Τα βαμπίρ, ανάμεσά  μας

Δεν πίνουν αίμα, αλλά «ρουφάνε» με τον αρνητισμό τους όλη την καλή μας ενέργεια.

• Το λέει, άλλωστε, η σύγχρονη επιστήμη και η ψυχολογία!

Άνθρωποι τοξικοί, άνθρωποι που το ‘χουν σε κακό να χαμογελάσουν μια φορά, άνθρωποι με την προβοσκίδα μονίμως στο πάτωμα, οι γνωστοί ξερόλες που μόνο υποδείξεις ξέρουν να κάνουν (τρομάρα τους), μόνο παράπονα και μόνο να γκρινιάζουν έχουν μάθει.

Είναι αυτοί οι άνθρωπο που, ακόμη κι αν είσαι μεσ’ στην τρελή χαρά, γεμάτος ενέργεια και αισιοδοξία, με το «καλημέρα» (και με τον τρόπο που θα σου πουν το «καλημέρα»), θα σου διαλύσουν την ψυχολογία και θα σου κάνουν τα νεύρα κουρέλια.

Ακόμη κι αν τίποτε δεν κάνουν και τίποτε δεν πουν, σου «τρώνε» το χαμόγελο.

Και τρέφονται με τη θετική σου ενέργεια, μέχρι να σου πιούν και την τελευταία σταγόνα.

Θέλουν την προσοχή σου ακόμη και στο τίποτα, προκαλούν την ενοχή, το φόβο, την αβεβαιότητα.

Όπου τους συναντήσετε… φύγετε μακριά. Μιζέρια μόνο έχουν να σας προσφέρουν και μαυρίλα. Μην προσπαθήσετε να τους αλλάξετε.

Να τους εξηγήσετε, να τους πείτε ότι το ποτήρι δεν είναι υποχρεωτικά μισοάδειο, αλλά μπορεί να είναι και μισογεμάτο. Το χρόνο σας θα χάσετε και…ότι έχει απομείνει απ’ την όποια θετική σας ενέργεια.

Κι αν δεν μπορείτε να φύγετε μακριά, σίγουρα μπορείτε να κρατήσετε τις αποστάσεις. Βοηθάει και η ιστορία με τον κορωνοϊό!

Απόσταση, λοιπόν. Και ένα προστατευτικό τείχος ανάμεσα…

 

«Agrinio 365» Media Group | Φώτης Μπερίκος