• Επιπλέον, η ημέρα αυτή ανακηρύχθηκε το 2012 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.) ως «Διεθνής ημέρα Δασών» για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τη σημασία των δασών. Στο πλαίσιο της ημέρας αυτής οι χώρες ενθαρρύνονται να αναλάβουν, τοπικές, εθνικές και διεθνείς πρωτοβουλίες σχετικά με τα δάση και τα δέντρα.

Θέμα της Διεθνούς Ημέρας Δασών για το 2021 είναι «Forest restoration: a path to recovery and well – being» και εντάσσεται στην προσπάθεια του Ο.Η.Ε. για την αποκατάσταση του οικοσυστήματος μέσα σε μια δεκαετία (2021 – 2030), η οποία αποτελεί μία ουσιαστικά έκκληση στην ανθρωπότητα για την προστασία και την αναβίωση των οικοσυστημάτων σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με στοιχεία του Ο.Η.Ε.:

  • Τα δάση φιλοξενούν περίπου το 80% της χερσαίας βιοποικιλότητας στον κόσμο, με περισσότερα από 60.000 είδη δένδρων.
  • 1.6 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται άμεσα από τα δάση για τροφή, στέγη, ενέργεια, φάρμακα και εισόδημα.
  • Κάθε χρόνο χάνονται 10 εκατομμύρια εκτάρια δάσους παγκοσμίως, έκταση ίση με το μέγεθος της Ισλανδίας περίπου. Επιπλέον, η έκταση αυτή αντιστοιχεί στο 12 – 20% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που συμβάλλουν στην αλλαγή του κλίματος.
  • Η υποβάθμιση της γης επηρεάζει σχεδόν 2 δισεκατομμύρια εκτάρια, μια περιοχή μεγαλύτερη από τη Νότια Αμερική.
  • Τα σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα και κυρίως η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις της στη βιοποικιλότητα των ειδών μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με την συστηματική ανάπτυξη των δασικών πόρων.
  • Η ευημερία των σημερινών αλλά και των μελλοντικών γενεών μπορεί να εξασφαλιστεί με την αειφορική διαχείριση και προστασία των δασών και την αποκατάσταση τους στις περιπτώσεις που καταστρέφονται για οποιαδήποτε αιτία.

Αυτές οι βασικές αξίες συνδέουν τα δάση με τις κοινωνίες και την οικονομία με τη φύση και θα πρέπει να αποτελούν τους άξονες πολιτικής που πρέπει να καθιερωθούν διεθνώς και να έχουν τη στήριξη των πολιτών τόσο στις αναπτυγμένες χώρες όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.

Οι διεθνείς οργανισμοί θεσμικά, γνωρίζουν τη σημασία και την προσφορά των δασών στην οικονομία και ανάπτυξη της ορεινής υπαίθρου και στη σταθερότητα του κλίματος και για το λόγο αυτό αναδεικνύουν και στηρίζουν τις περιφερειακές πολιτικές που στηρίζονται στις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της αειφορίας στις οποίες στηρίζεται και η Ευρωπαϊκή στρατηγική για τα δάση.

Ιδιαίτερα στα μεσογειακά οικοσυστήματα που η κλίμακα του φυσικού τοπίου και οι διαδεχόμενες χρήσεις γης αυξάνουν τον κίνδυνο από δασικές πυρκαγιές έχει ιδιαίτερη σημασία να κατανοήσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά των δασών και την ανάγκη ανάπτυξης των απαραίτητων μηχανισμών για την αποτελεσματική προστασία των δασών, τη μείωση των κινδύνων που τα απειλούν και την ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και κυρίως την αποκατάσταση τους.

Η «Δασοπονία» σαν δραστηριότητα στηρίζεται αποκλειστικά στην επιστήμη. Η επιστημονική γνώση για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων καθορίζει και οριοθετεί την σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο δάσος ως φυσικό πόρο και τον άνθρωπο «διαχειριστή του οικοσυστήματος».

Η «Δασοπονία» καθορίζει τον τρόπο, όχι μόνο της αειφορικής διαχείρισης και προστασίας των δασών αλλά κυρίως τον τρόπο αποκατάστασής και αναδημιουργίας τους όταν αυτά καταστρέφονται.

  • Το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.) ως θεσμοθετημένος Σύμβουλος της Πολιτείας σε θέματα ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα παραγωγής της χώρας μας, αλλά και προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος και των φυσικών μας πόρων, ζητά από την Ελληνική Πολιτεία να υιοθετήσει και να εφαρμόσει αυτά τα πλαίσια πολιτικής εναρμονίζοντας την εθνική με την ευρωπαϊκή στρατηγική, οργανώνοντας και αξιοποιώντας τους διαθέσιμους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους, στη βάση του δημόσιου χαρακτήρα των ελληνικών δασών και της προσφοράς τους στην ελληνική κοινωνία.