Μια, όχι συνηθισμένη, φωτογραφία του ιστορικού καφενείου από την δυτική πλευρά, με τα έρημα τραπεζάκια πάνω στη στεριά, απομεινάρια της δεκαετίας του ΄60 όπως και οι «μοντέρνες» πολυθρόνες από έγχρωμα πλαστικά πλεκτά, το δεσπόζον στην νοτιοανατολική γωνία ντεπόζιτο του νερού τοποθετημένο μέσα σε καλαίσθητη υπερυψωμένη ξύλινη κατασκευή και ο νοτίως του καφενείου περιφραγμένος λαχανόκηπος που είχε φτιάξει ο Μάκος Βαλιανάτος βοηθούμενος από τους φίλους του Χρήστο Κωνσταντινόπουλο και Νάσο Ψαράκο.
- Σήμερα το καφενεδάκι αυτό δεν υπάρχει.
Το οικολογικό και οικονομικό έγκλημα του ΄71 με την μετατροπή της λιμνοθάλασσας σε οικόπεδα και προθερμάστρες αλυκών χάριν της δήθεν εκβιομηχάνισης, το εξαφάνισε.
(Για τους παλιότερους μεσολογγίτες η τοποθεσία θα εξακολουθεί να αποκαλείται «Καλά Καθούμενα» έστω και αν οι νεότεροι κάτοικοι της πόλης, από δικαιολογημένη άγνοια, την αποκαλούν «Βυρώνειο»).
Σχετικά Άρθρα
Βόνιτσα: Κλοπή καμπάνας
Άγρια Άλογα στην Ορεινή Ναυπακτία!
Πιτσιναίικα: Έκοβε ξύλα και… πέθανε