταπαντώντας μου: «μα τι είναι αυτά που λες Πρόεδρε; 100.000 ευρώ τα παίρνουμε από την τράπεζα με μια απλή υπεύθυνη δήλωση». Λίγοι τότε μπορούσαν να δούνε τα σημάδια. Οι περισσότεροι δεν είχαμε συνηθίσει να διαβάζουμε κάτω από τις γραμμές ή δεν θέλαμε να το κάνουμε. Προσωπικά άρχισα να ανησυχώ από το 2005 σε μια εκδήλωση που πραγματοποιεί η ΕΣΕΕ για το ελληνικό εμπόριο κάθε χρόνο. Σε κείνη την εκδήλωση ο τότε Πρόεδρος της ΕΣΕΕ είχε πει κάτι χαρακτηριστικό, ότι το εμπόριο συμμετέχει στο ΑΕΠ της χώρας που διαμορφώνεται από το επιχειρείν, κατά 85%. Αν όμως το εμπόριο είναι σε τόσο υψηλό ποσοστό, σκέφτηκα, που είναι η μεταποίηση, που είναι η παραγωγή; Αυτό για μένα ήταν το πρώτο σημάδι ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά και άρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά. Ένα άλλο σημάδι ήταν η Θεσσαλονίκη. Όπως γνωρίζεται παράλληλα με την έκθεση πραγματοποιούνται στη συμπρωτεύουσα αρκετές ημερίδες, συνέδρια και εκδηλώσεις που ξεκινούσαν πολύ νωρίτερα από τα επίσημα εγκαίνια της έκθεσης και τελειώνουν πολύ αργότερα. Όλες αυτές τις μέρες λοιπόν η Θεσσαλονίκη ήταν μια πάρα πολύ ζωντανή πόλη η οποία δεν κοιμόταν ποτέ. Μια μέρα λοιπόν απ’ αυτές που βρισκόμουν εκεί με κάποιους συνεργάτες τους πρότεινα να βγούμε το βράδυ να διασκεδάσουμε. «Πρόεδρε», ήταν η απάντησή τους, δεν υπάρχουν μαγαζιά με ζωντανή μουσική ανοιχτά σήμερα. Κάποια», μου είπαν, «είναι ανοιχτά από την Πέμπτη το βράδυ, αλλά τα περισσότερα λειτουργούν μόνο Παρασκευή και Σάββατο». Αν αυτό συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη, σκέφτηκα, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα πολύ. Ήταν κι αυτό ένα σημάδι, ότι τα πράγματα είχαν αρχίσει να μην πηγαίνουν καθόλου καλά.

Μια πρώτη προσπάθεια για την αναστροφή αυτού του κλίματος και της ανάπτυξης νέων δράσεων για να αντιμετωπίσουμε την κρίση ήταν η δημιουργία ενός portal στο Επιμελητήριο για να αποκτήσουν τα μέλη του τη δυνατότητα του πρωτοεμφανιζόμενου εκείνη την ηλεκτρονικού εμπορίου. Αυτό θα τους έδινε τη δυνατότητα προβολής των προϊόντων τους σε μεγαλύτερο εμπορικό και καταναλωτικό κοινό πιστεύοντας ότι αυτή η πλατφόρμα θα άμβλυνε κάπως τον ανταγωνισμό των μεγάλων πολυκαταστημάτων που είχαν αρχίσει σιγά – σιγά να φτάνουν στην περιοχή μας.

Το μεγαλύτερο όμως μειονέκτημα αυτή την περίοδο των μνημονίων, ίσως και όχι μόνο, είναι το μεγάλο έλλειμμα επιχειρηματικότητας που χαρακτηρίζει την περιοχή μας. Με εντυπωσίασε το εύρος αυτού του ελλείμματος. Ένα έλλειμμα που όλα τα προηγούμενα χρόνια, πριν το δύο χιλιάδες δηλαδή,  τα χρόνια του «ξέφρενου party», όπως συνηθίζω να τα αποκαλώ, που στατιστικά η οικονομία έδειχνε τρελά ποσοστά ανάπτυξης και λόγου του υψηλού εισοδήματος στη περιοχή που διαμόρφωναν κάποια αγροτικά προϊόντα μονοκαλλιέργειας στην περιοχή.

