Για την παρέλαση

Άκουσα πολλά και διάβασα περισσότερα για την απόφαση της κυβέρνησης να μην πραγματοποιηθεί φέτος η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

• Με κάποια συμφωνώ, με άλλα διαφωνώ.

Δεν είναι εκεί το θέμα. Ούτε «προδοσίες» θα ψάξω να βρω ούτε καμία προσπάθεια «κατάργησης του εθνικού μας φρονήματος».

Θα έλεγα, μάλιστα, πως αν γίνονταν φέτος κανονικά η παρέλαση (…διότι δεν ξέρω πως θα μπορούσε να γίνει με «μέτρα προστασίας» και χωρίς συνωστισμό) η κριτική απ’ τους ίδιους….δεν θα ήταν η ίδια, αλλά χειρότερη!

Εν πάση περιπτώσει, …πανδημία είναι, θα περάσει.

Να είμαστε καλά και θα κάνουμε παρελάσεις πολλές.

Αυτό που έχει σημασία σήμερα είναι να μείνουμε ασφαλείς και υγιείς. Όσο για την Εθνική μας Επέτειο, μπορούμε αυτή τη φορά να τη γιορτάσουμε διαφορετικά, ίσως και περισσότερο ουσιαστικά. Να γίνουν ομιλίες, μαθήματα στο σχολείο, να αξιοποιηθούν οι σύγχρονες τεχνολογίες, …να μείνει κάτι το ουσιαστικό στο τέλος.

Διότι, …τι να την κάνω την παρέλαση αν είναι αγγαρεία ή αν το ζητούμενο είναι το καφεδάκι μετά; Τι να την κάνω αν αυτός που παρελαύνει δεν ανατριχιάζει ακούγοντας το εμβατήριο ή αν δεν έχει ακούσει τίποτα για τα Οχυρά λ.χ. ή για τον Κατσιμήτρο;

Και θα δανειστώ μια φράση από τον στρατηγό Μακρυγιάννη, όταν στον πρόλογο των απομνημονευμάτων του είπε:

«…μπαίνοντας εις αυτό το έργον και ακολουθώντας να γράφω δυστυχήματα αναντίον της πατρίδος και θρησκείας, οπού της προξενήθηκαν από την ανοησίαν μας και ‘διοτέλεια μας και από θρησκευτικούς και από πολιτικούς και από ‘μας τους στρατιωτικούς, αγαναχτώντας και εγώ απ’ ούλα αυτά, ότι ζημιώσαμε την πατρίδα μας πολύ και χάθηκαν και χάνονται τόσοι αθώοι άνθρωποι, σημειώνω τα λάθη ολωνών και φτάνω ως την σήμερον, όπου δεν θυσιάζομε ποτές αρετή και πατριωτισμόν και είμαστε σε τούτην την άθλια κατάστασιν και κιντυνεύομεν να χαθούμεν.»

 

Media group «Agrinio 365» | Φώτης Μπερίκος