Τραγικό, όσο και εξοργιστικό

Σπύρος Σπυρίδων. Σας λέει κάτι το όνομά του; Ήταν Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος, όταν ακόμη ο θεσμός δεν ήταν αιρετός, όταν δηλαδή η κυβέρνηση διόριζε ή αν προτιμάτε τοποθετούσε τον περιφερειάρχη.

  • Επί των ημερών του, πάντως, είχε γίνει μια προσπάθεια σοβαρή για την επίλυση προβλημάτων όπως αυτά που περιγράφουμε στο σχετικό ρεπορτάζ για την τάφρο της Τριχωνίδας (τον αύλακα, …για να συνεννοούμαστε!) τις «πόρτες» και γενικότερα για το τεράστιο θέμα της διαχείρισης των νερών (ΕΔΩ).

Έκτοτε….αδιαφορία μόνο και εμπαιγμός. Άντε και κάποια «μπαλωματάκια», ίσα για νά’ χουμε να λέμε.

Μαθαίνω ότι τώρα που για πρώτη φορά έχει και η Αιτωλοακαρνανία Περιφερειάρχη, δουλεύουν για να το λύσουν το πρόβλημα.

  • Να το δω!

Ξέρω ότι μαγικά δεν γίνονται και πως τέτοιες καταστάσεις, εκτός από χρηματοδότηση απαιτούν μελέτη, συντονισμό και χρόνο.

  • Σύμφωνοι.

Όμως, είναι τραγικό να σκεφτεί και μόνο κανείς ότι σ’ ετούτο τον τόπο, που μας αρέσει να λέμε ότι το μεγάλο μας συγκριτικό πλεονέκτημα είναι το υδάτινο στοιχείο, ….να μην μπορεί να δουλέψει, για παράδειγμα η αντλία στην Τριχωνίδα γιατί η στάθμη έπεσε, να μην μπορούμε να κλείσουμε τις «πόρτες», να μην μπορούμε να ποτίσουμε τα χωράφια μας και την ίδια στιγμή να περιμένουμε με σταυρωμένα τα χέρια πότε θα πλημμυρίσουμε.

  • Είναι τραγικό, όσο και εξοργιστικό.

Και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια μέχρι να αποφασίσουν οι αρμόδιοι να ασχοληθούν με ένα τέτοιο ζήτημα. Γιατί τόσα χρόνια η Αιτωλοακαρνανία δεν υπήρχε στον χάρτη…