 

 

 

 

Λ.Τ. Πόσο η τοπική αγορά κ. Τσιχριτζή έχει αποδεχθεί και ενσωματώσει το καινούργιο θεσμικό πλαίσιο της λειτουργίας της;

Π.Τ. Θα έλεγα καθόλου, αλλά θα πω λίγο. Δυστυχώς η έλλειψη της επιχειρηματικότητας που διακρίνει τα οικονομικά ενεργούμενα στην περιοχή μας και η πεισματική πολλές φορές απαξίωση ή και άρνηση της γνώσης των νέων δεδομένων δεν μας αφήνει να προοδεύσουμε. Οι περισσότεροι στην περιοχή μας κ. Τηλιγάδα, αν ήταν να διαλέξουν ανάμεσα στο ρίσκο της επιχειρηματικότητας και της μόνιμης θέσης στο Δημόσιο να μην σας πω εγώ τι θα προτιμούσαν. Την απάντηση την ξέρετε.

Αυτό, δυστυχώς είναι ορατό σε καθημερινή βάση. Δείτε όλες τις ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων του εμπορικού και βιομηχανικού κόσμου της περιοχής μας, βλέπετε εσείς καμία αγωνία για αύξηση της επιχειρηματικότητας και αναζητήσεις λύσεων για την δημιουργία ευέλικτων όρων για την ανάπτυξη του επιχειρείν; Εγώ πάντως δεν βλέπω. Μόνο αιτήματα διαβάζω για όσα η εποχή μας έχει αφήσει πίσω, εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Λ.Τ. Τι εννοείτε κ. Τσιχριτζή όταν λέτε «επιχειρηματικότητα».

Π.Τ. Δουλειά… δουλειά… δουλειά…

Αυτή λέξη για μένα εμπεριέχει παρά πολλά δεδομένα, πέρα από την καθημερινότητα που της αντιστοιχεί. Δουλειά για μένα είναι και οι εργατοώρες που χρειάζεται κάποιος σήμερα απλά και μόνο για ενημερωθεί πάνω σε θέματα που αφορά τον κλάδο του, είναι η παιδεία και η γνώση των νέων εργαλείων της προόδου, είναι η σπουδή και η εργασία που απαιτεί η οικοδόμηση της εξωστρέφειας και της κοινωνικότητας που πρέπει να διακρίνει την κάθε επιχείρηση σήμερα. Δεν είναι λίγες οι φορές που αρκούμαστε σε αυτό που μάθαμε τυχαία, αγνοώντας το πόσα σημαντικά πράγματα για τη δουλειά μας έχουν ξεφύγει χωρίς καν να τα αντιληφθούμε. Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που αρκούσε μόνο ένα κεφάλαιο για να ξεκινήσεις. Τώρα μαζί με αυτό χρειάζονται και ένα σωρό άλλες δεξιότητες, για να πεις ότι μπορείς να λειτουργήσεις ανταγωνιστικά μέσα στις διεθνείς και τοπικές αγορές.

Σου έλεγα όμως για την ενημέρωση και το πόσο σημαντική είναι αυτή, ιδιαίτερα σήμερα που υπάρχουν φορείς όπως το Επιμελητήριο που δεν έχει μόνο τη διάθεση, αλλά και το πραγματικό ενδιαφέρον να δώσει στον κάθε ενδιαφερόμενο όχι μόνο πλούσια, αλλά και έγκυρη ενημέρωση. Είναι πολλά τα παραδείγματα επιχειρηματιών της περιοχής μας οι οποίοι με σταματούν στο δρόμο και μου λένε ότι αν περνούσαν από το Επιμελητήριο θα είχαν προφυλαχτεί από πολλές κακοτοπιές. Αυτή η λογική του «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» δεν είναι πανάκεια της αποτυχίας. Είναι για να το πεις μία φορά μόνο, την πρώτη. Αν το επαναλάβεις, τότε κάτι δεν πάει καλά.

Όσοι έχουν περάσει από το επιμελητήριο στις δυσκολίες τους, βρήκαν λύσεις και για τις εξαγωγές τους και για την παρουσίαση των προϊόντων τους και στην αναζήτηση συνεργατών. Υπάρχει μια εταιρεία στο Μεσολόγγι που παράγει αυγοτάραχο και μέσα από το Επιμελητήριο συνδέθηκε με το γερμανικό κανάλι, γυρίστηκαν πέντε τετράωρα ντοκιμαντέρ δίνοντας μια τεράστια ώθηση στο προϊόν. Όσοι εκμεταλλευτήκαν τη λειτουργία του Επιμελητηρίου άνοιξαν τους ορίζοντες των επιχειρήσεων τους όχι μόνο εκτός Ελλάδας, αλλά ακόμα και σε διπλανές μας αγορές, εντός της χώρας δηλαδή, στις οποίες δεν πίστευαν ποτέ ότι θα έχουν πρόσβαση.

