Τι θα πει: «παράνομη κυκλοφορία βαρέων μηχανημάτων»; (Photos)

Χθες ο Πολιτιστικός Σύλλογος Απανταχού Αυλακιωτών Αιτωλοακαρνανίας με επιστολή του ζήτησε την αποτροπή κυκλοφορίας βαρέων οχημάτων στη Γέφυρα Αυλακίου (δείτε ΕΔΩ ), αφού όπως επισημαίνει, «τόσο στο παρελθόν όσο και πρόσφατα έχουμε γίνει αποδέκτες πληροφοριών που αφορούν την παράνομη κυκλοφορία φορτηγών και βαρέων μηχανημάτων στην Πετρογέφυρα Αυλακίου στον Αχελώο ποταμό. Η σήμανση που υπάρχει ως σήμερα και στις δύο πλευρές της γέφυρας, δυστυχώς δεν έχουν αποτρέψει εδώ και πολλά χρόνια την παράνομη και άκρως επιβαρυντική, για τη στατικότητα του μνημείου, κυκλοφορία». 

Και η απορία είναι εύλογη: Τι θα πει «παράνομη κυκλοφορία φορτηγών και βαρέων μηχανημάτων»;

 

• του Λευτέρη Τηλιγάδα

Σύμφωνα με πληροφορίες τα οχήματα αυτά ουδεμία σχέση δεν έχουν με αγροτικά αυτοκίνητα που μεταφέρουν αγροτικά προϊόντα. Έχουν όμως σχέση με παράνομες, όπως μας είπαν, αμμοληψίες από το ποτάμι. Και εδώ το ζητούμενο είναι ο τρόπος με τον οποίο η τοπική κοινωνία έχει μάθει να σιωπά και να αφήνει κάποιους ανθρώπους να συνεχίζουν τον καταστρεπτικό τους έργο, όχι μόνο για τα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής αλλά και για την ίδια τη φύση του ποταμού.

Όπως μας είπε ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας «Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Νοτίου Ιονίου», κ. Γιώργος Παπανδρέου, « η υπηρεσία τελείωσε για δεύτερη φορά την επισκευή του γεφυριού μετά την μεγάλη ζημιά που είχε πάθει το 2014 – 2015 από την μεγάλη κατεβασιά του Αχελώου. Και να που έχουμε πάλι αυτή την πληροφορία. Αν όχι αυτή την εβδομάδα από τις αρχές της άλλης θα στείλουμε τα απαραίτητα έγγραφα στην αστυνομία, προκειμένου να μπει ένα απαγορευτικό στο σημείο.

Και στην γέφυρα της Τέμπλας  είχαμε βάλει παλιότερα», μας είπε, «αλλά αυτά δεν εφαρμόζονται. Τι άλλο να κάνουμε; Το μόνο που μένει είναι να φραχτούν, αλλά δεν μπορείςνα κόψεις την επικοινωνία από τον ένα νομό στον άλλο. Το θέμα είναι, πώς κατανοεί ο καθένας την ευθύνη του, για όσα υπάρχουν δίπλα του»;

Για την ιστορία να πούμε ότι στις αρχές του 20ου αιώνα χτίστηκαν στην Κοιλάδα του Αχελώου δύο πέτρινα γεφύρια: η γέφυρα Αυλακίου και η γέφυρα της Τέμπλας. Και τα δύο γεφύρια κατασκευάστηκαν για να ενώσουν ανθρώπους και τόπους μεταξύ τους.

Το γεφύρι του Αυλακίου

Το λίθινο γεφύρι του Αυλακίου ενώνει τον νομό Αιτωλοακαρνανίας με τους νομούς Καρδίτσας και Ευρυτανίας. Οι εργασίες κατασκευής του ξεκίνησαν το 1907 και διήρκησαν τέσσερα χρόνια, περίοδος ικανοποιητική για ένα τόσο μεγάλο έργο και μάλιστα χειροποίητο. Εργάστηκαν σε αυτό 60 Ηπειρώτες μάστορες και άλλοι τόσοι εργάτες από τα χωριά του Βάλτου. Έτσι, το 1911 ένα πανέμορφο γεφύρι μήκους 76,50 μέτρων με ύψος 14,50 μέτρα ένωσε τις δύο όχθες του ποταμού Αχελώου.

Το γεφύρι ήταν ζωτικής σημασίας για την περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας, καθώς επέτρεπε το πέρασμα από τη μια μεριά ως το Μουζάκι, την Καρδίτσα και το Καρπενήσι όπου υπήρχαν οι αλευρόμυλοι και οι νεροτριβές.

Το 1993, χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο ως αντιπροσωπευτικό έργο υποδομής του αιώνα, αλλά κυρίως ως αναπόσπαστο κομμάτι των κατοίκων της περιοχής.

Το Γεφύρι της Τέμπλας

Το πέτρινο γεφύρι της Τέμπλας χτίστηκε τέσσερα χρόνια αργότερα το 1915 επιτρέποντας την επικοινωνία μεταξύ των χωριών της Ευρυτανίας και της Αιτωλοακαρνανίας. Το συνολικό κόστος του έργου ήταν 75.000 δραχμές χρειάστηκαν για την κατασκευή του και το μεροκάματο του κάθε εργάτη ήταν 75 δεκάρες

Το 1927, ένα μεγάλο μέρος της γέφυρας –περίπου 15 μέτρα- «χτυπήθηκε» από μεγάλη πλημμύρα με αποτέλεσμα να κοπεί στα δύο. Οι κάτοικοι των γύρω χωριών παραπονέθηκαν στην κυβέρνηση, η οποία προχώρησε στην άμεση επισκευή της.

Το 1947, κατά τον εμφύλιο πόλεμο, υπονομεύτηκε με εκρηκτικά. Αν και αποτυχημένη, η έκρηξη προκάλεσε μεγάλη ζημιά στο μεγάλο τόξο της γέφυρας. Μπαλωμένη, απλώς, με λίγο τσιμέντο δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει, πια, την διέλευση τροχοφόρων, ενώ ο κόσμος «με φόβο Θεού αποφάσιζε και περνούσε». Λίγο καιρό αργότερα, η Νομαρχία την έκρινε ως ακατάλληλη.

Το γεφύρι της Τέμπλας χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο από την υπουργό πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη. Το βασικό του πρόβλημα ήταν η διέλευση οχημάτων μεγάλου βάρους που δημιουργούσαν φθορές στο πέρασμα τους. Έτσι, τρεις μεταλλικές πινακίδες τοποθετήθηκαν επιτρέποντας την διέλευση μόνο μικρών οχημάτων.

Το 2015, σφοδρές καιρικές συνθήκες προκάλεσαν σοβαρές ζημιές και διαβρώσεις στα ιστορικά αυτά γεφύρια «Ως έργα τέχνης και πολιτισμού», όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες αρχείου, όμως, η αναστήλωση τους κρίθηκε επιτακτική και οι εργασίες ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2018.