Σαν σήμερα, 19 Απριλίου, στο Αγρίνιο και στον Κόσμο

Επέτειοι

Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης
Η 19η Απριλίου, ημέρα θανάτου του Λόρδου Βύρωνα, καθιερώθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 130/2008 (ΦΕΚ 191/Α/19.9.2008) ως Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης.
Η απόφαση αυτή ελήφθη ύστερα από τη σχετική πρόταση του τότε Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, Δημήτρη Σιούφα, προς τον τότε Υπουργό Εσωτερικών και νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο. Οι εκδηλώσεις διεξάγονται στις έδρες των νομών και των επαρχείων και περιλαμβάνουν τέλεση δοξολογίας, τέλεση δοξολογιών, εκφώνηση ομιλιών και κατάθεση στεφάνου.
Ο ποιητής και φιλέλληνας Λόρδος Βύρων (1788-1824) υπήρξε υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κι ένας από τους πρώτους που ύψωσαν τη φωνή τους, κατά της κλοπής των Γλυπτών του Παρθενώνα από τον Έλγιν.
Στην ποίησή του περιέχονται ισχυρά μηνύματα κατά των φυλετικών διακρίσεων, εναντίον κάθε τυραννίας και υπέρ της ελευθερίας σε όλο τον κόσμο.
Η μνήμη του Λόρδου Βύρωνα παραμένει ζωντανή και το μήνυμά του διαχρονικό. Αγωνίσθηκε και θυσιάστηκε για την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας, και ταυτόχρονα απέδιδε στον εαυτό του τον τίτλο «πολίτης του κόσμου», συνδυάζοντας τον φιλελληνισμό με την υπεράσπιση οικουμενικών αξιών.

 

Γεγονότα

Στο Αγρίνιο…

19 Απριλίου 1968
Ο μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητος έδωσε δεξίωση στο Μέγαρο της επισκοπής προς τιμή των στιλβωτών (λούστρων) του Αγρινίου. «Εις την ατμόσφαιραν πολύ φιλικήν οι άνθρωποι αυτοί με τα μουτζουρωμένα χέρια και τα ηλιοκαμένα πρόσωπα, αναφέρει η εφημερίδα Ταχυδρόμος, «εκτεθειμένοι εις το ύπαιθρον καθαρίζοντας τα παπούτσια των πελατών, για να κερδίσουν το ψωμί τους έλαβον την ευκαιρίαν να τους γίνη μια ιδιαιτέρα τιμή». (Ταχυδρόμος, 19/4/1968)

…και στον κόσμο

1587
Ο βρετανός ναύαρχος και πρώην πειρατής σερ Φράνσις Ντρέικ βυθίζει την ισπανική αρμάδα στο λιμάνι του Κάδιξ, δίνοντας τέλος στη θαλασσοκρατορία των Ισπανών και εγκαινιάζοντας την εποχή της βρετανικής κυριαρχίας στις θάλασσες.

 

1882
Τίθεται σε λειτουργία η σιδηροδρομική γραμμή Πελοποννήσου, δημιούργημα του Χαρίλαου Τρικούπη.

 

1961
Αποτυγχάνει η αμερικανικής εμπνεύσεως «Επιχείρηση του Κόλπου των Χοίρων», που ως σκοπό είχε την ανατροπή του Φιντέλ Κάστρο.

 

1980: H Άννα Βίσση στη Eurovision, 1980
Διεξάγεται ο 25ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision στην Ολλανδία. Νικητής αναδεικνύεται για λογαριασμό της Ιρλανδίας ο Τζόνι Λόγκαν, με τη σύνθεση «What’s another year». Η Ελλάδα συμμετέχει με το τραγούδι των Νακασιάν / Σοφού «Ωτοστόπ», το οποίο ερμηνεύει η Άννα Βίσση και καταλαμβάνει τη 13η θέση.

 

1980
Οι R.E.M. δίνουν την πρώτη συναυλία της καριέρας τους ενώπιον 150 θεατών στο «11:11 Koffee Club» στην Αθήνα της Γεωργίας. Η συναυλία θα διακοπεί από την αστυνομία, επειδή το κλαμπ δεν διαθέτει τη σχετική άδεια.