Στην  προ ημερών απάντησή σας στον κ. Τραπεζιώτη, κ. Τσιχριτζή, μου έκανε τεράστια εντύπωση αυτό που γράψατε ότι παρά το γεγονός ότι το portal του Επιμελητηρίου λειτουργεί από το 2008 μόνο ένας έχει αξιοποίηση τις δυνατότητες του.

Αυτό ακριβώς εννοώ. Αυτές τις μέρες έχει τελεσφορήσει ένας πολύ μεγάλος διεθνής μάλιστα διαγωνισμός για την αναβάθμιση ακόμα περισσότερο του portal και εναρμονισμού του με τις σύγχρονες τεχνολογίες. Παράλληλα ετοιμάζουμε ένα πρόγραμμα με την Περιφέρεια, σε συνεννόηση και με το υπουργείο, για να μπορέσουμε να δώσουμε τη δυνατότητα διασύνδεσης σε περισσότερα μέλη μας. Εκείνο όμως που επείγει είναι το ζήτημα της παραγωγής. Πρέπει να αρχίσουμε να παράγουμε. Δεν είναι μόνο το εμπόριο και οι υπηρεσίες. Η παραγωγή είναι εκείνη που δημιουργεί πλούτο, είτε αυτή η παραγωγή είναι πρωτογενής είτε είναι δευτερογενής. Δεν είναι δυνατόν να πανηγυρίζουμε επειδή φτιάχτηκε ένα εργοστάσιο για να κάνει μάσκες στην Ελλάδα. Πρέπει να αποκτήσουμε αυτάρκεια σε πολλούς τομείς. Πρέπει να αναπτύξουμε υγιείς παραγωγικές διαδικασίες και να επιστρέψουμε πίσω στη γη μας.

Λ.Τ. Ποιο είναι το επιμελητηριακό σας αντικείμενο σήμερα;

Π.Τ.Η απασχόληση μας αυτή την περίοδο, κ. Τηλιγάδα, και η δική μου και του Διοικητικού Συμβουλίου, έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο επιχειρηματικός κόσμος εξ αιτίας την πανδημίας που κρατάει κλεισμένη την αγορά. Προσπαθούμε να συμβουλεύσουμε την πολιτεία και να την προφυλάξουμε από διάφορες εσφαλμένες πολιτικές με τελικό στόχο την όσο το δυνατόν καλύτερη αντιμετώπιση του υγειονομικού αποτυπώματος πάνω στην επιχειρηματικότητα της χώρας και της περιοχής μας. Υπάρχουν πολλές αποφάσεις που εκδίδονται ακόμα και από σημαντικά υπουργεία τα οποία αρκετές φορές αποδεικνύονται κατώτερες τον περιστάσεων . Τα επιμελητήρια εδώ παίζουν καθοριστικό ρόλο. Τα Επιμελητήρια δεν «δουλεύουν» με δημόσιες και ανοιχτές επιστολές, αλλά με στοχευμένες και ειδικευμένες προτάσεις προς τα υπουργεία, γι’ αυτό και οι προτάσεις και οι παρεμβάσεις του δεν είναι ορατό. Μπορεί να μην είναι ορατό αλλά είναι τεράστιο και ουσιαστικό. Γιατί τα Επιμελητήρια δεν κάνουν και δεν πρέπει να κάνουν επικοινωνιακή δουλειά, αλλά προτάσεις, προτάσεις που θα διαμορφώνουν πολιτικές και αποφάσεις σε κεντρικό επίπεδο. Παίρνουμε μέρος σε όλες τις διαβουλεύσεις για τα σχέδια νόμου κι όπως καταλαβαίνεται η συμμετοχή και μόνο σε μια τέτοια διαδικασία απαιτεί πολύ χρόνο προετοιμασίας, γιατί πρέπει να ξέρεις τι λες και γιατί το λες. Αυτό οι περισσότεροι το αγνοούν.

