Και για τα πιτσιρίκια και για τους γονείς.
- Με τα μεγάλα παιδιά, η τηλε-εκπαίδευση, με όσα προβλήματα και δυστοκίες μπορεί να υπάρχουν, λειτουργεί. Τα πιστιρικάκια των δημοτικών σχολείων, όμως, όπως και τα νήπια, είναι άλλη ιστορία.
Όχι ότι δεν μπορούν να χειριστούν μια πλατφόρμα ή ότι δεν μπαίνουν σε σειρά με την εκπαιδευτική τηλεόραση.
Το κλείσιμο αυτών των σχολείων εγείρει (ξανά) πολλά και δύσκολα παράλληλα ζητήματα.
Είναι τα πρακτικά περισσότερο, δηλαδή το ποιος θα τα προσέχει σε περίπτωση που οι γονείς εργάζονται, είναι το πώς θα αντέξει ένα μικρό όλη μέρα στο σπίτι, είναι το ποιος θα ασχοληθεί μαζί του αν ο γονιός πρέπει κι αυτός να εργαστεί απ’ το σπίτι.
Και φυσικά, είναι ο πολύτιμος χρόνος που περνάει και χάνεται για τα ίδια τα παιδιά. Σε αυτές τις ηλικίες που μπαίνουν οι βάσεις, ΄πως συνηθίζουμε να λέμε. Τώρα που το μυαλό τους είναι σφουγγάρι έτοιμο να απορροφήσει γνώσεις. Τώρα που αν δεν μάθει σωστά όλα όσα θα μάθαινε σε ένα σχολείο που θα λειτουργούσε κανονικά, το χάνει το τραίνο και δύσκολα μετά θα καταφέρει να βρεθεί στον επόμενο σταθμό για να επιβιβαστεί ξανά.
«Agrinio 365» Media Group | Φώτης Μπερίκος
Σχετικά Άρθρα
Χρ. Ζαρκαβέλης: Το «ευχαριστώ» στην Π.Α.Ε.
UECL – Παναθηναϊκός: Τεσσάρα στη Μινσκ!
Ο Μίλτος Ζαμπάρας για τις Δ.Ε.Υ.Α.