 

1991
Βόμβα που προοριζόταν για το αγγλικό προξενείο στην Πάτρα, εκρήγνυται στα χέρια εκείνου που τη μεταφέρει, σκοτώνοντας τον μαζί με έξι έλληνες περαστικούς. Η βόμβα αποδίδεται σε Παλαιστινίους.

 

Γεννήσεις

1877: Όλε Εβινρούντε
Αμερικανός επιχειρηματίας νορβηγικής καταγωγής, εφευρέτης της εξωλέμβιας μηχανής.
Γεννήθηκε, ως Όλε Εφενρουντστούεν, στην πόλη Κριστιάνα της Νορβηγίας στις 19 Απριλίου 1877. Σε ηλικία 5 ετών μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την οικογένειά του και εγκαταστάθηκε στο Κέμπριτζ του Ουισκόνσιν. Από μικρός ένοιωθε έλξη για τις μηχανές και στα 16 του εγκατέλειψε το σχολείο για να δουλέψει σε διάφορα μηχανουργεία και να μάθει την τέχνη.
Το 1900 ίδρυσε το δικό του μηχανουργείο και ασχολήθηκε με την κατασκευή διάφορων αυτοκινούμενων οχημάτων. Τη διεύθυνση της επιχείρησης ανέλαβε μια νεαρή γειτόνισσά του, η Μπέσι Κάρι, την οποία ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Το 1906 πέρασαν δαχτυλίδια και το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου το νεαρό ζευγάρι πήγε διακοπές σ’ ένα νησί της Ανατολικής Ακτής. Μια μέρα και με συνθήκες καύσωνα ο Όλε χρειάστηκε να κάνει μια διαδρομή 5 μιλίων με τη βάρκα του για να φέρει παγωτό στην αγαπημένη του. Κατά τη διάρκεια της κοπιαστικής διαδρομής ο Εβινρούντε σκέφθηκε ότι μια μηχανή εσωτερικής καύσεως δεν ήταν μόνο χρήσιμη στα αυτοκίνητα, αλλά και στις βάρκες.
Στρώθηκε στη δουλειά και τον επόμενο χρόνο παρουσίασε την πρώτη εξωλέμβια μηχανή, με ιπποδύναμη ενάμισι ίππου. Η Μπέσι, η οποία στο μεταξύ είχε γίνει γυναίκα του, γέλασε με την ανακάλυψή του, γιατί της θύμιζε αναδευτήρα του καφέ και εξέφρασε τον σκεπτικισμό της για τη χρησιμότητά της. Γρήγορα, όμως, πείστηκε για την αξία της εφεύρεσης και ανέλαβε τη διαφημιστική της καμπάνια.
Αν και άλλοι εφευρέτες είχαν κατασκευάσει εξωλέμβιες μηχανές από τα τέλη του 19ου αιώνα, η μηχανή του Εβινρούντε ήταν η πρώτη εμπορικά αξιοποίησιμη. Το 1911 έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη «Θαλάσσια Προωθητική Μηχανή» του με αριθμό 1.101.260. Αμέσως μετά συνεργάστηκε με τον πάμπλουτο εφοπλιστή ρυμουλκών Κρις Μέγιερ για την εμπορική της εκμετάλλευση, με έδρα το Μιλγουόκι.
Οι δουλειές πήγαιναν πολύ καλά και το 1914 ο Εβινρούντε πούλησε το μερίδιό του στον Μέγιερ, για να χαρίσει στον εαυτό του και τη σύζυγό του βασιλικές διακοπές 5 ετών. Το 1919, σύμφωνα με τον προγραμματισμό του, οι διακοπές τελείωσαν και η οικογένεια Εβινρούντε επέστρεψε στο Μιλγουόκι. Ο Όλε στρώθηκε στη δουλειά και παρουσίασε το νέο του δημιούργημα, τη δικύλινδρη εξωλέμβια μηχανή με ιπποδύναμη τριών ίππων. Πρότεινε στον παλιό του συνεταίρο την εμπορική της εκμετάλλευση και όταν αυτός αρνήθηκε, δημιούργησε τη δική του εταιρεία με την επωνυμία ELTO.
To 1929 εξαγόρασε την εταιρεία του Μέγιερ και δημιούργησε την Outboard Marine Corporation (OMC), η οποία συναγωνιζόταν την Johnson στην αγορά εξωλέμβιων μηχανών των ΗΠΑ. Η Οικονομική Ύφεση της δεκαετίας του ’30 δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στον Εβινρούντε και η OMC διασώθηκε χάρη στις συνεχείς εξαγορές ανταγωνιστριών εταιρειών της.
Το 1933 η αγαπημένη του Μπέσι έφυγε από τη ζωή και ο Όλε, μη αντέχοντας τον χαμό της, έσπευσε να τη συναντήσει στον άλλο κόσμο στις 12 Ιουλίου 1934. Την επιχείρηση συνέχισε ο γιος του Ραλφ, ο οποίος δύο χρόνια αργότερα εξαγόρασε την Johnson. Από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά η OMC αποτέλεσε τον βασικό προμηθευτή του Αμερικανικού Στρατού σε εξωλέμβιες μηχανές.
Σήμερα, με την επωνυμία Evinrude – Johnson είναι η ηγέτιδα δύναμη στον κλάδο των εξωλέμβιων μηχανών παγκοσμίως. Αποτελεί θυγατρική της καναδικής εταιρείας Bombardier, η οποία κατασκευάζει, μεταξύ άλλων, και τα γνωστά στη χώρα μας πυροσβεστικά αεροπλάνα Canadair.