Πέρα από αυτά όμως υπάρχουν και τα προγράμματα. Αυτή τη στιγμή τρέχουμε ένα σημαντικό αριθμό προγραμμάτων τα οποία στοχεύουν στην αναβάθμιση του επιχειρηματικού επιπέδου της περιοχής μας. «Τρέχει» ένα μεγάλο πανελλήνιο πρόγραμμα για την εκπαίδευση του προσωπικού τροφίμων και αφορά 2.500 χιλιάδες περίπου άτομα. Έχουμε ένα πρόγραμμα, που, όπως σας είπα και προηγουμένως, «τρέχουμε» με τη συνεργασία και την χρηματοδότηση της Περιφέρεια για την αναβάθμιση του portal του Επιμελητηρίου. Έχουμε ένα εξαιρετικό πρόγραμμα για την περιοχή του Μεσολογγίου ενταγμένο στην ΟΧΕ Μεσολογγίου και Αιτωλικού, το οποίο ονομάζεται «Αιτωλική φιλοξενία – Το σπίτι του τουρίστα», με το οποίο θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τα τουριστικά σημεία της περιοχής με στόχο την αύξηση της επισκεψιμότητας. Προωθούμε μέσα από αυτό τη συνεργασία με τα διάφορα τουριστικά πρακτορεία όχι μόνο της περιοχής μας, αλλά όλου του ελλαδικού χώρου, ώστε να δημιουργηθούν τουριστικά προϊόντα. Έχουμε επίσης τη θερμοκοιτίδα δημιουργικών επιχειρήσεων που θα ιδρυθεί στο Αγρίνιο και στο Μεσολόγγι κα θα αναπτυχθεί στο εμβληματικό «κτίριο Χρυσόγελου» στο Μεσολόγγι το οποίο με ομόφωνη απόφαση έχει παραχωρηθεί στο Επιμελητήριο για να μπορεί να λειτουργήσει δύο χώρους μία αίθουσα συνεδρίων στο ισόγειο. Ετοιμάζουμε επίσης ένα πρόγραμμα για την αλιεία σε συνεργασία με την περιφέρεια. Σε συνεργασία και τα τρία Επιμελητήρια της Περιφέρειας ετοιμάζουμε ένα πρόγραμμα στήριξης της τοπικής αγοράς. Και τέλος ετοιμάζουμε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης των επιχειρήσεων για της επιπτώσεις της πανδημίας

 

 

 

 

 

Λ.Τ.: Έχει αναπτύξει δράσεις εξωστρέφειας το Επιμελητήριο όλα αυτά τα χρόνια κ. Τσιχριτζή και συνεργασίες σε διεθνή επίπεδο;

Π.Τ. Οι διεθνείς σχέσεις, η εξωστρέφεια, καθώς και ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Επιμελητηρίου της Αιτωλοακαρνανίας, κ. Τηλιγάδα, στην ευρύτερη είναι ορατός και μάλιστα εξαιρετικά ευδιάκριτος αφενός μεν γιατί συμμετείχε και συμμετέχει όλα τα προηγούμενα χρόνια στο ευρωκοινοβούλιο των επιχειρήσεων, το οποίο γίνεται κάθε δύο χρόνια στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και από το  forum των Επιμελητηρίων Αδριατικής -Ιουνίου. Το Φόρουμ των Επιμελητηρίων Αδριατικής και Ιονίου  αποτελεί μία διασυνοριακή ένωση που λειτουργεί σε εθελοντική βάση, μεταξύ Εμπορικών και Οικονομικών Επιμελητηρίων οκτώ χωρών από την περιοχή της Αδριατικής και του Ιονίου. Σε αυτό το Forum οι συνάδελφοι μου με έχουν τιμήσει με την θέση του Αντιπροέδρου και αυτό είναι μια αναγνώριση του πρωταγωνιστικού ρόλου του Επιμελητηρίου μας ανάμεσα στα Επιμελητήρια της περιοχής. Το Forum αναπτύσσει δράσεις στο πλαίσιο της «μακροπεριφέρειας», μίας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία στοχεύει στη δημιουργία κοινών προγραμμάτων που θα φέρουν πιο κοντά τις χώρες μεταξύ τους. 

Επειδή όμως ο κατάλογος αυτών των διεθνών δράσεων του Επιμελητηρίου είναι εξαιρετικά μακρύς θα μου επιτρέψεις να αναφερθώ σε αυτές με συντομία:

