Ουδέν μεμπτόν

Το μαθαίνω από έγκυρη εσωκομματική πηγή της Πειραιώς.

Όχι της τράπεζας… Της κεντρικής οδού της πρωτεύουσας που ενώνει το «κλεινόν» με το λιμάνι.

Πολλοί, λέει η «γλώσσα που μιλάει», από τους γαλάζιους Δημάρχους αντιλαμβάνονται την Αυτοδιοίκηση ως ένα σκαλοπάτι πριν την κεντρική πολιτική σκηνή.

Έ και, θα μου πείτε. Κι είναι μεμπτό αυτό;

Αυτό το λόγο θα σας πω δεν έχω άλλο κανένα: Ουδέν μεμπτόν

Αλλά να… Εκεί στην είσοδο των γραφείων του κυβερνώντος, έβαλαν, λέει, ένα καμπανάκι, και κάθε φορά που βλέπουν καμιά τέτοια φήμη να περνάει χωρίς εντέλλεσθε, σηκώνετε από την καρέκλα του ο θυρωρός και το βαράει, για να ακούν όσοι είναι μέσα και να προσέχουν.

Τι ακριβώς να προσέχουν δεν έμαθα.

Εκείνο όμως που έμαθα, είναι, ότι κάποιοι απ’ αυτούς αυτοαποκαλούνται ήδη «υποψήφιοι βουλευτές» κάνουν κάποιους στο κεντρικό κτίριο πάνω από το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη, να ξύνονται.

Αυτά έμαθα προς το παρόν, αλλά θα μάθω κι αλλά.