 

1932: Φερνάντο Μποτέρο
Κολομβιανός καλλιτέχνης. Θεωρείται ένας από τους πιο πετυχημένους καλλιτέχνες της Λατινικής Αμερικής, του οποίου η φήμη έχει εδραιωθεί σε παγκόσμια κλίμακα. Το έργο του ξεχωρίζει για τις παραμορφωμένες διαστάσεις των αντικειμένων που απεικονίζει και για τις ογκώδεις και ευτραφείς ανθρώπινες μορφές του.

 

1972: Ριβάλντο
Ψευδώνυμο του Βίτορ Μπόρμπα Φερέιρα. είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής. Χαρακτηρίζεται ως ένας από τους καλύτερους επιτελικούς μέσους όλων των εποχών. Έχει πρωταγωνιστήσει σε ορισμένα από τα σημαντικότερα πρωταθλήματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ενώ έχει βραβευθεί σε ατομικό επίπεδο, απολαμβάνοντας πολυάριθμες διακρίσεις, με σημαντικότερες τη Χρυσή Μπάλα το 1999, ενώ την ίδια χρονιά ψηφίστηκε και από τη ΦΙΦΑ ως ο καλύτερος παίκτης του κόσμου. Το 2004 επιλέχθηκε στη λίστα FIFA 100.

 

Θάνατοι

1824: Λόρδος Βύρων
Άγγλος αριστοκράτης, ποιητής, πολιτικός, Φιλέλληνας και μια από τις σημαντικότερες μορφές του ρομαντισμού. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Βρετανούς ποιητές και παραμένει ακόμα και σήμερα δημοφιλής. Από το πλούσιο έργο του ξεχωρίζουν τα μακροσκελή ποιήματα Don Juan («Δον Ζουάν») και Childe Harold’s Pilgrimage («Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ»).
Υπήρξε εξαιρετικά διάσημος και επιτυχημένος ως ποιητής, αλλά και ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στην Αγγλία, ζώντας άστατη οικονομική και ερωτική ζωή. Ταξίδεψε σε πολλά μέρη στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Ιταλία, όπου έζησε για επτά χρόνια σε πόλεις όπως η Βενετία, η Ραβένα και η Πίζα. Κατά την παραμονή του στην Ιταλία, δέχτηκε πολλές φορές επισκέψεις από τον φίλο του και έτερο ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ (Percy Bysshe Shelley).
Αργότερα συνέδεσε το όνομα του με την στήριξη των επαναστατικών κινημάτων σε Ιταλία και Ελλάδα, και πέθανε στο πλευρό των Ελλήνων επαναστατών στο Μεσολόγγι, σε ηλικία μόλις 36 χρόνων, μετά από υψηλό πυρετό που ανέπτυξε.
Θεωρείται από τους πλέον σημαντικούς Άγγλους λογοτέχνες του 19ου αιώνα, ενώ στην Ελλάδα είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές της Επανάστασης του 1821 και εθνικός ευεργέτης. Η ζωή του υπήρξε γεμάτη σκάνδαλα, οικονομικά και ερωτικά, με αποκορύφωμα τη φημολογούμενη ερωτική σχέση του με την ετεροθαλή αδελφή του. Η μόνη νόμιμη κόρη του υπήρξε η Άντα Λάβλεϊς (Ada Lovelace), η οποία θεωρείται η πρώτη προγραμματίστρια, γνωστή για τη συμβολή της στη δημιουργία της Αναλυτικής μηχανής του Τσαρλς Μπάμπατζ (Charles Babbage). Στα μη νόμιμα τέκνα του ανήκει η Αλέγκρα Μπάιρον (Allegra Byron), η οποία πέθανε σε μικρή ηλικία, ενώ φήμες θέλουν να απέκτησε και μια κόρη, την Ελίζαμπεθ Μέντορα Λη (Elizabeth Medora Leigh) από την ετεροθαλή αδελφή του.