• •   1. Δίκτυο ευρωπαϊκών επιμελητηρίων MIRABILIA με έδρα τη Matera της Ιταλίας. Στο δίκτυο αυτό συμμετέχουν επιμελητήρια που στις περιοχές τους βρίσκονται Μνημεία που έχουν ενταχθεί στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco αλλά και Επιμελητήρια που στην περιοχή τους υπάρχουν μνημεία υπό ένταξη. Ταυτόχρονα προωθεί κάθε είδους εναλλακτικής μορφής τουρισμό, καθώς και προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας.
  • 2. Επιμελητηριακό δίκτυο ASSONAUTICA EUROMEDITERRANEA με έδρα τη Ρώμη. Στο δίκτυο αυτό συμμετέχουν ευρωπαϊκά επιμελητήρια περιοχών που βρέχονται από τη Μεσόγειο με σκοπό την προώθηση της οικονομίας της θάλασσας. Ταυτόχρονα δε και την προώθηση υψηλής διατροφικής αξίας τροφίμων των περιοχών τους. Συμμετέχω δε στο Δ.Σ. του φορέα.
  • 3. Στον ευρωπαϊκό οργανισμό Nikolaos Route-La Via Nikolaiana με έδρα το Μπάρι. Σ΄ αυτόν τον ευρωπαϊκό οργανισμό συμμετέχουν επιμελητήρια και φορείς από διάφορες χώρες με σκοπό να δημιουργηθούν θρησκευτικές και πολιτιστικές διαδρομές βάσει της διαδρομής που ακολούθησε το σκήνωμα του αγίου Νικολάου από τα Μύρα της Μικράς Ασίας στο Μπάρι της Ιταλίας αλλά και της πορείας των μοναχών από τα μοναστήρια της Μικράς Ασίας και της Ελλάδας προς τα βυζαντινά μοναστήρια της Κάτω Ιταλίας και το αντίστροφο, έχοντας ως πρότυπο την περίφημη διαδρομή Santiago de Compostela. Στην περιοχή μας υπάρχουν δυο τέτοια εμβληματικά μοναστήρια: ο άγιος Νικόλαος της Βαράσοβας και ο άγιος Νικόλαος ο Κρεμαστός. Είμαι αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του οργανισμού αυτού.
  • 4. Δίκτυο Μεσογειακών επιμελητηρίων ASCAME με έδρα τη Βαρκελώνη και σκοπό την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας των περιοχών που βρέχονται από τη Μεσόγειο και τη διασύνδεση των επιχειρήσεων των μελών του, καθώς και την υλοποίηση κοινών δράσεων.

Παράλληλα σε εθνικό επίπεδο έχουμε αναπτύξει πρωτοβουλίες

1.Το επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας είναι ιδρυτικό μέλος της «Διαχειριστική Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων Δυτ. Ελλάδος-Πελοποννήσου-Ηπείρου & Ιονίων Νήσων». Ο φορέας αυτός είναι επιφορτισμένος με τη διαχείριση των προγραμμάτων του ΕΠΑΝΕΚ και των ΠΕΠ που αφορούν τις επιχειρήσεις. Διαχρονικά, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, προσέφερε εξαιρετικές υπηρεσίες στις επιχειρήσεις της περιοχής προκειμένου να υπαγάγουν και να υλοποιήσουν τα επενδυτικά τους σχέδια.
2. Είναι μέτοχος της «Τριχωνίδα Αναπτυξιακή Α.Ε.-ΟΤΑ»
3. Είναι μέτοχος της «ΑΙΤΩΛΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ-ΟΤΑ»
4. Είναι μέτοχος της εταιρείας του Δημοτικού Πάρκινγκ Αγρινίου

Τέλος στον τομέα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης το Επιμελητήριο είναι ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Πρόληψης “ΟΔΥΣΣΕΑΣ”

Λ.Τ. Κράτησα για το τέλος κ. Τσιχριτζή την ερώτηση της προοπτικής. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την επόμενη μέρα στο Επιμελητήριο. Θα είστε ξανά υποψήφιος;

Π.Τ. Ακόμα δεν έχω καταλήξει σε απόφαση, κ. Τηλιγάδα. Αρχικά ήθελα να αποχωρήσω, γιατί όσο περισσότερο μένει κανείς σε μία θέση τόσο πιο πολύ ταυτίζεται με τη θέση κι αυτό δεν είναι καλό, ούτε για τον ίδιο, ούτε για τη θέση.

Από την άλλη όμως υπάρχει μια πορεία η οποία νοιώθω ότι είναι ανοδική και θεωρώ ότι είναι κρίμα να μην ολοκληρωθεί.

Παράλληλα, και επειδή έχασα πρόσφατα ένα αγαπητό μου πρόσωπο, το οποίο με κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό στις επιχειρηματικές μου δραστηριότητες δίνοντας μου  το χρόνο να ασχοληθώ με το Επιμελητήριο, το οποίο με ήθελε και με θέλει παρόντα όλη τη μέρα, και έχει μια δυσκολία το κράτημα δύο πραγμάτων στην ίδια μασχάλη.

Ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι ακριβώς θα κάνω. Βέβαια ανεξάρτητα από την απόφαση μου πάντα θα είμαι κοντά στο Επιμελητήριο και πάντα θα προσπαθώ να βοηθήσω την όποια διάδοχη κατάσταση και αν προκύψει.

---

Λευτέρης Τηλιγάδας
«Agrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr, AgrinioTimes.gr