Τάκης Καρναβάς: Ήταν 20 Ιουλίου του 1999 όταν «έφυγε» ο Ξηρομερίτης τραγουδιστής

Ήταν 20 Ιουλίου του 1999 όταν «έφυγε» ο Ξηρομερίτης τραγουδιστής, Τάκης Καρναβάς, μία από τις πιο αυθεντικές φωνές.

Ο Τάκης Καρναβάς, γνωστός ως το «Αηδόνι του Ξηρομέρου», άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 63 ετών, σκορπώντας θλίψη στους ανθρώπους που μεγάλωσαν με τις μελωδίες του.

Ρίζες από το Ξηρόμερο

Γεννημένος το 1936 στην Κανδήλα Αιτωλοακαρνανίας, ο Καρναβάς μεγάλωσε μέσα σε δύσκολες συνθήκες, με την αγροτική ζωή να σημαδεύει την παιδική του ηλικία.

Ο πατέρας του έπαιζε λαούτο, κι έτσι η μουσική μπήκε νωρίς στη ζωή του.

Σε ηλικία μόλις 15 ετών ξεκίνησε να τραγουδά σε τοπικά γλέντια και πανηγύρια, με το όνομά του να γίνεται γρήγορα γνωστό σε όλη την περιοχή του Ξηρομέρου και της Βόνιτσας.

Η άνοδος και η δισκογραφία

Το 1961 μετακομίζει στην Αθήνα μετά από πρόσκληση του βιρτουόζου κλαρινίστα Βασίλη Σούκα.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1963, κάνει το δισκογραφικό του ντεμπούτο με τραγούδια που αγαπήθηκαν, όπως το «Τι έχουν της Μάνης τα βουνά» και η «Βασίλω Καλαματιανή».

Η φωνή του γεμάτη πάθος και ντόμπρα λαϊκή χροιά, τον καθιέρωσε γρήγορα στα νυχτερινά κέντρα της πρωτεύουσας, ενώ παρέμεινε πάντα αφοσιωμένος στα παραδοσιακά πανηγύρια.

Από την Ελλάδα στην ομογένεια

Στη δεκαετία του ’60 και ’70 ο Καρναβάς ξεκινά περιοδείες στο εξωτερικό – από τη Γερμανία και το Βέλγιο, μέχρι την Αμερική και την Αυστραλία – μεταφέροντας τη δημοτική μουσική στους Έλληνες μετανάστες που διψούσαν για εικόνες και ήχους της πατρίδας.

Συνεργάστηκε με σπουδαίους μουσικούς της εποχής, όπως τον Γιώργο Κόρο και τον Βασίλη Σούκα, ενώ δίπλα του έπαιξαν κορυφαίοι κλαρινοπαίχτες, όπως ο Βασίλης Σαλέας και ο Γιάννης Βασιλόπουλος.

Το τέλος μιας διαδρομής

Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση πραγματοποιήθηκε το 1995 στο Αίγιο. Έπειτα, αποσύρθηκε λόγω προβλημάτων υγείας. Τον Μάιο του 1999 διαγνώστηκε με καρκίνο και δύο μήνες αργότερα, στις 20 Ιουλίου, έφυγε από τη ζωή.

Η παρακαταθήκη

Ο Τάκης Καρναβάς δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής – ήταν φωνή της παράδοσης, ψυχή των πανηγυριών και σύμβολο της δημοτικής μας κληρονομιάς. Η φωνή του συνεχίζει να συγκινεί, να εμπνέει και να ενώνει τις γενιές.

Σήμερα, 25 χρόνια μετά, ο ήχος του εξακολουθεί να αντηχεί στα βουνά του Ξηρομέρου και στις καρδιές όσων τον αγάπησαν.

 

Διαβάστε επίσης: «Κόκκινη Σελήνη»: Οι δύο Αγρινιώτες Ευθυμία Μηλιώνη και Βασίλης Πρόμα στο νέο τους τραγούδι!