 

1882: Τσαρλς Ντάργουιν
Γνωστός στην Ελλάδα ως Κάρολος Δαρβίνος. Ο Κάρολος Ροβέρτος Δαρβίνος (αγγλικά: Charles Robert Darwin, 12 Φεβρουαρίου 1809 – 19 Απριλίου 1882) ήταν Άγγλος φυσιοδίφης και βιολόγος, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο θεμελιωτής της θεωρίας της εξέλιξης, μια σύλληψη που -σύμφωνα με τα λόγια του Τζούλιαν Χάξλεϋ- υπήρξε «αδιαμφισβήτητα η πιο σημαντική ανακάλυψη στον τομέα της βιολογίας». Έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις σπουδαιότερες μορφές της ανθρώπινης ιστορίας. Υπήρξε ο εισηγητής του μηχανισμού της φυσικής επιλογής, και υποστηρικτής της κοινή καταγωγής των ειδών, σύμφωνα με την οποία όλα τα είδη μοιράζονται εξελικτικά έναν κοινό πρόγονο. Σε κοινή δημοσίευση με τον Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας εισήγαγε τη θεωρία της φυσικής επιλογής, στην οποία η πάλη για επιβίωση δημιουργεί τη διακλάδωση των ειδών και έχει παρόμοια αποτελέσματα με την πρακτική της τεχνητής επιλογής.Ο Δαρβίνος ανέπτυξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη φύση, όταν σπούδαζε ιατρική στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, που τον οδήγησε στη μελέτη των θαλάσσιων ασπόνδυλων. Στη διάρκεια της πενταετούς εξερεύνησής του με το πλοίο HMS Beagle (Ιχνηλάτης) διαμόρφωσε θεωρίες που υποστήριζαν την ιδέα του ομοιομορφισμού του Τσαρλς Λάιελ και απέκτησε ιδιαίτερη φήμη ως γεωλόγος. Η έκδοση του ημερολογίου του για το ταξίδι τον κατέστησε επίσης δημοφιλή συγγραφέα.
Οι λεπτομερείς παρατηρήσεις του στη βιολογία και τα δείγματα άγριας ζωής και απολιθωμάτων που συνέλεξε τον οδήγησαν να μελετήσει την ποικιλομορφία των ειδών και να αναπτύξει τη θεωρία του για τον μηχανισμό της φυσικής επιλογής το 1838. Είχε πολύ καλή επίγνωση του γεγονότος ότι πολλοί άλλοι είχαν τιμωρηθεί αυστηρά για τέτοιες αιρετικές ιδέες, όμως, συνέχισε τις έρευνές του, μιλώντας μόνο στους πιο στενούς του φίλους αφού χρειαζόταν χρόνο για τις γεωλογικές του έρευνες ώστε να συγκεντρώσει τις αποδείξεις που χρειαζόταν. Παράλληλα με τον Δαρβίνο, μια παρόμοια θεωρία περί της εξέλιξης των ειδών ανέπτυξε και ο Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, γεγονός που οδήγησε τελικά σε μία κοινή παρουσίαση δύο δημοσιεύσεων τους στη «Λινναία Εταιρία του Λονδίνου», την 1η Ιουλίου 1858.
Το βιβλίο του On the Origin of Species by Means of Natural Selection, or The Preservation of Favoured Races in the Struggle for Life, που αναφέρεται ως Η καταγωγή των ειδών, εκδόθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 1859 και καθιέρωσε τα επόμενα χρόνια την εξέλιξη μέσω φυσικής επιλογής ως την πρωταρχική επιστημονική εξήγηση για την ποικιλότητα στη φύση. Κατά την περίοδο της λεγόμενης «έκλειψης του Δαρβινισμού» (περ. 1880 – 1920), αναπτύχθηκαν, χωρίς επιτυχία, διάφορες εναλλακτικές θεωρίες, ωστόσο στις επόμενες δεκαετίες είχε γίνει πλέον γενικά αποδεκτή η φυσική επιλογή ως ο κύριος μηχανισμός πίσω από τη θεωρία της εξέλιξης. Κατά την περίοδο 1936-47 και τη συνένωση δαρβινισμού και στοιχείων γενετικής, οικολογίας, συστηματικής και παλαιοντολογίας, ωρίμασε η σύγχρονη θεωρία της εξέλιξης, γνωστή και ως εξελικτική σύνθεση, η οποία ερευνά και εξηγεί τη βιοποικιλότητα της Γης. Σε μεταγενέστερα βιβλία του στις 24 Φεβρουαρίου του 1871, ο Δαρβίνος εξέτασε την ανθρώπινη εξέλιξη και τη σεξουαλική επιλογή, στο The Descent of Man, and Selection in Relation to Sex και το The Expression of the Emotions in Man and Animals που εκδόθηκε το 1872 . Επίσης, έγραψε μια σειρά από βιβλία που αναφέρονται στις έρευνες του για τα φυτά. Το τελευταίο βιβλίο του Δαρβίνου ασχολείται με τους γεωσκώληκες και την επίδρασή τους στο έδαφος.
Σε αναγνώριση της σπουδαιότητας του ως επιστήμονα, ο Δαρβίνος τάφηκε στο Αββαείο του Γουέστμινστερ, κοντά στον Ουίλιαμ Χέρσελ και τον Ισαάκ Νεύτωνα.

