Τηλεργασία: Πέντε και μία συμβουλές για αποτελεσματική συνεργασία

Ένα από τα ερωτήματα στο εργασιακό πλαίσιο είναι ότι οι προϊστάμενοι αναρωτιούνται: Πώς ξέρω ότι η ομάδα μου δουλεύει;

• Και οι εργαζόμενοι σκέφτονται: πώς μπορώ να δείξω στον προϊστάμενο μου ότι πραγματικά δουλεύω;

Τα δύο παραπάνω ερωτήματα καταλήγουν σε θέματα εμπιστοσύνης κάτι που αναδύεται στην περίπτωση της Ράνιας.

Η εμπιστοσύνη στο χώρο της εργασίας (και στη ζωή μας) ήταν πάντα δύσκολη γιατί χτίζεται και αφορά τις σχέσεις. Όταν μιλάμε για τηλεργασία τότε είναι ακόμη πιο δύσκολο να διατηρηθεί.

Η έλλειψη εμπιστοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε μικροδιαχείριση και υπερβολική επικοινωνία από τη μεριά των προϊσταμένων (όπως η Ράνια) και σε περισσότερες ώρες εργασίας για τους εργαζόμενους που μπορεί να οδηγήσει σε επαγγελματική εξάντληση και οικογενειακές συγκρούσεις (όπως η εργαζόμενη).

Μέσα από τις νευροεπιστήμες γνωρίζουμε ότι ένας εγκέφαλος που δεν στηρίζεται στην εμπιστοσύνη δαπανά ενέργεια για να διαχειριστεί το άγχος. Μακροπρόθεσμα η παραγωγή αδρεναλίνης και κορτιζόλης επηρεάζει την υγεία και αυξάνει το στρες. Αυτή είναι η κατάσταση της εργαζόμενης της ιστορίας μας.

Τι θα μπορούσε να κάνει η Ράνια με την εργαζόμενή της;

1.         Καλή πρόθεση: Κλειδί στις σχέσεις των ανθρώπων. Αν αρχίζουμε με την πεποίθηση -όπως η Ράνια -ότι οι άλλοι θέλουν να μας εξαπατήσουν τότε δημιουργούμε ένα αρνητικό σπιράλ σκέψεων το οποίο φέρνει δυσφορικά συναισθήματα και συγκρουσιακές συμπεριφορές. Η Ράνια θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την προηγούμενη καλή απόδοση της εργαζομένης στην οποία φαίνεται ότι είναι υπεύθυνη στη δουλειά της και έχει καλές προθέσεις.

2.         Αυτονομία: Η τηλεργασία απαιτεί να εμπιστεύονται οι προϊστάμενοι ότι κάποιος μπορεί να κάνει τη δουλειά του χωρίς να τον βλέπουν και χωρίς τη συνεχή επικοινωνία. Όταν υπάρχει δέσμευση στην επίτευξη των στόχων από την πλευρά των εργαζομένων και διαφάνεια και ανοικτή επικοινωνία από πλευράς του προϊσταμένου δεν χρειάζεται «στενός» έλεγχος. Σύμφωνα με έρευνες, οι εργαζόμενοι έχουν περισσότερο άγχος όταν τα επίπεδα ελέγχου από τους προϊσταμένους είναι υψηλά υπονομεύοντας τη ψυχική τους υγεία.

3.         Συμπόνια: Η πανδημία έχει φέρει μαζί της σύγχυση, αβεβαιότητα, φόβο, μοναξιά, αμφιβολία. Επίσης τα όρια μεταξύ εργασίας και οικογενειακής ζωής είναι θολά. Μέσα στα καθήκοντα της Ράνιας είναι να ενδιαφέρεται για την καλή υγεία των μελών της ομάδας της σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο. Μια πιο ενσυναισθητική προσέγγιση από την πλευρά της θα βοηθούσε τη συνεργασία. Η απλή ερώτηση «πώς νιώθεις και τι χρειάζεσαι;» θα συνέβαλλε σε ένα πιο θετικό κλίμα και θα ενδυνάμωνε τη σχέση τους.

4.         Αυτοεπίγνωση και Διαχείριση νευρικού συστήματος: Η αυτοεπίγνωση της Ράνιας για το πώς οι πράξεις και ο λόγος της επηρεάζει τους άλλους είναι σημαντική παράμετρος. Αυτό προϋποθέτει να γνωρίζει και να διαχειρίζεται το δικό της νευρικό σύστημα.

Μερικές ερωτήσεις που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση είναι:

«Παραμένω ευαίσθητος στο πώς οι πράξεις μου επηρεάζουν τον άλλο;»

«Αντιμετωπίζω με καλή πίστη κάποιες συμπεριφορές που με ενοχλούν;”

«Πώς διαχειρίζομαι τον εαυτό μου την κάθε στιγμή;»

«Πώς σταματάω τις αυτόματες αντιδράσεις μου ώστε να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με έναν διαφορετικό τρόπο;»

5.         Ισορροπία. Η «άπνοια οθόνης» (κράτημα της αναπνοής) προκαλείται από τις πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή. Έτσι νιώθουμε εκνευρισμένοι, κουρασμένοι και λιγότερο παραγωγικοί. Επίσης, οι βιντεοκλήσεις απαιτούν περισσότερη εστίαση. Ο νους και το σώμα αισθάνονται αποσυνδεδεμένα γιατί δεν είναι μαζί την ίδια στιγμή. Τα διαλείμματα μέσα στην ημέρα είναι απαραίτητα και η Ράνια θα μπορούσε να τα ενθαρρύνει ώστε να υπάρχει ισορροπία μεταξύ ευημερίας και απόδοσης.

Η τηλεργασία ήρθε για να μείνει και σήμερα υπάρχει ανάγκη εμπιστοσύνης. Αυτό προϋποθέτει να αναπτύξουμε και να ενδυναμώσουμε δεξιότητες που αφορούν την επίγνωση του εαυτού μας και τον τρόπο που σχετιζόμαστε.

ot.gr