Όταν ταΐζουμε το τέρας

Όλη η Ελλάδα περιμένει (με τουλάχιστον ενδιαφέρον) την απόφαση για τη Χρυσή Αυγή.

• Στη χώρα μας έχουμε ακόμη το προνόμιο και τον πολιτισμό να μην δικάζουμε απόψεις, αλλά πράξεις.

Το δικαστήριο, λοιπόν, μετά από πεντέμισι χρόνια δύσκολης διαδικασίας, θα εκδώσει την ετυμηγορία του. Και μπορεί μεν, έστω κι με μεγάλη δυσκολία είναι αλήθεια, η Δημοκρατία να νίκησε το ναζισμό, …δεν είμαι σίγουρος, όμως, ότι καταλάβαμε ως κοινωνία τι κάναμε και τι αφήσαμε να γιγαντωθεί.

• Ιδιαίτερα  ετούτη η χώρα που με αίμα πότισε ξανά το δέντρο της ελευθερίας, που τόσο σκληρά βίωσε το ναζισμό. Κι όμως: η Χρυσή Αυγή έπαιρνε ποσοστά ακόμη και σε μαρτυρικές πόλεις, σε περιοχές όπου οι μνήμες είναι ακόμη νωπές.

Δεν θα μπω στον πειρασμό να προσπαθήσω να αναλύσω τα αίτια. Έκανε λάθη και η Δημοκρατία. Με το μεγαλύτερο όλων το ότι άφησε χώρο ελεύθερο…

Θα πω μόνο ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, εύκολα παρασύρεται  ακόμη και σήμερα από οτιδήποτε εμφανίζεται ως δήθεν αντισυμβατικό, ακόμη κι αν είναι εντελώς εξωπραγματικό!

Αν κοιτάξουμε λίγο γύρω μας, …θα δούμε διάφορα. Που μπορεί να μην του δίνουμε κι τόσο σημασία, μπορεί να τα θεωρούμε και ολίγον τι (έως πάρα πολύ) γραφικά, μπορεί να μας μοιάζουν με καρικατούρες.

Αλλά, πριν η Χρυσή Αυγή γίνει το τέρας που έγινε, …γραφικούς δεν τους λέγαμε; Τους έδινε κανείς σημασία και αξία;

Ας είμαστε πιο προσεκτικοί, λοιπόν. Και περισσότερο υποψιασμένοι.

Γελάμε, ίσως, με κάποια «περίεργα» που βλέπουμε γύρω μας, ξεχνάμε, όμως, ότι …ο κόσμος δεν πάει καλά! Και πως η ανοησία έχει την τάση να λειτουργεί ως μαγνήτης για όλους εκείνους που ψάχνουν κάτι για να καλύψουν τα κενά της ύπαρξής τους.

Προσωπικά, έχω σταματήσει από καιρό να γελάω με τα όσα «τρελά» και «παλαβά» βλέπω να …ανθίζουν. 

Media group «Agrinio 365» | Φώτης Μπερίκος