 

2005: Τζορτζ Κοσμάτος
Γεννήθηκε στη Φλωρεντία στην Ιταλία και έζησε τα πρώτα του χρόνια στην Αίγυπτο και την Κύπρο. Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του σαν βοηθός σκηνοθέτη στις ταινίες Έξοδος του Ότο Πρέμινγκερ (1960) και Αλέξης Ζορμπάς του Μιχάλη Κακογιάννη (1964).
Η γνωστότερη και εμπορικά επιτυχέστερη του ταινία είναι η, Ράμπο ΙΙ: Η Αποστολή (1985) με πρωταγωνιστή τον Σιλβέστερ Σταλόνε, η οποία πήρε βραβείο Χρυσό Βατόμουρο στις κατηγορίες χειρότερης ταινίας και χειρότερου πρωταγωνιστή για το έτος 1985. Με κόστη παραγωγής περίπου 44 εκατομμυρίων δολαρίων η ταινία είχε εισπράξεις άνω των 300 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως. Ένα χρόνο αργότερα σκηνοθέτησε την ταινία Κόμπρα, επίσης με πρωταγωνιστή τον Σταλόνε.
Το 1989 γύρισε στην Ιταλία την υποθαλάσσια ταινία τρόμου Λεβιάθαν με τους Πίτερ Γουέλερ, Αμάντα Πέις και Ρίτσαρντ Κρένα, που ήταν η με διαφορά ακριβότερη του ταινία. Ο σχεδιαστής Ρον Κομπ (Alien, Κόναν ο βάρβαρος) και ο μακιγιέρ Σταν Γουίνστον έβαλαν όλη την τέχνη τους, αλλά η ταινία δεν μπόρεσε να φτάσει την εμπορική επιτυχία της επίσης υποθαλάσσιας ταινίας τρόμου Η Άβυσσος του Τζέιμς Κάμερον, που προβλήθηκε το ίδιο διάστημα.
Όταν το 1997 απεβίωσε η γυναίκα του Birgitta Ljungberg, ο Κοσμάτος αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο. Το 2004 διαγνώσθηκε καρκίνος του πνεύμονα. Απεβίωσε στις 19 Απριλίου του 2005 στη Βικτωρία στον Καναδά, αφήνοντας έναν υιό, τον Πάν

 

 

---

Επιμέλεια: Λ. Τηλιγάδας | Πηγή: © SanSimera.gr, Αρχείον Αγρινίου και Wikipaideia
«Αgrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr – AgrinioTimes.gr